Esdras

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaEsdras

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(he) עֶזְרָא Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento504 a. C. Editar o valor em Wikidata
Babel Editar o valor em Wikidata
Morte421 a. C. Editar o valor em Wikidata (82/83 anos)
Xudea Editar o valor em Wikidata
Cohen (pt) Traducir
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeImperio Aqueménida Editar o valor em Wikidata
Grupo étnicoPobo xudeu Editar o valor em Wikidata
RelixiónXudaísmo Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónsacerdote , Escriba Editar o valor em Wikidata
ProfesoresBaruque (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
AlumnosSimeon the Just (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua aramea e Hebreo bíblico Editar o valor em Wikidata
Día de festividade relixiosa13 de xullo Editar o valor em Wikidata
Familia
PaiSeraías (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
ParentesEleazar ben Azariah (pt) Traducir (devanceiro)
Josué (pt) Traducir (descendente)
Seraiah (en) Traducir (descendente) Editar o valor em Wikidata
Cronoloxía
visión Editar o valor em Wikidata

Discogs: 2471039 Editar o valor em Wikidata

Esdras (en hebreo Ezra עֶזְרָא, abreviación de עַזְרִיאֵל, "aquel que axuda, auxiliador") foi unha personaxe bíblica que segundo a tradición xudía liderou o segundo grupo de retorno dos israelitas que volveran de Babilonia en 457 a.C. Descendente de Aharón, o primeiro Sumo Sacerdote de Israel, Esdras era un escriba, entendido na lei de Moisés.

O seu nome é citado 30 veces na Biblia[1].

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Esdras recibiu a orde do rei Artaxerxes para ir a Xerusalén. Polo texto, descoñécese se o rei ao que se refire a pasaxe é Artaxerxes I (465–424 a.C.) ou Artaxerxes II (404–359 a.C.).[2] Levaría ofrendas para o templo, os xudeus que quixesen volver con el e persoas para traballar no templo (levitas, servidores do templo, porteiros, cantores). O obxectivo da misión era ver a condición espiritual do pobo xudeu. Coas ofrendas tería que comprar animais e outros produtos para seren empregados nos sacrificios. Esdras estaba tamén autorizado para nomear maxistrados e xuíces que xulgasen o pobo alén do río Éufrates.

Partiu de Babilonia e parou no río que corre cara a Aava. Alí descubriu que non había ningún levita e mandounos buscar en Casifia, onde os encontraron, ademais de servidores do templo. Fixeron logo xaxún para humillárense perante Deus e pediren protección na xornada.

Chegaron a Xerusalén e repousaron tres días. Pesaron o ouro e a prata dos obxectos para a casa de Xehová e tras isto, Esdras decatouse de que o pobo estaba en gran pecado, estaba mesturándose cos pobos doutras terras e desobedecendo a Deus. O pobo reuniuse con Esdras e arrepentiuse, despedindo as mulleres estranxeiras.

Libro de Esdras[editar | editar a fonte]

Segundo os estudosos, os libros de Esdras e Nehemías formaban un único libro, que logo foi separado en 1.º de Esdras e 2.º de Esdras. Despois o segundo recibiu o nome de Nehemías. Relatan acontecemento de entre o 538 e o 400  a.C. O tema central do libro é a organización da comunidade que se formou a partir da volta dos xudeus exiliados en Babilonia.

Algúns estudosos atribúenlle tamén a autoría do libro das Crónicas e que foi el quen compilou o Antigo Testamento. Tamén hai quen considera que complementou o libro do Deuteronomio, escribindo sobre a morte de Moisés.

A Biblia dos Setenta, tamén conta cun libro denominado Esdras I[3], inexistente na Biblia adoptada pola Igrexa Católica, que adoita referirse a el como Esdras III (apócrifo), mentres que os libros de Esdras e Nehemías na Biblia dos Setenta están reunidos nun único libro chamado de Esdras II[4].

A Igrexa Ortodoxa Etíope inclúe, alén do Esdras I, tamén un Esdras IV[3] (Apocalipse de Esdras[5]) na súa Biblia.

