Guillaume Apollinaire: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
mSen resumo de edición |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Guillaume Apollinaire 1914.jpg|thumb|200px|Guillaume Apollinaire en [[1914]]]] |
[[Ficheiro:Guillaume Apollinaire 1914.jpg|thumb|200px|Guillaume Apollinaire en [[1914]]]] |
||
''' |
'''Wilhelm Albert Vladimir Apollinaris de Kostrowitzky''', coñecido como '''Guillaume Apollinaire''', nado en [[Roma]] o [[26 de agosto]] de [[1880]] e finado en [[París]] o [[9 de novembro]] de [[1918]], foi un escritor e crítico de arte [[Francia|francés]]. |
||
⚫ | |||
==Traxectoria== |
|||
Fillo dunha condesa [[Polonia|polaca]], dende [[1902]] foi un dos membros máis populares do barrio artístico parisino de Montparnasse, tivo por amigos e colaboradores a [[Pablo Picasso]], [[Max Jacob]], [[André Salmon]],[[ Marie Laurencin]], [[André Derain]], [[Blaise Cendrars]], [[Pierre Reverdy]], [[Jean Cocteau]], [[Erik Satie]], [[Ossip Zadkine]] e [[Marcel Duchamp]]. |
|||
⚫ | En [[1909]] publicou o seu primeiro libro ''O encantador en putrefacción'', baseado na lenda de Merlín e Viviana. Os seus poemarios, ''O bestiario ou o cortexo de Orfeo'' (1911) e ''Alcoois'' (1913) reflicten a influencia do [[simbolismo]], con importantes innovacións formais; nese mesmo ano apareceu o ensaio crítico ''Os pintores cubistas'', defensa do novo movemento como superación do [[realismo]]. No [[1916]] publicou o libro de [[relato]]s ''[[O poeta asasinado]]''. |
||
Alistouse como voluntario en [[1914]], ferido de gravidade na cabeza, morreu dous anos despois, vítima da [[gripe]]. |
|||
[[Categoría:Escritores en lingua francesa|Apollinaire, Guillaume]] |
[[Categoría:Escritores en lingua francesa|Apollinaire, Guillaume]] |
Revisión como estaba o 19 de marzo de 2010 ás 01:03
Wilhelm Albert Vladimir Apollinaris de Kostrowitzky, coñecido como Guillaume Apollinaire, nado en Roma o 26 de agosto de 1880 e finado en París o 9 de novembro de 1918, foi un escritor e crítico de arte francés.
Traxectoria
Fillo dunha condesa polaca, dende 1902 foi un dos membros máis populares do barrio artístico parisino de Montparnasse, tivo por amigos e colaboradores a Pablo Picasso, Max Jacob, André Salmon,Marie Laurencin, André Derain, Blaise Cendrars, Pierre Reverdy, Jean Cocteau, Erik Satie, Ossip Zadkine e Marcel Duchamp.
En 1909 publicou o seu primeiro libro O encantador en putrefacción, baseado na lenda de Merlín e Viviana. Os seus poemarios, O bestiario ou o cortexo de Orfeo (1911) e Alcoois (1913) reflicten a influencia do simbolismo, con importantes innovacións formais; nese mesmo ano apareceu o ensaio crítico Os pintores cubistas, defensa do novo movemento como superación do realismo. No 1916 publicou o libro de relatos O poeta asasinado.
Alistouse como voluntario en 1914, ferido de gravidade na cabeza, morreu dous anos despois, vítima da gripe.