François Rabelais: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Servando2 (conversa | contribucións)
Xqbot (conversa | contribucións)
m bot Engadido: da:François Rabelais; cambios estética
Liña 2: Liña 2:
'''François Rabelais''' naceu no lugar chamado '''La Devinière''', preto de [[Chinon]] ([[Francia]]) polo ano [[1494]] e finou en [[París]] o [[9 de abril]] do [[1553]], foi un [[Medicina|médico]] e [[Escritores famosos|escritor francés]], [[Humanismo|humanista]] do [[Renacemento]]. Rabelais renova, á luz do pensamento antigo, o ideal filosófico e moral do seu tempo. A súa obra foi posta no [[Index Librorum Prohibitorum]].
'''François Rabelais''' naceu no lugar chamado '''La Devinière''', preto de [[Chinon]] ([[Francia]]) polo ano [[1494]] e finou en [[París]] o [[9 de abril]] do [[1553]], foi un [[Medicina|médico]] e [[Escritores famosos|escritor francés]], [[Humanismo|humanista]] do [[Renacemento]]. Rabelais renova, á luz do pensamento antigo, o ideal filosófico e moral do seu tempo. A súa obra foi posta no [[Index Librorum Prohibitorum]].


==Biografía==
== Biografía ==
François Rabelais é fillo de ''Antoine Rabelais'', sénéchal ''de Lerné'' e avogado. A data do seu nacemento é moi controvertida, algúns preferíndolle o ano 1483 ao ano 1494. Recibiu unha formación de teoloxía. Máis tarde, Rabelais incorpórase ao convento franciscano do ''Puy-Saint-Martin en Fontenay-le-Comte'', onde se converte en monxe en outubro de 1520. Manifesta moi pronto unha curiosidade humanista. ''Pedro Lamy'' iníciao aos estudos gregos e lle fomenta a escribir a ''Guillaume Budé''. Rabelais interésase polos autores antigos, e corresponde máis tarde con outros humanistas famosos. En 1523, a raíz dos comentarios de [[Erasmo]] sobre o texto grego dos [[Evanxeos]], a [[Sorbona]] intenta impedir o estudo do grego. Ao final deste ano, os superiores de Rabelais e de ''Pedro Lamy'' confiscan os seus libros de grego. Aínda que os seus libros estéanlle devoltos aos poucos, Rabelais soluciónase a cambiar de orde monástica. Sostido por ''Geoffroy d' Estissac'', que o acolle na súa [[Abadía]] de ''Maillezais'', Rabelais presente unha petición ao papa neste sentido, xustificándoo pola excesiva austeridad da norma de [[Santo Francisco]]. Faíse [[benedictino]], Rabelais dedícase á persoa de ''Geoffroy de Estissac'', e convértese no seu secretario. Acompáñao así durante víralas de inspección das súas terras e Abadías. Rabelais reside a continuación ao prieuré de ''Ligugé'', residencia habitual de ''Geoffroy de Estissac'', onde se vincula de amizade con ''Jean Bouchet''. Ao monasterio próximo a ''Fontenay-le-Comte'', entrevístase co nobre abad ''Antoine Ardillon''. Rabelais non se dobrou facilmente ás normas monacales e non permanece claustrado na súa monasterio. Cara a 1528, toma a roupa de sacerdote secular para visitar distintas universidades. Vai en primeiro lugar a [[París]], onde comeza os seus estudos de medicina. Ten dous nenos.
François Rabelais é fillo de ''Antoine Rabelais'', sénéchal ''de Lerné'' e avogado. A data do seu nacemento é moi controvertida, algúns preferíndolle o ano 1483 ao ano 1494. Recibiu unha formación de teoloxía. Máis tarde, Rabelais incorpórase ao convento franciscano do ''Puy-Saint-Martin en Fontenay-le-Comte'', onde se converte en monxe en outubro de 1520. Manifesta moi pronto unha curiosidade humanista. ''Pedro Lamy'' iníciao aos estudos gregos e lle fomenta a escribir a ''Guillaume Budé''. Rabelais interésase polos autores antigos, e corresponde máis tarde con outros humanistas famosos. En 1523, a raíz dos comentarios de [[Erasmo]] sobre o texto grego dos [[Evanxeos]], a [[Sorbona]] intenta impedir o estudo do grego. Ao final deste ano, os superiores de Rabelais e de ''Pedro Lamy'' confiscan os seus libros de grego. Aínda que os seus libros estéanlle devoltos aos poucos, Rabelais soluciónase a cambiar de orde monástica. Sostido por ''Geoffroy d' Estissac'', que o acolle na súa [[Abadía]] de ''Maillezais'', Rabelais presente unha petición ao papa neste sentido, xustificándoo pola excesiva austeridad da norma de [[Santo Francisco]]. Faíse [[benedictino]], Rabelais dedícase á persoa de ''Geoffroy de Estissac'', e convértese no seu secretario. Acompáñao así durante víralas de inspección das súas terras e Abadías. Rabelais reside a continuación ao prieuré de ''Ligugé'', residencia habitual de ''Geoffroy de Estissac'', onde se vincula de amizade con ''Jean Bouchet''. Ao monasterio próximo a ''Fontenay-le-Comte'', entrevístase co nobre abad ''Antoine Ardillon''. Rabelais non se dobrou facilmente ás normas monacales e non permanece claustrado na súa monasterio. Cara a 1528, toma a roupa de sacerdote secular para visitar distintas universidades. Vai en primeiro lugar a [[París]], onde comeza os seus estudos de medicina. Ten dous nenos.


