Cursus honorum: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 10 de febreiro de 2009 ás 17:22

  ----

Este artigo é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.

A carreira política en Roma recibía o nome de cursus honorum, carreira dos honores, que consistía nunha sucesión das etapas que os cidadáns que se adicaban á vida pública tiñan que seguir. Os aspirantes debían ir subindo chanzos progresivamente, de tal xeito que para acadar unha maxistratura tíñase que ascender dende a escala inmediatamente inferior. O cursus honorum comprendía catro etrapas que debían desempeñar sucesivamente: 1ª cuestor; 2ª edil; 3ª pretor; 4ª cónsul.

- Os cuestores tiñan como función coidar da facenda pública e levar as contas do estado.

- Os edis estaban encargados de velar polo bo funcionamento da administración municipal e ademais controlaban os festexos, os mercados e coidaban os templos.

- Os pretores encargábanse da administración de xustiza.

- Os cónsules debían ser dous. Tiñan o poder surpemo e eran os xefes do exército e presidían o Senado.

Ademais destes cargos existían outros que non pertenecían ao cursus honorum:

- Tribunos da plebe: velaban polos dereitos dos plebeos.

- Censores: confeccionaban o censo de cidadáns e vixiaban a pureza dos costumes.

- Dictador: era unha maxistratura extraordinaria á que só se recurría cando as graves circunstancias así o requerían, polo que todos os poderes se concentraban nunha persoa. Dispuña dun prazo de seis meses para resolver o problema que suscitara a súa proclamación.

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
    {{En progreso}}
-A carreira política en [[Roma Antiga|Roma]] recibía o nome de [[cursus honorum]],carreira dos honores, que consistía nunha sucesión das etapas que os cidadáns que se adicaban á vida pública tiñan que seguir. Os aspirantes debían ir subindo chanzos progresivamente, de tal xeito que para acadar unha maxistratura tíñase que ascender dende a escala inmediatamente inferior.
+A carreira política en [[Roma Antiga|Roma]] recibía o nome de [[cursus honorum]], ''carreira dos honores'', que consistía nunha sucesión das etapas que os cidadáns que se adicaban á vida pública tiñan que seguir. Os aspirantes debían ir subindo chanzos progresivamente, de tal xeito que para acadar unha maxistratura tíñase que ascender dende a escala inmediatamente inferior.
 O cursus honorum comprendía catro etrapas que debían desempeñar sucesivamente: 1ª cuestor; 2ª edil; 3ª pretor; 4ª cónsul.
 - Os '''cuestores''' tiñan como función coidar da facenda pública e levar as contas do estado.
-- Os edis estaban encargados de velar polo bo funcionamento da administración municipal e ademais controlaban os festexos, os mercados e coidaban os templos.
+- Os '''edis''' estaban encargados de velar polo bo funcionamento da administración municipal e ademais controlaban os festexos, os mercados e coidaban os templos.
-- Os pretores encargábanse da administración de xustiza.
+- Os '''pretores''' encargábanse da administración de xustiza.
-- Os cónsules debían ser dous. Tiñan o poder surpemo e eran os xefes do exército e presidían o Senado.
+- Os '''cónsules''' debían ser dous. Tiñan o poder surpemo e eran os xefes do exército e presidían o Senado.
 Ademais destes cargos existían outros que non pertenecían ao cursus honorum:
-- Tribunos da plebe: velaban polos dereitos dos plebeos.
+- T'''ribunos da plebe''': velaban polos dereitos dos plebeos.
-- Censores: confeccionaban o censo de cidadáns e vixiaban a pureza dos costumes.
+- '''Censores''': confeccionaban o censo de cidadáns e vixiaban a pureza dos costumes.
-- Dictador: era unha maxistratura extraordinaria á que só se recurría cando as graves circunstancias así o requerían, polo que todos os poderes se concentraban nunha persoa. Dispuña dun prazo de seis meses para resolver o problema que suscitara a súa proclamación.
+- '''Dictador''': era unha maxistratura extraordinaria á que só se recurría cando as graves circunstancias así o requerían, polo que todos os poderes se concentraban nunha persoa. Dispuña dun prazo de seis meses para resolver o problema que suscitara a súa proclamación.
 [[es:cursus honorum]]
 [[Categoría:Locucións latinas]]