Eric II de Noruega

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Eric II de Noruega
Eirik Magnusson.JPG
Nacemento4 de outubro de 1268 e 1268
Lugar de nacementoNoruega
Falecemento15 de xullo de 1299 e 1299
Lugar de falecementoBergen
Causainanición
SoterradoCatedral de Bergen
NacionalidadeNoruega
Relixióncristianismo
Ocupaciónmonarca
PaiMagno VI da Noruega
NaiIngeborg Eriksdatter
CónxuxeMargarida, Princesa da Escócia e Isabel Bruce
FillosMargarida I de Escocia e Ingeborg Eriksdottir of Norway
IrmánsHaakon V
Na rede
WikiTree: Magnusson-196 Find a Grave: 9503869 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Erik Magnusson, apodado o inimigo dos curas (en noruegués, Eirik prestehater). Nado no 1268 e finado en Bergen o 15 de xullo de 1299. Foi rei de Noruega de 1280 a 1299 baixo o nome de Eric II de Noruega.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Erik foi o fillo máis vello de Magnus VI e Ingeborg de Dinamarca. Foi través da súa ascendencia materna, era descendente do rei Olaf o Santo e, polo tanto, co seu ascenso ao trono a descendencia de Olaf volveu a reinar en Noruega.

Reinado[editar | editar a fonte]

Foi coroado en Bergen o 2 de xullo de 1280, contando con só 12 anos de idade. Por mor da súa curta idade, o goberno recalou nas mans dos seus conselleiros, entre os que atopábase a súa nai, a raíña viúva, Ingeborg.

É recordado como un rei débil, cuxas decisións sempre estiveron influídas polo seus conselleiros, aínda cando acadou a maioría de idade (15 anos). Recibiu o sobrenome de o inimigo dos curas pola tensa relación que mantivo coa igrexa norueguesa. Porén, a situación en realidade reflectía a rivalidade do clero coa aristocracia, que se fixera co control do goberno.

Probablemente pola cuestión dos reclamos da herdanza da súa nai en Dinamarca, Erik II apoiou a bandidos que, como Stig Andersen Hvide, asolaron as costas dinamarquesas despois da morte de Erik V.

Finou en 1299 e foi sepultado na antiga catedral de Bergen. Ao non deixar descendentes varóns, foi sucedido polo seu irmán máis novo, Haakon.

Matrimonio e fillas[editar | editar a fonte]

En 1281, casou coa princesa Margarida de Escocia, filla do rei Alexandre III. O compromiso pactárase anos atrás, nun intento do seu pai, Magnus VI, de mellorar as relacións con Escocia. Margarida finou poucos anos despois, en 1283, dando a luz a súa filla.

O 25 de setembro de 1293 casou con outra princesa escocesa, Isabel Bruce, irmá de Roberto I de Escocia. Deste matrimonio tivo outra filla:

Predecesor:
Magnus VI
Rei de Noruega
1280 - 1299
Sucesor:
Haakon V