Ruy López de Segura: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
| Liña 69: | Liña 69: | ||
|Situación posterior a 5. ... - dxe5?? |
|Situación posterior a 5. ... - dxe5?? |
||
}}1. '''e4 - e5 2. f4 - d6''', (véxase o taboleiro á esquerda) ao gran Leonardo fóselle conveniente aceptar o sacrificio de peón con 2. ... - exf4, o non o aceptar indica o respecto esaxerado que este tiña ao seu rival. Outra xogada boa éralle tamén 2. ... - d5. Ao non aceptar nin contraatacar acomodóuse defendendo o peón atacado a esperas da iniciativa do de Zafra. '''3. Bc4 - c6 4. Cf3 - Bg4 5. fxe5 - dxe5??''', (poden ver a posición no taboleiro da dereita), aínda agora éralle o mellor movemento 5. ... - d5, ao querer recuperar o peón o máis pronto posible, desencadea un sacrificio do extremeño que gaña a partida, materializando a vantaxe en moi poucas xogadas. '''6. Bxf7+!!''', este sacrificio foi unha inversión segura ('''Ruy López de Segura''' fíxolle con iso honra ao seu apelido), xa que colleu un peón e fai mover ao rei para despois responder con movementos que recuperan moito máis do antes sacrificado. '''6. ... - Rxf7?''', non coller o bispo déselle máis poderío de resistencia, pero a partida estaba xa perdida de todas as maneiras, e se a houbese podido comentar '''[[Xulio César]]''', igual repetise o ''alea iacta est''. '''7. Cxe5+!''', na sétima xogada, chega como chamada con corneta a sétima de cabalaría ao núcleo do campo de batalla.. '''7. ... - Re8?''', o rei tiña mellores sitios a onde ir, indo cara a atrás, lle facilitou aínda máis o traballo á peza con pintas de '''[[Bavieca]]''' e os seus colegas. '''8. Dxg4!''', sumar efectivos cando se ataca é importante, novos efectivos, novas ameazas. '''8. ... - Cf6??''', último fallo de Leonardo na partida. '''9. De6+!! - De7 10. Dc8+ - Dd8 11. Dxd8 + - Rxd8 12. Cf7+''', e as brancas gañaron. |
}}1. '''e4 - e5 2. f4 - d6''', (véxase o taboleiro á esquerda) ao gran Leonardo fóselle conveniente aceptar o sacrificio de peón con 2. ... - exf4, o non o aceptar indica o respecto esaxerado que este tiña ao seu rival. Outra xogada boa éralle tamén 2. ... - d5. Ao non aceptar nin contraatacar acomodóuse defendendo o peón atacado a esperas da iniciativa do de Zafra. '''3. Bc4 - c6 4. Cf3 - Bg4 5. fxe5 - dxe5??''', (poden ver a posición no taboleiro da dereita), aínda agora éralle o mellor movemento 5. ... - d5, ao querer recuperar o peón o máis pronto posible, desencadea un sacrificio do extremeño que gaña a partida, materializando a vantaxe en moi poucas xogadas. '''6. Bxf7+!!''', este sacrificio foi unha inversión segura ('''Ruy López de Segura''' fíxolle con iso honra ao seu apelido), xa que colleu un peón e fai mover ao rei para despois responder con movementos que recuperan moito máis do antes sacrificado. '''6. ... - Rxf7?''', non coller o bispo déselle máis poderío de resistencia, pero a partida estaba xa perdida de todas as maneiras, e se a houbese podido comentar '''[[Xulio César]]''', igual repetise o ''alea iacta est''. '''7. Cxe5+!''', na sétima xogada, chega como chamada con corneta a sétima de cabalaría ao núcleo do campo de batalla.. '''7. ... - Re8?''', o rei tiña mellores sitios a onde ir, indo cara a atrás, lle facilitou aínda máis o traballo á peza con pintas de '''[[Bavieca]]''' e os seus colegas. '''8. Dxg4!''', sumar efectivos cando se ataca é importante, novos efectivos, novas ameazas. '''8. ... - Cf6??''', último fallo de Leonardo na partida. '''9. De6+!! - De7 10. Dc8+ - Dd8 11. Dxd8 + - Rxd8 12. Cf7+''', e as brancas gañaron. |
