María de Brandeburgo-Kulmbach
  | |
| Nome orixinal | (de) Marie von Brandenburg-Kulmbach |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 14 de outubro de 1519 Ansbach |
| Morte | 31 de outubro de 1567 (48 anos) Heidelberg |
| Lugar de sepultura | Church of the Holy Spirit, Heidelberg (en)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Alemaña |
| Relixión | Luteranismo |
| Actividade | |
| Ocupación | consorte |
| Lingua | Lingua alemá |
| Outro | |
| Título | Raíña Princesa |
| Familia | Dinastía Hohenzollern |
| Cónxuxe | Federico III el Piadoso (1537 (Gregoriano)–) |
| Fillos | Luís VI (pt) , Anna Elisabeth of Palatinate-Simmern (en) , Kunigunde Jakobäa of Simmern (en) , Doroteia Susana do Palatinado-Simmern (pt) , Isabel do Palatinado-Simmern (pt) , João Casimiro (pt) , Christoph von der Pfalz (en) |
| Pais | Casimiro de Brandemburgo-Kulmbach (pt) e Susana da Baviera (pt) |
| Irmáns | Alberto Alcibíades (pt) e Cunigunda de Brandemburgo-Kulmbach (pt) |
  | |
María de Brandeburgo-Kulmbach, nada o 14 de outubro de 1519 en Ansbach e finada o 31 de outubro de 1567 en Heidelberg, foi unha princesa de Brandeburgo-Kulmbach e por matrimonio electoral do Palatinado.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
María era a filla máis vella de Casimiro de Brandeburgo-Bayreuth (1481–1527) do seu matrimonio con Susana de Bavaria (1502–1543), filla do duque Duke Alberte IV de Baviera. Despois da morte do seu pai, María foi criada na fe luterana polo seu río Xurxo Federico de Brandeburgo-Ansbach.
O 21 de outubro de 1537, en Kreuznach, María casou con Federico de Simmern (b. 1515), elector do Palatinado (1559–1576). María, que foi descrita como intelixente e relixiosa, influíu ó seu marido católico cara ó protestantismo. En 1546, Federico adoptou finalmente o luteranismo e asumio a administración dos territorios francos.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- August Kluckhohn (Hrsg.): Briefe Friedrich des Frommen, Kurfürsten von der Pfalz, C.A. Schwetschke und Sohn, 1868, S. 38 ff.
- August Kluckhohn: Wie ist Kurfürst Friedrich III von der Pfalz Calvinist geworden?, F. Straub, 1866, S. 427 f.
