Quimioestratigrafía: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición
mSen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
A '''quimioestratigrafía''' é un enfoque [[Estratigrafía|estratigráfico]] baseado no estudo das variacións isotópicas e dos compostos químicos.
A '''quimioestratigrafía''' é un enfoque [[Estratigrafía|estratigráfico]] baseado no estudo das variacións isotópicas e dos compostos químicos.


==Características==
Atinxe principalmente á [[hidrosfera]] e á [[Atmosfera terrestre|atmosfera]], despois de evolucionaren de modo conxunto no decurso da historia da [[Terra]], manifestando xaora un nexo de interdependencia. A qimioestratigrafíae utiliza a noción de gravación sedimentaria, a través de indicadores (sobre todo os informes isotópicos influídos polo proceso de fraccionamento isotópico). O psíxeno, o carbono e outros elementos son habitualmente empregados a modo de indicadores para marcar as paleotemperaturas, as crises [[Bioloxía|biolóxicas]], as condicións anóxicas mariñas, etcétera.
Atinxe principalmente á [[hidrosfera]] e á [[Atmosfera terrestre|atmosfera]], despois de evolucionaren de modo conxunto no decurso da historia da [[Terra]], manifestando xaora un nexo de interdependencia. A quimioestratigrafíae utiliza a noción de gravación sedimentaria, a través de indicadores (sobre todo os informes isotópicos influídos polo proceso de fraccionamento isotópico).

O osíxeno, o carbono e outros elementos son habitualmente empregados a modo de indicadores para marcar as paleotemperaturas, as crises [[Bioloxía|biolóxicas]], as condicións anóxicas mariñas, etcétera.


[[Categoría:Bioloxía]]
[[Categoría:Bioloxía]]

Revisión como estaba o 19 de xaneiro de 2010 ás 02:28

A quimioestratigrafía é un enfoque estratigráfico baseado no estudo das variacións isotópicas e dos compostos químicos.

Características

Atinxe principalmente á hidrosfera e á atmosfera, despois de evolucionaren de modo conxunto no decurso da historia da Terra, manifestando xaora un nexo de interdependencia. A quimioestratigrafíae utiliza a noción de gravación sedimentaria, a través de indicadores (sobre todo os informes isotópicos influídos polo proceso de fraccionamento isotópico).

O osíxeno, o carbono e outros elementos son habitualmente empregados a modo de indicadores para marcar as paleotemperaturas, as crises biolóxicas, as condicións anóxicas mariñas, etcétera.