Ibn al-Abbar

Abū Abd Allāh Muhammad ibn Al-Abbār
Biografía
Nacemento	1199; Valencia, al-Ándalus
Morte	6 de xaneiro de 1260; Tunes
Causa da morte	Execução pública (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino Háfsida (pt) (1240–1260); Bugia (pt) (1238–1240); Coroa de Aragón (1238–1238); Taifa of Valencia (third period) (en) (1199–1238)
Actividade
Ocupación	diplomático , poeta , historiador , biógrafo
Período de tempo	Al-Andalus
Xénero artístico	Poesía, qasida
Profesores	Ibn Askar of Málaga (en)
Lingua	Lingua castelá e árabe
Obra
	Obras destacables Ḥullah al-siyarāʼ (en) ;

Abū Abd Allāh Muhammad ibn Al-Abbār ou Abdallah ben Abderrahmán Ebn Alabar Alcodai, nado en Valencia, al-Ándalus en 1199 e finado en Tunes o 6 de xaneiro de 1260, foi un poeta, historiador, diplomático, político e erudito valenciano de al-Ándalus, da época árabe.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Era orixinario dunha influente familia xemenita de Onda, cidade da Taifa de Valencia. Durante a súa vida en Valencia foi un destacado poeta e brillou profesionalmente na secretaría dos gobernadores de Valencia, até que, sitiada a cidade por Xaime I, foi enviado a Tunes a pedirlle axuda ao emir dos Háfsidas de Tunisia, Abu Zakariya, ante quen recitou unha qasida famosa:

Aberto está o camiño. Aos teus guerreiros guía,
oh, dos oprimidos constante valedor!
Auxilio che demanda a bela Andalucía;
a liberdade espera do teu heroico valor...

Abū Abd Allāh Muhammad ibn Al-Abbār (tradución dunha tradución castelá de Juan Valera)

Tras a conquista de Valencia por Xaime I, Ibn al-Abbar instalouse en Tunes, e seguiu traballando de forma destacada como secretario de goberno, pero o emir al-Mustansir ordenou executalo en 1260, queimando máis tarde o seu cadáver xunto a todos os seus escritos.

Obra[editar | editar a fonte]

Está considerado como un dos escritores máis egrexios do século VI da héxira.

As súas obras literarias máis importantes, al Hulla al Siyara (A túnica recamada) e a Takmila, son unha colección de biografías dos príncipes e magnates norteafricanos e andaluces, unhas magníficas crónicas que documentan a historia medieval do islam occidental. Distinguiuse tamén como poeta, especialmente polas súas qasidas ou poesías dedicadas á perda de Balansiyya (Valencia) ou a que describe as tráxicas circunstancias polas que está pasando Al-Ándalus no século XIII.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Casiri, Bibliotheca Arábico- hispana (Madrid, 1760)
Derembourg, Manuscrits árabes de l Escurial (París, 1884)

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Biografía de Ibn Al-Abbar (en castelán)