Elena Cornaro Piscopia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaElena Cornaro Piscopia
Nome orixinal(it) Elena Lucrezia Corner Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento5 de xuño de 1646
Palazzo Loredan, Venecia, República de Venecia
Morte26 de xullo de 1684 (38 anos)
Padua
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Tuberculose Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
País de nacionalidadeitaliana
EducaciónUniversidade de Padua Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoFilosofía, teoloxía, matemáticas, Ensino superior e educação para mulheres (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
OcupaciónFilósofa
LinguaLingua latina, lingua italiana e lingua grega Editar o valor em Wikidata
Orde relixiosaOrde de San Bieito Editar o valor em Wikidata
Familia
FamiliaHouse of Cornaro (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaiGiovan Battista Corner Editar o valor em Wikidata

Editar o valor em Wikidata

Elena Lucrezia Cornaro Piscopia, nada o 5 de xuño de 1646 e finada o 26 de xullo de 1648, foi unha filósofa italiana de ascendencia nobre, que se converteu nunha das primeiras mulleres en obter un grao académico dunha universidade[1] e en 1678, converteuse na primeira muller do mundo en recibir un doutoramento en filosofía.[2]

Elena tamén foi considerada unha música experta. Ademais de dominar o sciblis, o que significa que dominou case todo o coñecemento do seu tempo, Elena dominou o clavicémbalo, o clavicordio, a arpa e o violín. As súas habilidades musicais foron demostradas pola música que compuxo ó longo da súa vida.

Foi membro de numerosas academias e foi estimada en toda Europa polos seus logros e virtudes. En Hypatia's Heritage, Margaret Alic afirma que se converteu en profesora de matemáticas na Universidade de Padua en 1678.[3]

Legado[editar | editar a fonte]

A súa experiencia inspirou a Charles Patin, profesor de Medicina en Padua, para proporlle á súa filla máis vella, Gabrielle-Charlotte Patin que comezase os seus estudos na universidade, mais a universidade cambiou os seus estatutos para prohibir o ingreso das mulleres. A seguinte muller en doutorarse foi o de Laura Bassi en 1732, na Universidade de Boloña.[4]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Paul F. Grendler (1988). John W. O'Malley, ed. Schools, Seminaries, and Catechetical Instruction, in Catholicism in Early Modern History 1500-1700: A Guide to Research. Center for Information Research. p. 328. 
  2. "Elena Lucrezia Cornaro Piscopia". Agnesscott.edu. Consultado o 5 de setembro de 2013. 
  3. Alic, Margaret (1986). Hypatia's Heritage: A History of Women in Science from Antiquity through the Nineteenth Century. Boston: Beacon Press. 
  4. De Simone, M. R. (2003). "Admissions". En Ridder-Symoens, H.; Rüegg, W. (eds.). Universities in Early Modern Europe (1500–1800). A History of the University in Europe. 2. Cambridge University Press.Páxinas 296–297. ISBN 9780521541145

Véxase tamén[editar | editar a fonte]