Glicosa: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
png -> svg
Xqbot (conversa | contribucións)
m bot Modificado: ko:포도당; cambios estética
Liña 2: Liña 2:
!| '''Glicosa'''
!| '''Glicosa'''
|-
|-
| align="center" colspan="2" | [[Ficheiro:Beta-D-Glucose.svg|200px|β-D-Glucose]]<br>[[Ficheiro:Beta-D-glucopyranose-3D-balls.png|120px|β-D-Glucose]] [[Ficheiro:Beta-D-glucose-3D-vdW.png|120px|β-D-Glucose]][[Ficheiro:Melecitose.png|Debuxo dos diferentes azucres|250px]]
| align="center" colspan="2" | [[Ficheiro:Beta-D-Glucose.svg|200px|β-D-Glucose]]<br />[[Ficheiro:Beta-D-glucopyranose-3D-balls.png|120px|β-D-Glucose]] [[Ficheiro:Beta-D-glucose-3D-vdW.png|120px|β-D-Glucose]][[Ficheiro:Melecitose.png|Debuxo dos diferentes azucres|250px]]
|-
|-
| [[Nome científico|Nome químico]]
| [[Nome científico|Nome químico]]
Liña 23: Liña 23:
|-
|-
| [[Punto de fusión]]
| [[Punto de fusión]]
| ''α''-<small>D</small>-glicosa: 146°C<br/>''β''-<small>D</small>-glicosa: 150°C
| ''α''-<small>D</small>-glicosa: 146&nbsp;°C<br />''β''-<small>D</small>-glicosa: 150&nbsp;°C
|-
|-
| [[Densidade]]
| [[Densidade]]
Liña 43: Liña 43:
A [[molécula]] (C<sub>6</sub>H<sub>12</sub>O<sub>6</sub>) é unha aldo[[hexosa]] ([[aldehido]] pentahidroxilado) de tipo [[monosacárido]]. A '''glicosa''' é o segundo [[composto]] orgánico máis abundante na natureza, despois da [[celulosa]]. É a principal fonte de enerxía das [[célula]]s, mediante a degradación [[catabólica]], e constitúe o compoñente principal de [[polímero]]s estruturais, como a [[celulosa]], e de reserva enerxética, como o [[amidón]].
A [[molécula]] (C<sub>6</sub>H<sub>12</sub>O<sub>6</sub>) é unha aldo[[hexosa]] ([[aldehido]] pentahidroxilado) de tipo [[monosacárido]]. A '''glicosa''' é o segundo [[composto]] orgánico máis abundante na natureza, despois da [[celulosa]]. É a principal fonte de enerxía das [[célula]]s, mediante a degradación [[catabólica]], e constitúe o compoñente principal de [[polímero]]s estruturais, como a [[celulosa]], e de reserva enerxética, como o [[amidón]].


Na súa forma (D-Glicosa) sofre unha ciclación cara a súa forma hemiacetálica para lograr as súas formas [[furano]] e [[pirano]] (D-glucofuranosa y D-glucopiranosa) que á súa vez presentan anómeros Alpha e Beta. Estes anómeros non presentan diferenzas de composición estrutural, pero si difiren polas súas características físicas e químicas. A D-(+)-glicosa é un dos compostos máis importantes para os seres vivos, incluíndo os humanos.
Na súa forma (D-Glicosa) sofre unha ciclación cara a súa forma hemiacetálica para lograr as súas formas [[furano]] e [[pirano]] (D-glucofuranosa y D-glucopiranosa) que á súa vez presentan anómeros Alpha e Beta. Estes anómeros non presentan diferenzas de composición estrutural, pero si difiren polas súas características físicas e químicas. A D-(+)-glicosa é un dos compostos máis importantes para os seres vivos, incluíndo os humanos.


Na súa forma ß-D-glucopiranosa, unha [[molécula]] de glicosa únese a outra grazas ós -OH dos seus carbonos 1-4 para formar Celobiosa[1-4] a través dun enlace ß, e ó unirse varias destas moléculas, forma a [[celulosa]].
Na súa forma ß-D-glucopiranosa, unha [[molécula]] de glicosa únese a outra grazas ós -OH dos seus carbonos 1-4 para formar Celobiosa[1-4] a través dun enlace ß, e ó unirse varias destas moléculas, forma a [[celulosa]].






