Oscar Wilde

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Oscar Wilde
Nome completoOscar Fingal O’Flahertie Wills Wilde
AlcumeС.3.3. e Sebastian Melmoth
Nacemento16 de outubro de 1854 e 16 de xuño de 1854
Lugar de nacementoDublín
Falecemento30 de novembro de 1900
Lugar de falecementoParís
Causameninxite
SoterradoOscar Wilde's tomb, Cemiterio do Père-Lachaise e cemiterio de Bagneux
NacionalidadeBritánica
Irlandesa (postumamente).[1][2]
EtniaPobo irlandés
Relixióncatólico romano
Alma máterMagdalen College e Trinity College Dublín
Ocupaciónpoeta, dramaturgo, escritor de contos, xornalista, escritor de literatura infantil, novelista, escritor, autor, prosista, xornalista de opinión, ensaísta e fabulista
PaiWilliam Wilde
NaiJane Wilde
CónxuxeConstance Lloyd
FillosVyvyan Holland e Cyril Holland
IrmánsWillie Wilde e Isola Francesca Emily Wilde
Linguainglés e francés
PeríodoÉpoca vitoriana
MovementoEsteticismo, decadentismo
Xénerosdrama, contos, crítica,diálogo e xornalismo
Coñecido porThe Importance of Being Earnest, O retrato de Dorian Gray, O fantasma de Canterville, A Alma do Homem sob o Socialismo e The Ballad of Reading Gaol
PremiosNewdigate Prize
Na rede
http://www.cmgww.com/historic/wilde/
IMDB: nm0928492 IBDB: 69467
Bitraga: 255 Spotify: 44HAGCeIkbH5fuVDy4SkoQ iTunes: 2765844 Musicbrainz: ca8acd72-3ea4-4b15-baf0-49bf9ab60d53 Songkick: 149496 Discogs: 432352 IMSLP: Category:Wilde,_Oscar WikiTree: Wilde-536 Find a Grave: 1102 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Oscar Fingal O'Flahertie Wills Wilde[3] máis coñecido por Oscar Wilde, nado o 16 de outubro de 1854 en Dublín[3], entón pertencente ao Reino Unido,[1] e finado o 30 de novembro de 1900 en París, foi un escritor de orixe irlandesa[4] .

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Escribiu unha serie de comedias levemente irónicas, entre estas Unha muller sen importancia, O Leque de Lady Windernere, A importancia de ser serio. Os seus contos como O príncipe feliz, O reiseñor e a rosa[5] son dunha beleza incalculábel. Entre os romances, destacan O retrato de Dorian Gray e O crime de Lord Artur Saville. A súa lírica alcanza grande profundidade na Balada do cárcere de Reading e no fragmento De profundis.

En maio de 1895, após tres polémicos xuízos, foi condenado a dous anos de prisión, con traballos forzados, por "cometer actos inmorais con diversos rapaces". As condicións da prisión na Inglaterra eran extremadamente crueis. Wilde escribiu unha denuncia longa e mordaz contra un rapaz chamado Bosie, publicada no libro De profundis, acusándoo de telo arruinado. Bosie era o apelido dun dos seus amantes. Foi o pai de Bosie quen levou a Oscar Wilde ao tribunal.

Obras[editar | editar a fonte]

Estatua de Oscar Wilde situada en Dublín (Irlanda)

Poesía[editar | editar a fonte]

Teatro[editar | editar a fonte]

Prosa[editar | editar a fonte]

Contos[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Ell, Paul (xaneiro de 2002 [comenzo del proxecto]). "The digital resource for the act of union of 1800". Act of Union Virtual Library (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 14 de agosto de 2011. Consultado o 22 de abril de 2011. 
  2. "Irish Nationality and Citizenship Act, 1956". Irish Statue Book (en inglés). Irlanda: Office of the Attorney General. Consultado o 22 de abril de 2011. 
  3. 3,0 3,1 De Villena, Luis Antonio (1999). "El origen del genio". Oscar Wilde. Madrid (España): Biblioteca Nueva. p. 25. ISBN 84-7030-682-0. 
  4. Tóibín, Colm (2013). "Introducción". Wilde, Oscar: De profundis y otros escritos de la cárcel. Feixas, Palmira; Temprano García, Miguel; de Miguel, Olivia. Penguin Random House Grupo Editorial España. p. 6. ISBN 978-84-9032-482-0. Consultado o 11 de agosto de 2016. 
  5. Cucaina literaria, Criticalia, 26 de outubro de 2012.
  6. Ficha da obra en LG3, traducida ao galego por Gustavo Luca de Tena e publicada na Colección Xabarín por Xerais en 1983. Existe outra tradución posterior deste e doutros contos incluídos na compilación A pantasma de Canterille e outros contos Arquivado 02 de xuño de 2020 en Wayback Machine., publicada por Vicens Vives en 2013. Foi novamente traducida por Aida Domènech Núñez en 2021 e publicada en Sushi Books.
  7. Traducido ao galego por Fidelina Seco Vilariño e Luz Cao Losada e publicado por Laiovento en 1994.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]