Nicolás Salmerón: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
Liña 22: | Liña 22: | ||
Coa proclamación da República en [[1873]], foi nomeado Ministro de Gracia e Xustiza do goberno de [[Estanislao Figueras]]. Tentou reformar o sistema xudicial e establecer unha lexislación secular. |
Coa proclamación da República en [[1873]], foi nomeado Ministro de Gracia e Xustiza do goberno de [[Estanislao Figueras]]. Tentou reformar o sistema xudicial e establecer unha lexislación secular. |
||
Trala dimisión de [[Francisco Pi i Margall|Pi i Margall]], as Cortes Constituíntes nomearono [[Presidente do Goberno|Presidente do Poder Executivo]]<ref>[http://www.boe.es/datos/imagenes/BOE/1873/201/A01109.tif Gaceta de Madrid Anno CII n.201 20 luglio 1873, Tomo III, pág. 1109]</ref>con 193 votos contra 93<ref>*[http://descargas.cervantesvirtual.com/servlet/SirveObras/90253951090392939543457/204919_002.pdf La Ilustracion Española y Americana Año XVII - num.XXVIII - Madrid, 21 de julio de 1873, pág. 450] crónica de la elección de Nicolás Salmerón a Presidente de la Primera República</ref>de [[Francisco Pi i Margall|Pi i Margall]], cargo que exerceu entre o [[18 de xullo]] e o [[7 de setembro]] de [[1873]]. A situación de todo o período foi especialmente crítica, o que o levou a non poder controlar as sublevacións [[cantón|cantonais]] que xurdían en [[Primeira República Española|España]]. Os seus problemas co Exército no foron menores durante o seu período presidencial, e a súa negativa a asinar a pena capital obligarono a dimitir. Dous días despois de abandonar o cargo de PresidenteSus problemas con el Ejército no fueron menores en esa corta Presidencia y su negativa a firmar distintas [[Pena capital|condenas a muerte]] le obligaron a dimitir. Os enfrontamentos co seu sucesor, [[Emilio Castelar y Ripoll|Emilio Castelar]], axudaron involuntariamente ó [[golpe de Estado]] do [[Manuel Pavía|xeneral Pavía]] que, xunto co de [[Arsenio Martínez Campos]] o [[29 de decembro]] de [[1874]], deron fin a primeira experiencia republicana en [[España]]. |
Trala dimisión de [[Francisco Pi i Margall|Pi i Margall]], as Cortes Constituíntes nomearono [[Presidente do Goberno|Presidente do Poder Executivo]]<ref>[http://www.boe.es/datos/imagenes/BOE/1873/201/A01109.tif Gaceta de Madrid Anno CII n.201 20 luglio 1873, Tomo III, pág. 1109]</ref>con 193 votos contra 93<ref>*[http://descargas.cervantesvirtual.com/servlet/SirveObras/90253951090392939543457/204919_002.pdf La Ilustracion Española y Americana Año XVII - num.XXVIII - Madrid, 21 de julio de 1873, pág. 450] crónica de la elección de Nicolás Salmerón a Presidente de la Primera República</ref>de [[Francisco Pi i Margall|Pi i Margall]], cargo que exerceu entre o [[18 de xullo]] e o [[7 de setembro]] de [[1873]]. A situación de todo o período foi especialmente crítica, o que o levou a non poder controlar as sublevacións [[cantón|cantonais]] que xurdían en [[Primeira República Española|España]]. Os seus problemas co Exército no foron menores durante o seu período presidencial, e a súa negativa a asinar a pena capital obligarono a dimitir. Dous días despois de abandonar o cargo de PresidenteSus problemas con el Ejército no fueron menores en esa corta Presidencia y su negativa a firmar distintas [[Pena capital|condenas a muerte]] le obligaron a dimitir. Os enfrontamentos co seu sucesor, [[Emilio Castelar y Ripoll|Emilio Castelar]], axudaron involuntariamente ó [[golpe de Estado]] do [[Manuel Pavía|xeneral Pavía]] que, xunto co de [[Arsenio Martínez Campos]] o [[29 de decembro]] de [[1874]], deron fin a primeira experiencia republicana en [[España]]. |
||
⚫ | |||
{{AP|Restauración borbónica en España}}[[Ficheiro:Estatua Nicolas Salmeron centro Almeria.jpg|thumb|200px|right|Estatua de Nicolás Salmerón en [[Almería]]]] |
|||
⚫ | |||