== Glicemia==
== Glicemia ==
A glicemia indícanos a taxa de glicosa no [[sangue]]. A glicemia normal establécese entre 0,8 e 1,1 gramos/litro. Esta taxa vén regulada polo [[fígado]] e polo [[páncreas]]. A glicosa almacénase no fígado en forma de [[glicóxeno]] e, cando o índice de glicemia baixa, unha enzima encárgase de transformar o glicóxeno en glicosa e liberala no torrente sanguíneo. Pola contra, cando os niveis de glicemia son altos, unha hormona, a [[insulina]], segregada polo [[páncreas]] axuda a que as células capten glicosa. No momento da contracción muscular, os músculos esixen glicosa e o fígado libéraa no torrente sanguíneo para que chegue ás células musculares.
A glicemia indícanos a taxa de glicosa no [[sangue]]. A glicemia normal establécese entre 0,8 e 1,1 gramos/litro. Esta taxa vén regulada polo [[fígado]] e polo [[páncreas]]. A glicosa almacénase no fígado en forma de [[glicóxeno]] e, cando o índice de glicemia baixa, unha enzima encárgase de transformar o glicóxeno en glicosa e liberala no torrente sanguíneo. Pola contra, cando os niveis de glicemia son altos, unha hormona, a [[insulina]], segregada polo [[páncreas]] axuda a que as células capten glicosa. No momento da contracción muscular, os músculos esixen glicosa e o fígado libéraa no torrente sanguíneo para que chegue ás células musculares.


==Véxase tamén==
== Véxase tamén ==
*[[Glícido]]
* [[Glícido]]
*[[Hipoglicemia]]
* [[Hipoglicemia]]
*[[Índice glicémico]]
* [[Índice glicémico]]


{{Carbohidratos}}
{{Carbohidratos}}
Liña 96: Liña 96:
[[ka:გლუკოზა]]
[[ka:გლუკოზა]]
[[kk:Глюкоза]]
[[kk:Глюкоза]]
[[ko:글루코스]]
[[ko:포도당]]
[[la:Glucosium]]
[[la:Glucosium]]
[[lt:Gliukozė]]
[[lt:Gliukozė]]

Revisión como estaba o 16 de decembro de 2009 ás 07:16

Glicosa
β-D-Glucose
β-D-Glucose β-D-GlucoseDebuxo dos diferentes azucres
Nome químico 6-(hidroximetil)oxano-2,3,4,5-tetrol
Sinónimo da D-glicosa Dextrosa
Variedades da D-glicosa α-D-glicosa; β-D-glicosa
Abreviaturas
Fórmula química C6H12O6
Masa molecular 180.16 g mol−1
Punto de fusión α-D-glicosa: 146 °C
β-D-glicosa: 150 °C
Densidade 1.54 g cm−3
Número CAS 50-99-7 (D-glicosa)
Número CAS 921-60-8 (L-glicosa)

A glicosa é unha forma de azucre que se atopa nas froitas e no mel. É un monosacárido coa mesma fórmula empírica que a frutosa pero con diferente estrutura. É una hexosa (6 átomos de carbono) do tipo aldosa (presenta e grupo carbonílico de tipo aldehido), mentres que a frutosa é do tipo cetosa (presenta o grupo carbonílico de tipo cetona).

Recibe tamén o nome de dextrosa porque xira o plano de rotación da luz polarizada cara á dereita.

Todas as froitas naturais teñen unha certa cantidade de glicosa (a miúdo con frutosa), que pode ser extraída e concentrada para preparar un azucre alternativo. Pero a nivel industrial tanto a glicosa líquida (xarope de glicosa) como a dextrosa (glicosa en po) obtéñense a partir da hidrólise enzimática do amidón procedente de cereais (xeralmente trigo ou millo).

A molécula (C6H12O6) é unha aldohexosa (aldehido pentahidroxilado) de tipo monosacárido. A glicosa é o segundo composto orgánico máis abundante na natureza, despois da celulosa. É a principal fonte de enerxía das células, mediante a degradación catabólica, e constitúe o compoñente principal de polímeros estruturais, como a celulosa, e de reserva enerxética, como o amidón.

Na súa forma (D-Glicosa) sofre unha ciclación cara a súa forma hemiacetálica para lograr as súas formas furano e pirano (D-glucofuranosa y D-glucopiranosa) que á súa vez presentan anómeros Alpha e Beta. Estes anómeros non presentan diferenzas de composición estrutural, pero si difiren polas súas características físicas e químicas. A D-(+)-glicosa é un dos compostos máis importantes para os seres vivos, incluíndo os humanos.

Na súa forma ß-D-glucopiranosa, unha molécula de glicosa únese a outra grazas ós -OH dos seus carbonos 1-4 para formar Celobiosa[1-4] a través dun enlace ß, e ó unirse varias destas moléculas, forma a celulosa.


Glicemia

A glicemia indícanos a taxa de glicosa no sangue. A glicemia normal establécese entre 0,8 e 1,1 gramos/litro. Esta taxa vén regulada polo fígado e polo páncreas. A glicosa almacénase no fígado en forma de glicóxeno e, cando o índice de glicemia baixa, unha enzima encárgase de transformar o glicóxeno en glicosa e liberala no torrente sanguíneo. Pola contra, cando os niveis de glicemia son altos, unha hormona, a insulina, segregada polo páncreas axuda a que as células capten glicosa. No momento da contracción muscular, os músculos esixen glicosa e o fígado libéraa no torrente sanguíneo para que chegue ás células musculares.

Véxase tamén

Modelo:Link FA