Illas Espóradas
As Espóradas (en grego Σποράδες, dispersas) son un amplo grupo de illas situadas no mar Exeo e pertencentes a Grecia. A denominación xenérica de Espóradas adoita aplicarse ás Espóradas setentrionais, pero tamén se usa a denominación de Espóradas meridionais para designar outro grupo de illas.
Espóradas setentrionais[editar | editar a fonte]
É un arquipélago situado ao nordés da illa de Eubea. composto dunhas oitenta illas e illotes entre as que destacan polo seu tamaño Skópelos, Skiathos, Alonissos, Esciro, Kyra Panagia (tamén chamada Pélagos), Gioura e Piperi. Outras illas máis pequenas deste arquipélago son Adelfoi, Agios Georgios Skopelou, Argos Skiathou, Dasia, Erinia, Grammeza, Lekhoussa, Peristera, Psathoura, Repio, Rineia, Skyrou, Sarakino, Skandili, Skantzoura, Skyropoula, Tsougria e Valaxa.
Algunhas delas pertencen á prefectura grega de Magnesia e outras á de Eubea. De todas elas, só as catro primeiras teñen unha poboación importante. O resto está practicamente deshabitado.
Skíathos[editar | editar a fonte]
É a menor das catro. Con todo é a que máis visitantes atrae por mor da fama das súas praias. Na illa atópase unha fortaleza medieval coñecida como Bourtzi. É a máis próxima a Grecia continental e posúe aeroporto. A cidade de Skíathos ten un porto para pescadores e outro para barcos de recreo. As súas poboacións máis destacadas son Skíathos e Koukounaries. Na illa atópanse tres mosteiros: o da Panagia Kounistra, o de Kechrias e o de Evangelistria. No norte da illa atópase unha antiga fortificación do século XIV chamada Kastro que foi construída para protexer a illa dos piratas.
Skópelos[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Skópelos.
Está situada ao leste da anterior. Trátase da illa máis fértil das Espóradas setentrionais e nela abundan os bosques de piñeiros. As súas poboacións máis importantes son Agnondas, Glossa e Skópelos. A súa maior altitude é a do monte Delphi, de 680 metros.
A cidade de Skópelos posúe máis de cen igrexas; A máis temperás están datadas no século IX. No porto de Skópelos había na antigüidade un templo de Atenea e agora hai unha fortaleza veneciana. Hai numerosos mosteiros por toda a illa.
Na illa áchase un museo de arte e tradicións populares.
Alonissos[editar | editar a fonte]
É unha illa rochosa e montañosa, con algúns campos de oliveiras e amendoeiras. É a máis alongada das catro principais Espóradas, conta con poucas estradas. As súas poboacións principais son Alonissos e Patitiri.
Ao redor da illa e os seus abundantes illotes próximos habita a foca monxe do Mediterráneo, un mamífero en perigo de extinción, o goberno grego creou un parque nacional mariño para a protección desta especie e doutras como o falcón da raíña e a gaivota de Audouin.
A praga da filoxera causou en 1960 a destrución dos viñedos da illa. Posteriormente un terremoto ocorrido en 1965 causou graves danos na capital.
Esciro[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Esciro.
Está situada ao sueste das anteriores, a gran distancia delas. As súas poboacións máis importantes son Esciro, Linaria e Atsitsa. Nela sobreviven elementos da súa cultura moi antigos por mor do seu difícil acceso. Con todo, actualmente ten aeroporto no extremo norte da illa. Ten tres museos:
- Museo arqueolóxico.
- Museo municipal.
- Museo Faltauits (de carácter etnolóxico).
Característico da illa é a chamada danza da cabra de Esciro, na que acodes con máscaras animan as festas e hai un personaxe principal que é un vello con máscara de cabra e chocas nas súas costas. Tamén hai na illa pequenos cabalos salvaxes. En Esciro esta a tumba do poeta Rupert Brooke.
Segundo a mitoloxía grega, Esciro é a illa onde Tetis enviou ao seu fillo Aquiles para intentar evitar que fose á guerra de Troia. Alí, na corte do rei Licomedes permaneceu disfrazado de muller ata que Odiseo, mediante un ardid, descubriu a súa identidade. En Esciro Aquiles tivo un fillo, chamado Neoptólemo, con Deidamía, a filla do rei[1].
Unha versión aparentemente contraditoria desta tradición é a que se ofrece en a Ilíada, na que se menciona que Aquiles conquistou Esciro,[2] aínda que algúns escolios antigos sostiñan que se trataba doutra cidade chamada Esciro, que situaban en Anatolia.
Tamén, segundo a tradición, Teseo morreu alí guindado por un precipicio polo rei Licomedes.[3]
Espóradas meridionais[editar | editar a fonte]
Correspóndense cunhas 170 illas situadas preto da costa suroccidental de Anatolia que pertencen á actual prefectura grega do Dodecaneso. As máis importantes son Samos, Icaria, Patmos, Cos e Rodas.
Homero nomea algunhas das Espóradas meridionais no catálogo de naves na obra A Ilíada.
E os que dominaban Nísiros, Crápatos, Casos e Cos, cidade de Eurípilo, e as illas Calidnas. Á fronte deles ían Fidipo e Ántifo, fillos os dous de Tésalo, o soberano heráclida. A estes, trinta ocas naves seguían en fila.Homero. A Ilíada ii,676.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Mike Gerrard. National Geographic. Grecia. 2002. ISBN 84-8298-282-6.
- Atenas e islas griegas. Colección Trotamundos. Madrid, 2006. ISBN 84-345-0449-9.