No [[1874]] regresa a súa cátedra de Metafísica, pero coa Restauración borbónica verase privado da plaza o [[17 de xullo]] de [[1875]] nun amplo proceso de depuración universitaria. Aínda que tratou de manter un despacho de avogados en [[Madrid]], a situación obligouno a partír cara o exilio en [[París]], onde xunto a [[Manuel Ruiz Zorrilla]] fundou o [[Partido Republicano Progresista]]. Non volveu a España ata [[1885]], trala amnistía de [[Práxedes Mateo Sagasta]] de [[1881]], e puido recuperar a súa cátedra. Foi de novo deputado no [[1886]] e despois ininterrompidamente de [[1893]] ata [[1907]]. |
No [[1874]] regresa a súa cátedra de Metafísica, pero coa Restauración borbónica verase privado da plaza o [[17 de xullo]] de [[1875]] nun amplo proceso de depuración universitaria. Aínda que tratou de manter un despacho de avogados en [[Madrid]], a situación obligouno a partír cara o exilio en [[París]], onde xunto a [[Manuel Ruiz Zorrilla]] fundou o [[Partido Republicano Progresista]]. Non volveu a España ata [[1885]], trala amnistía de [[Práxedes Mateo Sagasta]] de [[1881]], e puido recuperar a súa cátedra. Foi de novo deputado no [[1886]] e despois ininterrompidamente de [[1893]] ata [[1907]]. |
||
Revisión como estaba o 28 de xaneiro de 2010 ás 15:56
Biografía | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nacemento | 10 de abril de 1838 Alhama de Almería, Almería | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Morte | 20 de setembro de 1908 (70 anos) Pau | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lugar de sepultura | Cemiterio Civil de Madrid | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cargos | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Presidente do Goberno da Primeira República | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Período | 18 de xullo de 1873 - 7 de setembro de 1873 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Antecesor | Francisco Pi i Margall | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sucesor | Emilio Castelar y Ripoll | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Datos persoais | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
País de nacionalidade | España | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Educación | Facultad de Filosofía y Letras (Universidad de Granada) Universidade Central Universidade de Granada | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Actividade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lugar de traballo | Madrid | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ocupación | Político, historiador, filósofo e catedrático. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Empregador | Universidade de Oviedo Universidade Central | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Partido político | Partido Progresista de España Republicanismo unitario | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lingua | Lingua castelá | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Familia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cónxuxe | Catalina García (pt) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Fillos | Exoristo Salmerón (pt) , Nicolás Salmerón y García (pt) , Catalina Salmerón (pt) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pai | Francisco Salmerón López (en) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Irmáns | Francisco Salmerón | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lista
|
Nicolás Salmerón Alonso. Nado en Alhama de Almería, Almería o 10 de abril de 1838, e finado en Pau, Francia o 20 de setembro de 1908. Político e filósofo español, foi Presidente do Poder Executivo da Primeira República Española durante un mes e medio no ano 1873. Dimitíu do seu cargo por negarse a firmar unha pena de morte. Foi catedrático de Historía Universal na Universidade de Oviedo e de Metafísica na Universidade de Madrid. Estudou as teorías de Krause, que inspiraron á Institución Libre de Ensino.
