Adolfo Rey Ruibal
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1867 A Coruña, España |
| Morte | 1923 (55/56 anos) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor |
| Lingua | Lingua castelá |
|
|
| |
Retratos de Adolfo Rey en El Eco de Galicia e Almanaque Gallego, 1898.
| ||
Adolfo Rey Ruibal nado na Coruña en 1867 e finado en Buenos Aires en marzo de 1923, foi un escritor e xornalista galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Cursou, na Coruña, a carreira de Peritaxe Mercantil e estudou na Escola de Belas Artes. De moi novo, emigrou á Arxentina, dedicándose ao comercio en Buenos Aires. Colaborou en diversos diarios e revistas, coma Galicia Moderna, Almanaque Gallego e El Eco de Galicia utilizando os pseudónimos "Fol de gaita", "Butifarra" e "El caballero sin parné". Foi vicepresidente da Liga Redencionista Gallega de Buenos Aires (1910) e pertenceu á Asociación Española de Socorros Mutuos da que foi secretario en 1915. Foi membro correspondente da Real Academia Galega.[1]
Notas[editar | editar a fonte]
Obras[editar | editar a fonte]
- Septenvirato (Buenos Aires, 1900),
- Saudades. Recuerdos y memorias de Marineda (Buenos Aires, 1901)
- Virutas (Buenos Aires, 1913),
- Notas de verano. Descripciones sudamericanas (Buenos Aires, 1913).
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Vilanova Rodríguez, Alberto (1966). Ediciones Galicia, ed. Los gallegos en la Argentina. Buenos Aires.
- Gran Enciclopedia Galega, vol. 26, páx. 177 (Silverio Cañada ed., Santiago de Compostela-Gijón, 1974)