==Obra==
== Obra ==
Títulos principais :
Títulos principais :


Liña 12: Liña 12:
*'''Le Tiers Livre''' ( ''O terceiro libro'') [[1546]].
*'''Le Tiers Livre''' ( ''O terceiro libro'') [[1546]].
*'''Le Quart Livre''' (''O cuarto libro'') [[1552]].
*'''Le Quart Livre''' (''O cuarto libro'') [[1552]].
*'''Le Cinquième Livre''' (''O quinto libro'') [[1564]], posthume .
*'''Le Cinquième Livre''' (''O quinto libro'') [[1564]], posthume .
*'''Pantagrueline Prognostication''' e algüns máis.
*'''Pantagrueline Prognostication''' e algüns máis.


Liña 25: Liña 25:
[[ca:François Rabelais]]
[[ca:François Rabelais]]
[[cs:François Rabelais]]
[[cs:François Rabelais]]
[[da:François Rabelais]]
[[de:François Rabelais]]
[[de:François Rabelais]]
[[el:Φρανσουά Ραμπελαί]]
[[el:Φρανσουά Ραμπελαί]]

Revisión como estaba o 23 de setembro de 2009 ás 21:54

François Rabelais

François Rabelais naceu no lugar chamado La Devinière, preto de Chinon (Francia) polo ano 1494 e finou en París o 9 de abril do 1553, foi un médico e escritor francés, humanista do Renacemento. Rabelais renova, á luz do pensamento antigo, o ideal filosófico e moral do seu tempo. A súa obra foi posta no Index Librorum Prohibitorum.

Biografía

François Rabelais é fillo de Antoine Rabelais, sénéchal de Lerné e avogado. A data do seu nacemento é moi controvertida, algúns preferíndolle o ano 1483 ao ano 1494. Recibiu unha formación de teoloxía. Máis tarde, Rabelais incorpórase ao convento franciscano do Puy-Saint-Martin en Fontenay-le-Comte, onde se converte en monxe en outubro de 1520. Manifesta moi pronto unha curiosidade humanista. Pedro Lamy iníciao aos estudos gregos e lle fomenta a escribir a Guillaume Budé. Rabelais interésase polos autores antigos, e corresponde máis tarde con outros humanistas famosos. En 1523, a raíz dos comentarios de Erasmo sobre o texto grego dos Evanxeos, a Sorbona intenta impedir o estudo do grego. Ao final deste ano, os superiores de Rabelais e de Pedro Lamy confiscan os seus libros de grego. Aínda que os seus libros estéanlle devoltos aos poucos, Rabelais soluciónase a cambiar de orde monástica. Sostido por Geoffroy d' Estissac, que o acolle na súa Abadía de Maillezais, Rabelais presente unha petición ao papa neste sentido, xustificándoo pola excesiva austeridad da norma de Santo Francisco. Faíse benedictino, Rabelais dedícase á persoa de Geoffroy de Estissac, e convértese no seu secretario. Acompáñao así durante víralas de inspección das súas terras e Abadías. Rabelais reside a continuación ao prieuré de Ligugé, residencia habitual de Geoffroy de Estissac, onde se vincula de amizade con Jean Bouchet. Ao monasterio próximo a Fontenay-le-Comte, entrevístase co nobre abad Antoine Ardillon. Rabelais non se dobrou facilmente ás normas monacales e non permanece claustrado na súa monasterio. Cara a 1528, toma a roupa de sacerdote secular para visitar distintas universidades. Vai en primeiro lugar a París, onde comeza os seus estudos de medicina. Ten dous nenos.

Obra

Títulos principais :

  • Pantagruel (Les horribles et épouvantables faits et prouesses du très renommé géant Pantagruel) 1532.
  • Gargantua (La vie très horrifique du grand Gargantua, père de Pantagruel, fils de Grandgousier) 1534.
  • Le Tiers Livre ( O terceiro libro) 1546.
  • Le Quart Livre (O cuarto libro) 1552.
  • Le Cinquième Livre (O quinto libro) 1564, posthume .
  • Pantagrueline Prognostication e algüns máis.

Modelo:Link FA