Magnitude física

Propiedade medible dunha entidade.

Enténdese por magnitudes físicas todas aquelas propiedades dos sistemas físicos susceptibles de seren medidas e expresadas mediante un número e unha unidade, e coas cales se poden establecer relacións cuantitativas.

A técnica por medio da cal se asígna un número a unha propiedade física, como resultado dunha comparación de dita propiedade con outra similar tomada como patrón, a cal se adoptou como unidade, denomínase medición.

Resulta fundamental establecer unha única unidade de medida para unha magnitude dada, de forma que poida ser comprendida pola xeneralidade das persoas. A agrupación de unidades para as magnitudes físicas forma un sistema de unidades.

Sistema Internacional de Unidades

O Sistema Internacional de Unidades baséase en dous tipos de magnitudes físicas, as sete que toma como fundamentais (lonxitude, tempo, masa, intensidade de corrente eléctrica, temperatura, cantidade de substancia e intensidade luminosa) e as derivadas, que son as restantes e que poden ser expresadas cunha combinación matemática das anteriores.

Unidades fundamentais do SI

• Lonxitude: metro (m). O metro é a lonxitude de traxecto percorrido no baleiro pola luz durante un tempo de 1/299 792 458 de segundo.

• Tempo: segundo (s). O segundo é a duración de 9 192 631 770 períodos da radiación correspondente á transición entre os dous niveis hiperfinos do estado fundamental do átomo de cesio 133

• Masa: quilogramo (kg). O quilogramo é a masa do quilogramo patrón depositado na Oficina Internacional de Pesas e Medidas.

• Intensidade de corrente eléctrica: amperio (A). O amperio ou ampere é a intensidade dunha corrente constante que manténdose en dous condutores paralelos, rectilíneos, de lonxitude infinita, de sección circular despreciable e situados a unha distancia dun metro un doutro, no baleiro, produciría unha forza igual a 2·10 ^-7 newton por metro de lonxitude.

• Temperatura: kelvin (K). O kelvin é a fracción 1/273,16 da temperatura do punto triplo do auga.

• Cantidade de substancia: mol (mol). O mol é a cantidade de substancia dun sistema que contén tantas entidades elementais como átomos hai en 0,012 quilogramos de carbono 12.

• Intensidade luminosa: candea (cd). A candea é a unidade luminosa, nunha dirección dada, dunha fonte que emite unha radiación monocromática de frecuencia 5401012 hertzios e cuxa intensidade enerxética en devandita dirección é 1/683 watios por estereorradián.

Magnitudes físicas derivadas

Unha vez definidas as magnitudes que se consideran básicas, as demais resultan derivadas e pódense expresar como combinación das primeiras.

Unidades derivadas frecuentes son superficie, volume, velocidade, aceleración, densidade, frecuencia, forza, presión, traballo, calor, potencia, carga eléctrica, diferenza de potencial, etcétera.