Mulhacén: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Tradución da wikipedia en castelán |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Mulhacen_north_face.JPG|thumb|300px|A cara norte do Mulhacén comezado o ascenso pola súa ladeira oeste]]O '''Mulhacén''', con 3.482 m, é a montaña máis alta da [[península Ibérica]]. Está situado na [[provincia de Granada]], no sur de [[España]] e pertence a [[Serra Nevada]], na [[cordilleira Penibética]]. O seu nome vén de ''"Muley Hacén"'', castellanización do nome de [[Mulay]] Hasan, penúltimo rei nazarí de [[Reino de Granada|Granada]] no [[século XV]], do que se di foi enterrado nesta montaña. |
|||
O '''Mulhacén''' é un cumio de 3.478 m, situado na [[provincia de Granada]], pertencente á [[Serra Nevada]], dentro do [[cordal penibético]]. |
|||
Aínda que a súa altura non é excepcional, o Mulhacén é o pico máis alto de [[Europa]] fora do [[Cáucaso]] e os [[Alpes]] (as [[illas Canarias]] e [[Groenlandia]], con picos máis altos, pertencen politicamente a Europa, pero xeograficamente son parte de África e Norteamérica, respectivamente). É tamén o terceiro pico máis prominente de [[Europa Occidental]], despois do [[Mont Blanc]] e o [[Monte Etna]] e ocupa o posto 64 na clasificación mundial de prominencia. O pico non é espectacular en termos de accesibilidade ou relevo. O lado sur da montaña é suave,<ref>[http://bolita0001.eresmas.net/senderismo/sierranevada/mulhacen/mulhacen.html Ficha de sendeirismo nunha guía de Granada.]</ref> e non presenta retos técnicos, do mesmo xeito que no caso de lado oeste. O lado norte, de acceso máis curto, é lixeiramente máis abrupto. |
|||
O nome provén de ''Muley Hacén'' na transcripción romance, ou [[Muley Abul Hassan]], penúltimo rei de [[reino de Granada|Granada]] no [[século XV]], de quen se di que foi enterrado nesta montaña. |
|||
O Mulhacén pode escalarse nun só día desde os pobos de [[Capileira]] ou [[Trevélez]], pero é máis común pasar unha noite no refuxio montañoso de Poqueira<ref>[http://www.komandokroketa.org/Mulhacen/Mulhacen.html Apunta da ascensión ao Mulhacén polo refuxio de Poqueira]</ref> ou no de Caldera, ao oeste. |
|||
É a montaña máis alta da Península Ibérica e da Europa occidental tras os grandes picos do [[Cáucaso]] e dos [[Alpes]]. |
|||
As condicións para o ascenso no inverno poden ser duras, o que provocou algúns accidentes.<ref>[http://www.granadaenlared.com/noticias/0504/01154005.htm Rescate de dous montañeiros en 2005]</ref><ref>[http://www.ideal.es/granada/pg060306/actualidad/local/200603/06/montaneros.html Tres montañeiros británicos mortos en 2006.]</ref> |
|||
Porén, non é o cumio máis alto de [[España]], senón que é o [[Teide]] ([[Illas Canarias]]). |
|||
[[Imaxe:Veleta_desde_cima_Mulhacen.JPG|thumb|250px|left|Vista do pico [[Veleta]] desde a cima do Mulhacén. Abaixo obsérvase a Lagoa da Caldera, situada baixo o pico próximo do Puntal da Caldera.]] |
|||
==Notas== |
|||
{{Listaref}} |
|||
[[Categoría:Montes de España]] |
[[Categoría:Montes de España]] |
Revisión como estaba o 23 de xuño de 2009 ás 17:18
O Mulhacén, con 3.482 m, é a montaña máis alta da península Ibérica. Está situado na provincia de Granada, no sur de España e pertence a Serra Nevada, na cordilleira Penibética. O seu nome vén de "Muley Hacén", castellanización do nome de Mulay Hasan, penúltimo rei nazarí de Granada no século XV, do que se di foi enterrado nesta montaña.
Aínda que a súa altura non é excepcional, o Mulhacén é o pico máis alto de Europa fora do Cáucaso e os Alpes (as illas Canarias e Groenlandia, con picos máis altos, pertencen politicamente a Europa, pero xeograficamente son parte de África e Norteamérica, respectivamente). É tamén o terceiro pico máis prominente de Europa Occidental, despois do Mont Blanc e o Monte Etna e ocupa o posto 64 na clasificación mundial de prominencia. O pico non é espectacular en termos de accesibilidade ou relevo. O lado sur da montaña é suave,[1] e non presenta retos técnicos, do mesmo xeito que no caso de lado oeste. O lado norte, de acceso máis curto, é lixeiramente máis abrupto.
O Mulhacén pode escalarse nun só día desde os pobos de Capileira ou Trevélez, pero é máis común pasar unha noite no refuxio montañoso de Poqueira[2] ou no de Caldera, ao oeste.
As condicións para o ascenso no inverno poden ser duras, o que provocou algúns accidentes.[3][4]