||
===Apertura: Cabalo de rei ([[Enciclopedia de aperturas de xadrez|ECO]] C40)=== |
===Apertura: Cabalo de rei ([[Enciclopedia de aperturas de xadrez|ECO]] C40)=== |
||
| Liña 88: | Liña 91: | ||
}} |
}} |
||
'''1. e4 - e5 2. Cf3 - f6?''', Leonardo proba defender doutro xeito ao peón atacado. '''3. Cxe5!''' Pumba!, ladramos e despois cabalgamos. Leonardo podería pensar perfectamente que o seu rival tolease por uns instantes ou, que o perdera toda consideración posible. Outra especulación do que podería pensar sería: "Que fai o [[Rocinante]] este, quen se cree, [[Bucéfalo]] quizais?" En todo caso, o acontecido non lle deixou calcular as consecuencias a Dá Cutri, de modo que optou por querer castigar o sacrificio aceptándoo. '''3. ... - fxe5??''' Mellor fóselle non aceptar o cabalo e xogar 3. ... - De7 poñendo unha contratrampa de que se agora Ruy López quixese dar un xaque coa Dama, ou sexa 4. Dh5+ - g6 para sacrificar o cabalo con 5. Cxg6, Leonardo puidésese rir a gargalladas despois de contestar con 5. ... - Dxe4+ e 6. Be2 - Dxg6, gañando efectivamente o cabalo. A 3. ... - De7 aconséllase contestar con 4. Cc4, as brancas perderán o peón que gañasen provisoriamente, pero a súa vantaxe queda ampla ao gañar velocidade no desenvolvemento. '''4.Dh5+ - g6 5. Dxe5+ - De7 6. Dxh8 - Cf6 7. d4 - Rf7 8. Bc4+ - d5 9. Bxd5+ - Cxd5''' 1-0 |
'''1. e4 - e5 2. Cf3 - f6?''', Leonardo proba defender doutro xeito ao peón atacado. '''3. Cxe5!''' Pumba!, ladramos e despois cabalgamos. Leonardo podería pensar perfectamente que o seu rival tolease por uns instantes ou, que o perdera toda consideración posible. Outra especulación do que podería pensar sería: "Que fai o [[Rocinante]] este, quen se cree, [[Bucéfalo]] quizais?" En todo caso, o acontecido non lle deixou calcular as consecuencias a Dá Cutri, de modo que optou por querer castigar o sacrificio aceptándoo. '''3. ... - fxe5??''' Mellor fóselle non aceptar o cabalo e xogar 3. ... - De7 poñendo unha contratrampa de que se agora Ruy López quixese dar un xaque coa Dama, ou sexa 4. Dh5+ - g6 para sacrificar o cabalo con 5. Cxg6, Leonardo puidésese rir a gargalladas despois de contestar con 5. ... - Dxe4+ e 6. Be2 - Dxg6, gañando efectivamente o cabalo. A 3. ... - De7 aconséllase contestar con 4. Cc4, as brancas perderán o peón que gañasen provisoriamente, pero a súa vantaxe queda ampla ao gañar velocidade no desenvolvemento. '''4.Dh5+ - g6 5. Dxe5+ - De7 6. Dxh8 - Cf6 7. d4 - Rf7 8. Bc4+ - d5 9. Bxd5+ - Cxd5''' 1-0 |
||
==Véxase tamén== |
==Véxase tamén== |
||
Revisión como estaba o 27 de xaneiro de 2009 ás 09:14
|
Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
|
Este artigo sobre xadrez é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
- Para describir os movementos das pezas de xadrez neste artigo usouse a notación alxébrica.
