Mustela: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
ArthurBot (conversa | contribucións)
m bot Modificado: tr:Gelincik (memeli)
BanjoBot (conversa | contribucións)
m Bot: Reemprazo de texto automático (-[[Category: +[[Categoría:)
Liña 54: Liña 54:
*Nowak, Ronald M. and Walker, Ernest P., ''Walker's carnivores of the world'', Johns Hopkins University Press, 2005.
*Nowak, Ronald M. and Walker, Ernest P., ''Walker's carnivores of the world'', Johns Hopkins University Press, 2005.


[[Category:Mustelidae]]
[[Categoría:Mustelidae]]
[[Category:Fauna de Europa]]
[[Categoría:Fauna de Europa]]
[[Category:Fauna de Asia]]
[[Categoría:Fauna de Asia]]
==Ligazóns externas==
==Ligazóns externas==
{{commons|Mustela nivalis}}
{{commons|Mustela nivalis}}

Revisión como estaba o 8 de marzo de 2009 ás 18:41

Mustela

Donosiña de rabo longo
Clasificación científica
Superreino: Eukaryota
Reino: Animalia
Subreino: Eumetazoa
Superfilo: Deuterostomia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Infrafilo: Gnathostomata
Superclase: Tetrapoda
Clase: Mammalia
Subclase: Theria
Infraclase: Placentalia
Orde: Carnivora
Suborde: Caniformia
Familia: Mustelidae
Subfamilia: Mustelinae
Xénero: ''Mustela''
Linnaeus, 1758
Especies

Véxase o texto

Mustela é un Xénero da Familia Mustelidae, subfamilia Mustelinae. Pertencen a este xénero o armiño, furón, visón e a donicela. O termo donicela pode referirse ao menor membro do xénero (Mustela nivalis), que se coñece simplemente como donicela, donicela común ou denosiña. O xénero posúe 16 especies existentes hoxe en día e 10 delas posúen a palabra donicela no seu nome común. Por outra banda, outros mustélinos (pertencentes tamén á subfamilia mustelinae mais non ao xénero Mustela) posúen a palabra donicela no seu nome común: donicela da patagonia (Lyncodon patagonicus), donicela raiada do Sahara (Poecilictis lybica) e a donicela de pescozo branco (Poecilogale albinucha).

Os compoñentes do xénero Mustela varían en lonxitude de 13 cm no caso da donicela común ou donicela menor (Mustela nivalis) a uns 55 cm no caso do visón americano (Mustela vison). Algunhas especies de altas latitudes, coma o armiño (Mustela erminea) cambian no inverno a pelaxe a branca. Teñen corpos alongados, útiles para cazar ás súas presas nas súas madrigueiras e túneles. Usualmente, as súas colas son casi tan longas coma o seu corpo. Como é habitual en pequenos carnívoros, as Mustela teñen reputación de intelixencia e astucia.


Especies

Referencias

  • Nowak, Ronald M. and Walker, Ernest P., Walker's carnivores of the world, Johns Hopkins University Press, 2005.

Ligazóns externas