Segundo as distintas coleccións de libros das diferentes comunidades crentes, existen diversos libros atribuídos ao escriba Esdras, que poden resumirse así:

# Texto masorético Biblia católica Vulgata Septuaginta Versións eslavas Versión etíope Nomes alternativos
1 Ezra Libro de Esdras 1 Esdras 2 Esdras
B΄ Έσδρας
1 Esdras Esdras-Nehemías Esdras-Nehemías
2 Nehemyah Nehemías 2 Esdras Nehemías
3 non existe 1 Esdras (apócrifo) 3 Esdras (apéndice) 1 Esdras
A΄ Έσδρας
2 Esdras 2 Esdras Esdras grego
4 2 Esdras (apócrifo) 2 Esdras (apéndice) non existe 3 Esdras Ezra Sutuel (Cap. 3–14) 4 Esdras
ou Apocalipse de Esdras
Esdras latino
5 non existe (Cap. 1–2) 5 Esdras
6 (Cap. 15–16) 6 Esdras

Ezra no islam[editar | editar a fonte]

No islam, Esdras é coñecido como Uzair (árabe: عُزَيْرٌ), e aparece mencionado no Corán. Aínda que non está considerado como un dos profetas do islam, algúns estudosos musulmáns si o consideran, baseándose nas tradicións islámicas.[6][7] A súa tumba en Al-ʻUzair, na beira do río Tigris, preto de Basra (Iraq) é un lugar de peregrinación para os árabes dos pantanos.[8][9] Con todo, outros estudosos islámicos e occidentais non identifican a Uzair como "Ezra"; por exemplo o profesor Gordon Darnell Newby asocia Uzair con Enoc e Metatron.

Historicidade[editar | editar a fonte]

Lugar descrito tradicionalmente como a tumba de Esdras en Al-Uzayr, preto de Basra, Iraq.

Mary Joan Winn Leith en The Oxford History of the Biblical World cre que Esdras é unha figura histórica cunha vida que foi realzada nas escrituras para darlle desenvolvemento teolóxico.[10] Gosta W. Ahlstrom indica que as inconsistencias da tradición bíblica son insuficientes para dicir se Esdras, coa súa posición central como "o pai do xudaísmo", foi unha creación literaria posterior.[11] Os que discuten a historicidade de Esdras indican que a presentación deste como líder e creador de leis lembra a Moisés, e que tamén hai semellanzas entre Esdras o escriba-sacerdote (mais non alto sacerdote) e Nehemías o gobernador segrar por unha banda e Xosué e Zerubbabel por outra. O escritor xudeu do século II a.C. Ben Sira eloxia a Nehemías, mais non menciona a Esdras.[10]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Esdras Arquivado 12 de marzo de 2013 en Wayback Machine., consultado o 26 de xullo de 2010
  2. Porter, J.R. (2000). The Illustrated Guide to the Bible. New York: Barnes & Noble Books. pp. 115–16. ISBN 0-7607-2278-1. 
  3. 3,0 3,1 Qual a verdadeira Bíblia? Arquivado 21 de xuño de 2012 en Wayback Machine., consultado o 26 de xullo de 2010
  4. Biblia de Xerusalén, Nova Edição Revista e Ampliada, Ed. de 2002, 3ª Impresión (2004), Ed. Paulus, São Paulo, páx. 547
  5. Apocalíptica Arquivado 05 de maio de 2015 en Wayback Machine., consultado o 26 de xullo de 2010
  6. Perón o Qur'an 9:30 cítao dicindo que é o "fillo de Deus" Ashraf, Shahid (2005). "Prophets ’Uzair, Zakariya and Yahya". Encyclopaedia of Holy Prophet and Companions (Google Books). Daryaganj, Nova Delhi: Anmol Publications Pvt. Ltd. pp. 199–200. ISBN 81-261-1940-3. Consultado o 20 de novembro de 2007. [Ligazón morta]
  7. Ibn Kathir. "`Uzair (Ezra)". Stories Of The Quran. Ali As-Sayed Al-Halawani (trans). Islambasics.com. Arquivado dende o orixinal o 06 de decembro de 2007. Consultado o 21 de novembro de 2007. 
  8. Environmental and Cultural Terrorism – The Destruction of Iraqi Marshes and Their Revival: Some Personal Reflections
  9. "Ezra's Tomb". Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2010. Consultado o 01 de setembro de 2018. 
  10. 10,0 10,1 Winn Leith, Mary Joan (2001) [1998]. "Israel among the Nations: The Persian Period". En Michael David Coogan (ed.). The Oxford History of the Biblical World (Google Books). Oxford; Nova York: Oxford University Press. p. 306. ISBN 0-19-513937-2. LCCN 98016042. OCLC 44650958. Consultado o 13 de decembro de 2007. 
  11. Gosta W. Ahlstrom, The History of Ancient Palestine, Fortress Press, p. 888

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]