Atalanta: Diferenzas entre revisións
Ortografía e Cibeles |
categorías e correccións |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Image:Guido Reni 005.jpg|thumb|right|200px|''Atalanta e [[Hipomenes]]'', de [[Guido Reni]].]] |
[[Image:Guido Reni 005.jpg|thumb|right|200px|''Atalanta e [[Hipomenes]]'', de [[Guido Reni]].]] |
||
'''Atalanta''' é unha personaxe da [[mitoloxía grega]]. Existen duas versións sobre a |
'''Atalanta''' é unha personaxe da [[mitoloxía grega]]. Existen duas versións sobre a súa historia. |
||
Na versión [[arcadia]]na, é filla de [[Iasos]], rei do [[Peloponeso]]. Como Iasos desexaba un varón, enfureceuse cando soubo que tivera unha filla e decidiu expor a recén nada no bosque [[Pelión]] para que morrese. |
Na versión [[arcadia]]na, é filla de [[Iasos]], rei do [[Peloponeso]]. Como Iasos desexaba un varón, enfureceuse cando soubo que tivera unha filla e decidiu expor a recén nada no bosque [[Pelión]] para que morrese. Mais, unha osa apiadouse da criatura e protexeuna até que uns pastores a recolleron para criala. Cos anos, Atalanta chegou a ser unha magnífica cazadora e distinguiuse especialmente na cacería do [[xabarín de Calidón]]. Como [[Artemisa]], deusa tamén cazadora, Atalanta fixo voto de virxindade, de modo que polas súas frechas pereceron os [[centauro]]s [[Hileo]] e [[Reco]] que intentaran abusar dela. Foi a única muller que formou parte da expedición dos [[argonauta]]s. |
||
Na versión [[beocia]], Atalanta é filla do rei [[Xoeneo]]. O seu pai quería casala, mais ela desexaba permanecer virxe, polo que argallou un plan para evitar o matrimonio: só tomaría como esposo |
Na versión [[beocia]], Atalanta é filla do rei [[Xoeneo]]. O seu pai quería casala, mais ela desexaba permanecer virxe, polo que argallou un plan para evitar o matrimonio: só tomaría como esposo aquel que conseguise vencela nunha carreira pedestre, e os que intentasen a proba e fracasasen serían executados. Así morreron moitos pretendentes. Non obstante, un día apareceu o mozo [[Hipomenes]] disposto a conseguir a man da princesa grazas á axuda de [[Afrodita]]. A deusa obséquiao coas tres [[mazá de ouro|mazás de ouro]] que [[Heracles]] roubara no [[xardín das Hespérides]]. Durante a carreira, Atalanta adiantou a Hipomenes en tres ocasións pero, en cada unha delas, o rapaz lanzaba unha das mazás por diante da sua opoñente que, chea de curiosidade, se agachaba para recollelas e era adiantada polo seu rival. Despois deste episodio, os recén casados cometeron un sacrilexio no templo de [[Démeter]], que os transformou en leóns e os xunguiu ó seu carro. Son os leóns da [[fonte da Cibeles]] en [[Madrid]]. |
||
[[Category:Mitoloxía grega]] |
|||
[[category:Mitoloxía]] |
|||
[[bg:Аталанта]] |
[[bg:Аталанта]] |
Revisión como estaba o 24 de xaneiro de 2006 ás 10:49
Atalanta é unha personaxe da mitoloxía grega. Existen duas versións sobre a súa historia.
Na versión arcadiana, é filla de Iasos, rei do Peloponeso. Como Iasos desexaba un varón, enfureceuse cando soubo que tivera unha filla e decidiu expor a recén nada no bosque Pelión para que morrese. Mais, unha osa apiadouse da criatura e protexeuna até que uns pastores a recolleron para criala. Cos anos, Atalanta chegou a ser unha magnífica cazadora e distinguiuse especialmente na cacería do xabarín de Calidón. Como Artemisa, deusa tamén cazadora, Atalanta fixo voto de virxindade, de modo que polas súas frechas pereceron os centauros Hileo e Reco que intentaran abusar dela. Foi a única muller que formou parte da expedición dos argonautas.
Na versión beocia, Atalanta é filla do rei Xoeneo. O seu pai quería casala, mais ela desexaba permanecer virxe, polo que argallou un plan para evitar o matrimonio: só tomaría como esposo aquel que conseguise vencela nunha carreira pedestre, e os que intentasen a proba e fracasasen serían executados. Así morreron moitos pretendentes. Non obstante, un día apareceu o mozo Hipomenes disposto a conseguir a man da princesa grazas á axuda de Afrodita. A deusa obséquiao coas tres mazás de ouro que Heracles roubara no xardín das Hespérides. Durante a carreira, Atalanta adiantou a Hipomenes en tres ocasións pero, en cada unha delas, o rapaz lanzaba unha das mazás por diante da sua opoñente que, chea de curiosidade, se agachaba para recollelas e era adiantada polo seu rival. Despois deste episodio, os recén casados cometeron un sacrilexio no templo de Démeter, que os transformou en leóns e os xunguiu ó seu carro. Son os leóns da fonte da Cibeles en Madrid.