Propiedade: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
traduzo do castelán |
mSen resumo de edición |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
En [[Dereito]], a '''propiedade''' é o [[poder]] directo e inmediato sobre un obxecto ou ben, pola que se atribúe ao seu [[titular]] a capacidade de dispoñer deste, sen máis limitacións que as que impoña a [[lei]]. É o dereito real que implica o exercicio das facultades xurídicas máis amplas que o ordenamento xurídico concede sobre un |
En [[Dereito]], a '''propiedade''' é o [[poder]] directo e inmediato sobre un obxecto ou ben, pola que se atribúe ao seu [[titular]] a capacidade de dispoñer deste, sen máis limitacións que as que impoña a [[lei]]. É o dereito real que implica o exercicio das facultades xurídicas máis amplas que o ordenamento xurídico concede sobre un ben. |
||
O obxecto do dereito de propiedade esta constituído por todos os bens susceptibles de [[apropiación]]. Para que se cumpra tal [[condición]], en xeral, requírense tres condicións: que o ben sexa útil, xa que se non o fose, carecería de fin a apropiación; que o ben exista en cantidade limitada, e que sexa susceptible de [[ocupación]], porque doutro modo non poderá actuarse. |
O obxecto do dereito de propiedade esta constituído por todos os bens susceptibles de [[apropiación]]. Para que se cumpra tal [[condición]], en xeral, requírense tres condicións: que o ben sexa útil, xa que se non o fose, carecería de fin a apropiación; que o ben exista en cantidade limitada, e que sexa susceptible de [[ocupación]], porque doutro modo non poderá actuarse. |
||
Revisión como estaba o 11 de xaneiro de 2010 ás 22:01
En Dereito, a propiedade é o poder directo e inmediato sobre un obxecto ou ben, pola que se atribúe ao seu titular a capacidade de dispoñer deste, sen máis limitacións que as que impoña a lei. É o dereito real que implica o exercicio das facultades xurídicas máis amplas que o ordenamento xurídico concede sobre un ben.
O obxecto do dereito de propiedade esta constituído por todos os bens susceptibles de apropiación. Para que se cumpra tal condición, en xeral, requírense tres condicións: que o ben sexa útil, xa que se non o fose, carecería de fin a apropiación; que o ben exista en cantidade limitada, e que sexa susceptible de ocupación, porque doutro modo non poderá actuarse.