Ruy López de Segura, nado en Zafra cara ao 1540 e falecido en Madrid cara ao 1580, foi un clérigo e xadrecista estremeño.
O seu tratado Libro de la invención liberal y arte del juego del Axedrez publicado en Alcalá de Henares en 1561 foi un dos primeiros libros de xadrez publicados en Europa. Moitos españois considérano o campión do mundo de xadrez máis antigo en Europa, sendo o seguinte Leonardo da Cutri en 1575.
Biografía
Rodrigo López de Segura naceu en Zafra seguramente en 1540 e morreu en Madrid cara a 1580, aínda que estas datas non son do todo seguras. Os seus pais eran mercadores acomodados, con casa e escudo na Praza Grande da localidade. Foi clérigo da parroquia da Candelaria en Zafra e máis tarde pasou á corte de Filipe II, en condición de confesor e conselleiro real. Considerado campión do mundo polo menos entre 1570 e 1575, cando foi derrotado por Leonardo dá Cutri.
Desde mozo Ruy López foi un namorado do xadrez e dise que un dos que máis influíu nel foi Damiano, quen publicara un libro en 1512 e que López estudou. En 1560 chegou a Roma por asuntos eclesiásticos e alí derrotou aos mellores xadrecistas italianos. Repetiu a súa fazaña en 1573 durante o pontificado de Gregorio XIII e é importante sinalar que Italia era por esa época o máis importante centro xadrecístico de Europa, especialmente Roma. Vencera dúas veces a Leonardo da Cutri, e era considerado o mellor xogador do mundo. Emulando a Damiano escribiu o seu libro Libro de la invención liberal y arte del juego del ajedrez, muy útil y provechosa para los que de nuevo quisieren depreder a jugarlo, como para los que ya lo saben jugar, publicado en Alcalá de Henares en 1561. Ruy López difundiu o lance da captura ao paso, ao usalo con frecuencia nas súas partidas.
Moitos historiadores do xadrez considérano como o primeiro campión do mundo rexistrado en Europa e como creador da teoría do xadrez. Tamén é destacable que practicou con éxito a modalidade do xadrez á cega. O rei Filipe II colmoulle de honras pola súa fama no xadrez. En 1575, Filipe II invitou a un torneo na sua corte e así reuniron en Madrid os dous mellores xadrecistas italianos da súa época: Leonardo da Cutri e Paolo Boi, alcumado o Siracusano, xunto cos españois Ruy López e Afonso Cerón, de Granada. Esta proba é cualificada polos historiadores como o primeiro Torneo Internacional de Mestres e a primeira en ser documentada, como exemplo verase a continuación unha partida que, a criterio de moitos, é a primeira vez que se xoga un Gambito de rei.
O torneo gañouno Leonardo da Cutri; recibiu como premio mil ducados, unha capa de armiño e o seu lugar de nacemento, durante vinte anos, estivo exento de pagar tributos. Filipe II enviou as súas felicitacións a Xoán de Austria nunha carta datada o 22 de agosto de 1575.
Apertura Ruy López ou española (ECO C60-C99)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Apertura Ruy López ou española. Movementos: 1. e4 - e5 2. Cf3 - Cc6 3. Bb5 ECO: C60-C99 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Os seus estudos sobre a Apertura Ruy López (chamada tamén española) foron fundamentais para o progreso do xogo. O tratado de xadrez do zafrense foi obxecto de numerosos estudos e considerouse como base fundamental da teoría axedrecística. A súa apertura segue vixente aínda e foi analizada e posta a proba na práctica do xadrez moderno polos máis grandes mestres. Aparece no seu tratado como Apertura IX.
