Kūkai

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Kūkai
Nome completo佐伯眞魚
Alcume教海, 如空, 空海, 空海上人, お大師さん e お大師様
Nacemento774 e 27 de xullo de 774
Lugar de nacementoTado district, Zentsū-ji e Kaigan-ji
Falecemento22 de abril de 835
Lugar de falecementoMonte Koya
SoterradoOkunoin
NacionalidadeXapón
EtniaPobo xaponés
Relixiónbudismo
Ocupaciónlexicógrafo, lingüista, poeta, calígrafo, bhikkhu e filósofo
PaiSaeki no Tagimi
NaiTamayorigozen
IrmánsShinga e Saeki no Suzukimaro
Coñecido porBunkyō Hifuron, Tenrei Banshō Meigi, Jūjū Shinron, Sangō Shiiki, Fūshinjō, Secret Key to the Heart Sutra, Shōryōshū e 3D Mandala, Toji
Na rede
Musicbrainz: 7bcd0fe9-69db-40bd-a707-5845caaa7a4d Find a Grave: 7790764 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Kūkai (en xaponés: 空海), tamén coñecido postumamente como Kōbō-Daishi (弘法大師, "o gran mestre que propagou a ensinanza budista"), nado en Zentsūji en 774 e finado no monte Kōya en 835, foi un monxe budista, estudoso, poeta e artista xaponés, que fundou o budismo shingon ou escola "mantra" do budismo. Os seguidores do shingon adoitan referirse a el polo título honorífico de Odaishisama (お大師様) e o nome relixioso Henjō-Kongō (遍照金剛).

Kūkai é célebre como calígrafo e enxeñeiro. Unha lenda atribúelle a invención do silabario kana, en que se escribe a lingua xaponesa, ademais de escribir o poema Iroha, que axudou a estandarizar e popularizar o kana.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estatua de Kūkai no templo Zaigaji.

Kūkai naceu en Zentsūji (Shikoku) no seo dunha familia aristocrática xaponesa, e dende novo estudou budismo, confucianismo e taoísmo, estudos que dominou amplamente, o que lle permitiu desenvolver no ano 798 un traballo coñecido como Shiki sango ("Principio das tres ensinanzas").

No ano 804 viaxou á China xunto co monxe Saichō, para estudar o budismo esotérico (Vajrayāna) en Chang'an, a gran capital da dinastía Tang. Fíxose discípulo de Hui Kuo, un dos mestres máis importantes do budismo na China.

Co tempo, Kūkai desenvolveu a súa propia síntese da práctica e da doutrina esotérica centrada no Buda cósmico Vairocana.

Regresou ao Xapón en 806 e fíxose abade nun templo de Kioto.

Foi o fundador da seita shingon, unha forma esotérica do budismo xaponés.

Durante 819 comezou a construción dun gran templo na montaña de Koya ou Koyasan. O seu coñecemento relixioso e cultural acreditouno como un dos precursores do silabario katakana. Foi coñecido como un gran poeta e mestre de caligrafía. É un dos autores que compilou o dicionario máis antigo do Xapón. Creou unha importante ruta de peregrinación circular que percorría toda a illa de Shikoku e que consistía en visitar 88 templos. As lendas da súa sabedoría atópanse por todo o Xapón.

Na cultura popular[editar | editar a fonte]

Kūkai (空海) é un filme de 1984 dirixido por Junya Sato. Kūkai é interpretado por Kin'ya Kitaōji e Saichō por Go Kato.

O filme de 1991 Mandala (en chinés: 曼荼羅; en xaponés: 若き日の弘法大師・空海), coprodución chinesa-xaponesa, está baseado nas viaxes de Kūkai pola China. Está protagonizado por Toshiyuki Nagashima como Kūkai.

O filme de 2017 Yāo Māo Zhuàn inclúe a Shōta Sometani como Kūkai.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Abe, Ryūichi (2000). The Weaving of Mantra: Kūkai and the Construction of Esoteric Buddhist Discourse. Columbia University Press. pp. 3, 113–4, 391–3. ISBN 978-0-231-11287-1. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Clipston, Janice (2000). Sokushin-jōbutsu-gi: Attaining Enlightenment in This Very Existence, Buddhist Studies Reviews 17 (2), 207-220
  • Giebel, Rolf W.; Todaro, Dale A.; trans. (2004). Shingon texts, Berkeley, Calif.: Numata Center for Buddhist Translation and Research
  • Inagaki Hisao (1972). "Kukai's Sokushin-Jobutsu-Gi" (Principle of Attaining Buddhahood with the Present Body), Asia Major (New Series) 17 (2), 190-215
  • Skilton, A. 1994. A Concise History of Buddhism. Birmingham: Windhorse Publications.
  • Wayman, A and Tajima, R. 1998 The Enlightenment of Vairocana. Delhi: Motilal Barnasidass [includes Study of the Vairocanābhisambodhitantra (Wayman) and Study of the Mahāvairocana-Sūtra (Tajima)].
  • White, Kenneth R. 2005. The Role of Bodhicitta in Buddhist Enlightenment. Nova York: The Edwin Mellen Press (includes Bodhicitta-śāstra, Benkenmitsu-nikyōron, Sanmaya-kaijō)

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]