Biografía
O seu pai foi médico, e o seu irmán máis vello, Francisco Salmerón (1822-1878) foi político e xurista. Estudou o ensino en Almería. Máis tarde viaxou a Granada onde estudou Dereito e Filosofía, sendo co-discípulo deFrancisco Giner de los Ríos. En Madrid foi influenciado pólas teorías de Krause a través de Julián Sanz del Río, o seu profesor. En 1858, foi profesor de Filosofía no Instituto de San Isidro de Madrid e ao ano seguinte foi nomeado profesor axudante na Facultade de Letras da Universidade Central. O 13 de xullo de 1869 obtivo a cátedra de Metafísica na Universidade Central. En 1867 foi detido polas súas actividades revolucionarias no seo do Partido Demócrata, a carón de Francisco Pi i Margall, pasando cinco meses no cárcere. Durante o Sexenio Democático (1868-1874) foi un dos líderes do republicanismo, a pesar das diferenzas doutrinais que tiña de federalismo Francisco Pi i Margall. No ano 1871 foi elixido deputado por Badaxoz.
A Primeira República
Coa proclamación da República en 1873, foi nomeado Ministro de Gracia e Xustiza do goberno de Estanislao Figueras. Tentou reformar o sistema xudicial e establecer unha lexislación secular. Trala dimisión de Pi i Margall, as Cortes Constituíntes nomearono Presidente do Poder Executivo[1]con 193 votos contra 93[2]de Pi i Margall, cargo que exerceu entre o 18 de xullo e o 7 de setembro de 1873. A situación de todo o período foi especialmente crítica, o que o levou a non poder controlar as sublevacións cantonais que xurdían en España. Os seus problemas co Exército no foron menores durante o seu período presidencial, e a súa negativa a asinar a pena capital obligarono a dimitir. Dous días despois de abandonar o cargo de PresidenteSus problemas con el Ejército no fueron menores en esa corta Presidencia y su negativa a firmar distintas condenas a muerte le obligaron a dimitir. Os enfrontamentos co seu sucesor, Emilio Castelar, axudaron involuntariamente ó golpe de Estado do xeneral Pavía que, xunto co de Arsenio Martínez Campos o 29 de decembro de 1874, deron fin a primeira experiencia republicana en España.
Restauración da Monarquía
- Artigo principal: Restauración borbónica en España.
No 1874 regresa a súa cátedra de Metafísica, pero coa Restauración borbónica verase privado da plaza o 17 de xullo de 1875 nun amplo proceso de depuración universitaria. Aínda que tratou de manter un despacho de avogados en Madrid, a situación obligouno a partír cara o exilio en París, onde xunto a Manuel Ruiz Zorrilla fundou o Partido Republicano Progresista. Non volveu a España ata 1885, trala amnistía de Práxedes Mateo Sagasta de 1881, e puido recuperar a súa cátedra. Foi de novo deputado no 1886 e despois ininterrompidamente de 1893 ata 1907.
Finou en Pau, Francia o 20 de setembro de 1908, mentres estaba de vacacións. No ano 1915 trasladaron os seus restos ó monuento funerario levantado no cemiterio civil de Madrid, á dereita do mausoleo de Francisco Pi i Margall, o seu predecesor na presidencia da República. No su epitadio aparece unha glosa realizada por Georges Clemenceau (primeiro ministro francés de 1907 a 1912), e recordase que deixou o poder por non asinar unha sentencia de morte.
Referencias
- ↑ Gaceta de Madrid Anno CII n.201 20 luglio 1873, Tomo III, pág. 1109
- ↑ *La Ilustracion Española y Americana Año XVII - num.XXVIII - Madrid, 21 de julio de 1873, pág. 450 crónica de la elección de Nicolás Salmerón a Presidente de la Primera República
Véxase tamén
Ligazóns externas
A Galicitas posúe citas sobre: Nicolás Salmerón |
Primeira República española | ||
---|---|---|
Segue a: Francisco Pi i Margall |
Nicolás Salmerón | Precede a: {{{DESPOIS}}} |
Presidente do Goberno de España |