Formulación da Apertura Ruy López:
1. e4 - e5 2. Cf3 - Cc6 3. Bb5
Partidas xogadas por Ruy López
Apertura: Gambito de rei rexeitado (ECO C30)
Coas brancas: Ruy López de Segura. Coas negras: Leonardo dá Cutri.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Apertura Gambito de rei rexeitado, despois de 2. ... - d6 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Situación posterior a 5. ... - dxe5?? | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1. e4 - e5 2. f4 - d6, (véxase o taboleiro á esquerda) ao gran Leonardo fóselle conveniente aceptar o sacrificio de peón con 2. ... - exf4, o non o aceptar indica o respecto esaxerado que este tiña ao seu rival. Outra xogada boa éralle tamén 2. ... - d5. Ao non aceptar nin contraatacar acomodóuse defendendo o peón atacado a esperas da iniciativa do de Zafra. 3. Bc4 - c6 4. Cf3 - Bg4 5. fxe5 - dxe5??, (poden ver a posición no taboleiro da dereita), aínda agora éralle o mellor movemento 5. ... - d5, ao querer recuperar o peón o máis pronto posible, desencadea un sacrificio do extremeño que gaña a partida, materializando a vantaxe en moi poucas xogadas. 6. Bxf7+!!, este sacrificio foi unha inversión segura (Ruy López de Segura fíxolle con iso honra ao seu apelido), xa que colleu un peón e fai mover ao rei para despois responder con movementos que recuperan moito máis do antes sacrificado. 6. ... - Rxf7?, non coller o bispo déselle máis poderío de resistencia, pero a partida estaba xa perdida de todas as maneiras, e se a houbese podido comentar Xulio César, igual repetise o alea iacta est. 7. Cxe5+!, na sétima xogada, chega como chamada con corneta a sétima de cabalaría ao núcleo do campo de batalla.. 7. ... - Re8?, o rei tiña mellores sitios a onde ir, indo cara a atrás, lle facilitou aínda máis o traballo á peza con pintas de Bavieca e os seus colegas. 8. Dxg4!, sumar efectivos cando se ataca é importante, novos efectivos, novas ameazas. 8. ... - Cf6??, último fallo de Leonardo na partida. 9. De6+!! - De7 10. Dc8+ - Dd8 11. Dxd8 + - Rxd8 12. Cf7+, e as brancas gañaron.
Apertura: Cabalo de rei (ECO C40)
Coas brancas: Ruy López de Segura. Coas Negras: Leonardo dá Cutri.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Apertura Cabalo de rei, despois de 2. Cf3 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1. e4 - e5 2. Cf3 - f6?, Leonardo proba defender doutro xeito ao peón atacado. 3. Cxe5! Pumba!, ladramos e despois cabalgamos. Leonardo podería pensar perfectamente que o seu rival tolease por uns instantes ou, que o perdera toda consideración posible. Outra especulación do que podería pensar sería: "Que fai o Rocinante este, quen se cree, Bucéfalo quizais?" En todo caso, o acontecido non lle deixou calcular as consecuencias a Dá Cutri, de modo que optou por querer castigar o sacrificio aceptándoo. 3. ... - fxe5?? Mellor fóselle non aceptar o cabalo e xogar 3. ... - De7 poñendo unha contratrampa de que se agora Ruy López quixese dar un xaque coa Dama, ou sexa 4. Dh5+ - g6 para sacrificar o cabalo con 5. Cxg6, Leonardo puidésese rir a gargalladas despois de contestar con 5. ... - Dxe4+ e 6. Be2 - Dxg6, gañando efectivamente o cabalo. A 3. ... - De7 aconséllase contestar con 4. Cc4, as brancas perderán o peón que gañasen provisoriamente, pero a súa vantaxe queda ampla ao gañar velocidade no desenvolvemento. 4.Dh5+ - g6 5. Dxe5+ - De7 6. Dxh8 - Cf6 7. d4 - Rf7 8. Bc4+ - d5 9. Bxd5+ - Cxd5 1-0