Partido Demócrata Popular: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
PepedoCouto (conversa | contribucións)
aumento
Servando2 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
O '''Partido Demócrata Popular''' foi un partido español de centro dereita, de inspiración [[democracia cristián|democristián]], que se fundou en 1977 e que axiña quedou integrado na [[UCD]], en 1982 antes das eleccións xerais os antigos dirixentes deixaron a UCD e refundaron o partido que se presentou ás eleccións en coalición con [[Alianza Popular]].
O '''Partido Demócrata Popular''' foi un partido español de centro dereita, de inspiración [[democracia cristián|democristiá]], que se fundou en 1977 e que axiña quedou integrado na [[UCD]], en 1982 antes das eleccións xerais os antigos dirixentes deixaron a UCD e refundaron o partido que se presentou ás eleccións en coalición con [[Alianza Popular]].


Formou xunto a [[Alianza Popular]] e o [[Partido Liberal (España, 1976)|Partido Liberal]] a [[Coalición Popular]] entre [[1982]] y [[1986]].
Formou xunto a [[Alianza Popular]] e o [[Partido Liberal (España, 1976)|Partido Liberal]] a [[Coalición Popular]] entre [[1982]] y [[1986]].

Revisión como estaba o 23 de maio de 2009 ás 22:30

O Partido Demócrata Popular foi un partido español de centro dereita, de inspiración democristiá, que se fundou en 1977 e que axiña quedou integrado na UCD, en 1982 antes das eleccións xerais os antigos dirixentes deixaron a UCD e refundaron o partido que se presentou ás eleccións en coalición con Alianza Popular.

Formou xunto a Alianza Popular e o Partido Liberal a Coalición Popular entre 1982 y 1986.

En 1986 o PDP rompeu os acordos con AP e o seu presidente Óscar Alzaga renunciou ao seu escano, presentouse en solitario ás eleccións municipais de 1987 conseguindo 319.519 votos e 1.520 concelleiros. Nas eleccións europeas tivo 170.866 votos. En 1989 dirixido por Javier Rupérez incorporouse ao Partido Popular.

Entre os seus principais dirixentes, ademais de Óscar Alzaga, atopábanse Jaime Mayor Oreja, Javier Arenas, José María Álvarez del Manzano e Jaime Ignacio del Burgo.