Dedución: Diferenzas entre revisións
m bot Engadido: th:อีดักต์ |
m bot Eliminado: tr:Tümdengelim |
||
Liña 50: | Liña 50: | ||
[[sv:Deduktion]] |
[[sv:Deduktion]] |
||
[[th:อีดักต์]] |
[[th:อีดักต์]] |
||
[[tr:Tümdengelim]] |
|||
[[uk:Дедукція]] |
[[uk:Дедукція]] |
||
[[uz:Deduksiya]] |
[[uz:Deduksiya]] |
Revisión como estaba o 31 de outubro de 2009 ás 10:24
O razoamento dedutivo foi descrito por primeira vez por filósofos da Antiga Grecia, en especial Aristóteles.
Opostamente ao razoamento indutivo no cal se formulan leis a partir de feitos observados, o razoamento dedutivo infire eses mesmos feitos baseándose na lei xeral.
En lóxica, a dedución é unha modalidade de razoamento no cal a verdade das premisas non converte en verdadeira a conclusión, senón que a conclusión dun razoamento dedutivo só é probable. Así pois, nun razoamento dedutivo poden afirmarse as premisas e, asemade, negar a conclusión sen contradicirse.
Un exemplo:
- Todos os homes son libres.
- Aristóteles é un home.
Disto dedúcese que Aristóteles é libre. Observemos que inda que as premisas son razoamentos xerais substentables, a conclusión é doada de refugar por ter un campo de perspectiva reducido.