Cedro: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
TobeBot (conversa | contribucións)
m bot Engadido: et:Seeder
TobeBot (conversa | contribucións)
m bot Engadido: ga:Céadar
Liña 67: Liña 67:
[[fi:Setrit]]
[[fi:Setrit]]
[[fr:Cèdre]]
[[fr:Cèdre]]
[[ga:Céadar]]
[[hak:Hiông-pak-su]]
[[hak:Hiông-pak-su]]
[[he:ארז]]
[[he:ארז]]

Revisión como estaba o 19 de marzo de 2010 ás 18:51

Cedro
Ficheiro:Cedrolíbano.jpg
Estado de conservación
[[Ficheiro:Status_iucn3.1_{{{ESTADO}}}_gl.svg|250px|]]
{{{ESTADO_NOME}}}
Clasificación científica
Reino: Plantae
División: Pinophyta
Clase: Pinopsida
Orde: Pinais
Familia: Pinales
Xénero: Cedrus
Nome científico
Cedrus
Coñeza toda a Bioloxía en Wikispecies, o directorio dos seres vivos


Agullas novas do cedro do Atlas.
Vista do cedro do Líbano.
Vista dun corte de madeira de cedro.

O cedro (Cedrus sp) é, estritamente, un xénero de coníferas (pináceas) orixinario de Oriente Próximo e do Himalaia. Tódalas especies de cedro son grandes árbores, de madeira olorosa e de copa cónica ou vertical.

Características

Os cedros son grandes árbores, de vintecinco a cincuenta metros de alto, coas follas (agullas) perennes e curtas, de dous a catro centímetros, un pouco puntiagudas; pero máis longas, de tres a seis centímetros e máis flexibles no caso do cedro do Himalaia, reunidas en ramiños sobre as pólas máis curtas. A súa copa, afiada durante a súa xuventude, toma unha forma tabular característica a partir dos trinta anos. As súas pólas son moi horizontais.

As piñas femia son ovoides oblongas, de seis a once centímetros de longo e catro a seis de diámetro, da que medran piñóns delgados, separándose antes da súa caída da árbore. As sementes triangulares teñen ás.

Calcúlase que os cedros poden vivir máis de dous mil anos, aínda que os máis antigos da actualidade teñen unha idade estimada de arredor de mil anos.

Clasificación

Usos

Árbores ornamentais

Os cedros foron introducidos en Europa, onde son amplamente utilizados coma árbores ornamentais en parques públicos e xardíns.

Especie de repoblación

O cedro do Atlas foi moi empregado durante o século XIX para repoboar as ladeiras espidas dos Pireneos e outros montes. Logra constituír poboacións notables entre os oitocentos e os mil metros de altitude, rexenerándose abundantemente.

Madeira

Hai que cita-lo uso da madeira do cedro do Líbano para a construción do primeiro Templo de Xerusalén cara o 976 antes de Cristo. A súa madeira ten a calidade, aparte do seu olor particular, de repeler os insectos e vermes. O cedro, erez en hebreo, é a árbore máis citada da Biblia.

Aínda así, é unha madeira bastante fráxil, o cal limita o seu emprego en carpintería. A súa resistencia á putrefacción fano tamén ideal para ser usado na construción naval e para a fabricación de sarcófagos desde a antigüidade, de feito, o rei Salomón posuía unha grande flota mercantil de barcos de madeira desta árbore.

A madeira preciosa do cedro do Líbano serve ós artesáns para a confección de xoieiros, cofres e outros produtos deste tipo.

Hoxe utilízase para a construción, sobre todo no recubrimento de muros exteriores ou tellas, ou para a construción de vivendas de madeira.

Esencia e resina

O aceite natural aromático do cedro do Atlas ten propiedades antisépticas (non confundir este aceite co aceite de cedro utilizado para a observación microscópica, extraído do xenebreiro de Virxinia, por iso chamado cedro de Virginia).

Ns antigo Exipto, a esencia do cedro utilizábase na preparación do embalsamento de momias.