Gonzalo Rodríguez Mourullo: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
'''Gonzalo Rodríguez Mourullo''' (Balcaide, [[Calo, Teo]] [[1935]]) é un escritor, avogado e xurista galego. |
'''Gonzalo Rodríguez Mourullo''' ([[Balcaide, Calo, Teo|Balcaide]], [[Calo, Teo]] [[1935]]) é un escritor, avogado e xurista galego. |
||
Estudou dereito na [[Universidade de Santiago de Compostela]], foi catedrático de dereito penal na [[Universidade de Oviedo]], na [[Universidade de Santiago de Compostela]] (1970) e na [[Universidade Autónoma de Madrid]] desde 1970. |
Estudou dereito na [[Universidade de Santiago de Compostela]], foi catedrático de dereito penal na [[Universidade de Oviedo]], na [[Universidade de Santiago de Compostela]] (1970) e na [[Universidade Autónoma de Madrid]] desde 1970. |
Revisión como estaba o 19 de marzo de 2009 ás 22:42
Gonzalo Rodríguez Mourullo (Balcaide, Calo, Teo 1935) é un escritor, avogado e xurista galego.
Estudou dereito na Universidade de Santiago de Compostela, foi catedrático de dereito penal na Universidade de Oviedo, na Universidade de Santiago de Compostela (1970) e na Universidade Autónoma de Madrid desde 1970.
En 1954 publicou Nasce unha árbore, ano no que obtivo o primeiro premio de contos do Centro Galego de Bos Aires, e en 1956 Memoria de Tains (que resultara galardoado nas festas Minervais), obras que sentaron as bases dunha fonda renovación na literatura galega que deu orixe á Nova Narrativa Galega, pero el deixou de escribir e rompeu calquera relación co sistema literario galego.
Tivo un papel destacado na elaboración do Código Penal de 1995 como relator xeral do proxecto de 1980 e foi o avogado defensor de Emilio Botín no xuízo que o xulgaba por xubilacións millonarias e no cal resultou absolto.