Escola Dramática Galega (1978)
 | Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
| Escola Dramática Galega | |
|---|---|
| Tipo | organización |
| Data de fundación | 1978 |
| Sede | A Coruña |
| País | Galicia |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
A Escola Dramática Galega foi unha institución literaria que existiu entre 1978 e 1994.
Historia[editar | editar a fonte]
Na época da Escola Dramática Galega predominaba o teatro independente, un movemento dramático que abrangue as diferentes agrupación teatrais do Estado que naceran a finais dos sesenta e comezos dos setenta, e cuxo traballo se caracterizou –alén da oposición á ditadura- por unha concepción cooperativista e a procura do público non burgués. Galiza entra en contacto con este teatro independente a través do Teatro Circo, quen participa en certames como único representante galego. Un dos primeiros obxectivos era configurar a identidade galega, así como a difusión da reivindicación lingüística. É este Teatro Circo o que no ano 1976 comeza a sufrir uns cambios que acabarán por concluír na Escola Dramática Galega, de xeito que esta institución se considera unha continuación do primeiro e non unha identidade distinta.
Actividade[editar | editar a fonte]
A institución tiña a súa sede na Coruña, nun baixo que adquiriron ao mesmo tempo que se tramitaba o cambio de nomenclatura no ano 1978. Esta concreción física da EDG faría moito máis notoria a súa presenza. O colectivo comezou a súa actividade dunha maneira frenética realizando un dos seus grandes proxectos: a publicación dos Cadernos da Escola Dramática Galega (1978), coa idea de escoller as pezas teatrais máis significativas da literatura galega universal. Foi dirixida e coordinada por Francisco Pillado Maior e Manuel Lourenzo. Ademais, no seu primeiro ano leváronse a cabo distintas tarefas nos distintos departamentos; por exemplo no de didácticas organizáronse cursos infantís de expresión e de preparación de actores, no de dramáticas elaboráronse varios espectáculos e no departamento de estudos puxéronse en marcha seminarios, presentacións de libros etc.
Finalmente, unha coprodución de tres obras -Electra, Hécuba e Helena-, as cales foron divididas entre dous directores, provocou a disolución da organización debido a que só unha delas recibiu financiamento e, en consecuencia, o resto dos participantes se sentiron excluídos. Este feito tivo un impacto tan negativo nas diferentes partes que non se pensou nunha posíbel reconciliación dos socios cooperativos, apuntando á disolución da institución como a mellor opción.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Biscainho Fernandes, Carlos Caetano. A Escola Dramática Galega na configuración do sistema galego de producción teatral: (1978-1994), Santiago de Compostela, Edicións Laiovento, 2007.
- Casares, Carlos. A ledicia de ler. “Cuadernos da Escola Dramática Galega”. La Voz de Galicia. 15/04/1979.
- García-Vidal, David. Teatro galego e construción nacional: os Cadernos da Escola Dramática Galega (1978-1994), Ph.D. Thesis, University of Birmingham. (2010).
- López Silva, Inma. Teatro e canonización a crítica teatral na prensa periódica galega: (1990-2000), Lugo, Tris Tram, 2005.
- Lourenço Módia, Cilha, O Teatro Circo na configuración do Teatro Independente Galego (1967-1978), Santiago de Compostela, Edicións Laiovento, 2013.