José María Gabriel y Galán: Diferenzas entre revisións
m imaxe procedente de Commons vía FIST; Aviso: falta a caixa de datos biográficos |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Estatua José María Gabriel y Galán.jpg|thumb|right|Estatua de José María Gabriel y Galán]] |
[[Ficheiro:Estatua José María Gabriel y Galán.jpg|thumb|right|Estatua de José María Gabriel y Galán]] |
||
'''José María Gabriel y Galán''' ([[Frades de la Sierra]], [[Provincia de Salamanca|Salamanca]] ([[28 de xuño]] de [[1870]] — [[Guijo de Granadilla]], [[Provincia de |
'''José María Gabriel y Galán''' ([[Frades de la Sierra]], [[Provincia de Salamanca|Salamanca]] ([[28 de xuño]] de [[1870]] — [[Guijo de Granadilla]], [[Provincia de Cáceres|Cáceres]], [[6 de xaneiro]] de [[1905]]), foi un poeta que escrebeu en castelán e [[estremeño]]. |
||
==Biografía== |
==Biografía== |
||
Fillo de campesiños propietarios das súas terras, pasou a infancia na súa localidade natal, asistindo á escola. Aos 15 anos trasladouse a [[Salamanca]] para continuar os seus estudos, sendo nesta época cando escrebe os primeiros versos). Ao tempo traballa nun almacén de |
Fillo de campesiños propietarios das súas terras, pasou a infancia na súa localidade natal, asistindo á escola. Aos 15 anos trasladouse a [[Salamanca]] para continuar os seus estudos, sendo nesta época cando escrebe os primeiros versos). Ao tempo traballa nun almacén de tecidos. |
||
En [[1888]] obtén o título de mestre de escola, sendo destinado a Guihuelu, a uns 20 quilómetros do seu lugar natal. |
En [[1888]] obtén o título de mestre de escola, sendo destinado a Guihuelu, a uns 20 quilómetros do seu lugar natal. |
||
Ao pouco |
Ao pouco tempo vaise para [[Madrid]] a fin de continuar estudos na "Escola Normal Central". Non ficou alí moito, pois a cidade producíulle noxo (dío nalgunhas cartas de ''Modernópolis'' ). |
||
É logo destinado para [[Piedrahita |
É logo destinado para [[Piedrahita, Ávila]]. O seu estado de ánimo é baixo, asinando as cartas aos seus irmáns como ''O Solitario''. |
||
O xove mestre está a se perfilar xa como un mozo triste, melancólico, moi sensíbel e de profundas convicións relixiosas (recibidas |
O xove mestre está a se perfilar xa como un mozo triste, melancólico, moi sensíbel e de profundas convicións relixiosas (recibidas da súa mai, Bernarda), que se translocen nos seus poemas. |
||
Coñece a que será súa dona, Desideria, e a que chama |
Coñece a que será súa dona, Desideria, e a que chama cariñosamente ''mi vaquerilla'', en 1893. Desde entón sofre un cambio radical. Casan o [[26 de xaneiro]] de [[1898]] en [[Plasencia]]. |
||
Abandona o seu posto de mestre, para trasladarse a Guijo de Granadilla, onde pasa a administrar a ''dehesa'' "El Tejar", propiedade dun seu tío e a súa esposa. |
Abandona o seu posto de mestre, para trasladarse a Guijo de Granadilla, onde pasa a administrar a ''dehesa'' "El Tejar", propiedade dun seu tío e a súa esposa. Aló encontra o tempo e sosego que precisa para madurar a súa poesía. |
||
Cando nace seu primeiro fillo (Jesús, 1898) compón ''El Cristu benditu'', a primeira das súas famosas '''Estremeñas'''. |
|||
Falece o 6 de xaneiro de 1905, a consecuencia dunha pulmonía mal curada. |
Falece o 6 de xaneiro de 1905, a consecuencia dunha pulmonía mal curada. |
Revisión como estaba o 13 de xullo de 2009 ás 02:21
José María Gabriel y Galán (Frades de la Sierra, Salamanca (28 de xuño de 1870 — Guijo de Granadilla, Cáceres, 6 de xaneiro de 1905), foi un poeta que escrebeu en castelán e estremeño.
Biografía
Fillo de campesiños propietarios das súas terras, pasou a infancia na súa localidade natal, asistindo á escola. Aos 15 anos trasladouse a Salamanca para continuar os seus estudos, sendo nesta época cando escrebe os primeiros versos). Ao tempo traballa nun almacén de tecidos. En 1888 obtén o título de mestre de escola, sendo destinado a Guihuelu, a uns 20 quilómetros do seu lugar natal. Ao pouco tempo vaise para Madrid a fin de continuar estudos na "Escola Normal Central". Non ficou alí moito, pois a cidade producíulle noxo (dío nalgunhas cartas de Modernópolis ).
É logo destinado para Piedrahita, Ávila. O seu estado de ánimo é baixo, asinando as cartas aos seus irmáns como O Solitario.
O xove mestre está a se perfilar xa como un mozo triste, melancólico, moi sensíbel e de profundas convicións relixiosas (recibidas da súa mai, Bernarda), que se translocen nos seus poemas. Coñece a que será súa dona, Desideria, e a que chama cariñosamente mi vaquerilla, en 1893. Desde entón sofre un cambio radical. Casan o 26 de xaneiro de 1898 en Plasencia.
Abandona o seu posto de mestre, para trasladarse a Guijo de Granadilla, onde pasa a administrar a dehesa "El Tejar", propiedade dun seu tío e a súa esposa. Aló encontra o tempo e sosego que precisa para madurar a súa poesía.
Cando nace seu primeiro fillo (Jesús, 1898) compón El Cristu benditu, a primeira das súas famosas Estremeñas.
Falece o 6 de xaneiro de 1905, a consecuencia dunha pulmonía mal curada.
O concello de Guijo de Granadilla mantén a casa que habitou, como museo, no que se mostran ooxectos persoais do poeta, doados polos seus herdeiros.
Obra
A súa obra poética apártase do modernismo, pois é conservadora en estrutura e temática: defende a tradizón, a familia, a estirpe, o dogma católico ou a descansada vida campestre.
Poemarios:
- Castellanas (1902)
- Estremeñas (1902)
- Campesinas (1904)
- Nuevas Castellanas (1905)
- Religiosas (1906)
Influxos
A obra de Gabriel y Galán influíu noutros poetas estremeños nomeadamente en Luis Chamizo Trigueros e Mario Simón Arias-Camisón.