Retóxenes Caraunio
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século II a. C.  |
| Morte | 133 (Gregoriano) Numancia (Imperio Romano) |
| Actividade | |
| Ocupación | guerreiro , Xefe tribal |
| Carreira militar | |
| Conflito | Guerra Numantina (pt)  |
Retóxenes, alcumado Caraunio (en latín Rhetogenes Caraunius), finado en 133 a.C., foi recoñecido como o máis valente guerreiro da cidade arévaca de Numancia. Heroe da guerra dos celtiberos contra Roma, durante o cerco que Numancia sufriu baixo o xugo romano, eludiu o cerco para pedir axuda e morreu cando as tropas romanas entraban na mesma.
A súa actitude resistente fixo del un símbolo da loita polas súas terras e pola liberdade ante a ameaza de que os habitantes do seu pobo se convertesen de forma inevitábel en escravos baixo a dominación romana. Ao eludir o cerco romano, conseguiu chegar a Lutia, xa que as outras cidades ás que se pediu axuda (Termancia e Uxama) se negaron por medo ás represalias de Escipión Emiliano.
Os mozos de Lutia simpatizaron coa rebeldía de Retóxenes e decidiron prestarlle axuda pero os anciáns, medorentos das represalias que puidesen sufrir por parte dos romanos, decidiron informar a Escipión. Este marchou sobre Lutia e apresou a 400 homes novos, aos que mandou cortar a man dereita impedíndolles así levantar a súa espada contra Roma e morrer en combate de forma honrosa. Entre estes 400 homes, podíase atopar Retóxenes. Máis tarde déuselle morte e foi deixado fronte ás murallas da cidade numantina.
Posteridade[editar | editar a fonte]
Caraunio é tamén o título da adaptación á linguaxe da banda deseñada desta historia. A obra foi publicada en 2007 por Enrique Jiménez Beneite.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Apiano: Historia romana. 94.
