Enric Casals Defilló

Enric Casals Defilló
Biografía
Nacemento	5 de xullo de 1892 ; Barcelona, España
Morte	31 de xullo de 1986 (94 anos); Barcelona, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	compositor , profesor universitario , director de orquestra , violinista
Empregador	Conservatorio Superior de Música do Liceo
Xénero artístico	Sardana
Lingua	Lingua catalá e lingua castelá
Instrumento	Violín
Familia
Pais	Carles Casals Ribes e Pilar Defilló Amiguet
Irmáns	Pau Casals

Enric Casals i Defilló, nado en Barcelona o 26 de xullo de 1892 e finado o 31 de xullo de 1986, foi un violinista e compositor catalán, irmán de Pau Casals.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Comezou a estudar música co sei pai, Carles Casals Ribes. Posteriormente foi discípulo de Rafael Gàlvez e de Mathieu Crickboom, estudou composición no Conservatorio de Bruxelas e foi alumno de Frantisek Suchy en Praga. Fundou o cuarteto de corda Enric Casals. Entre 1919 e 1936, foi violinista e violoncellista da Orquestra Pau Casals, que tamén dirixiu ocasionalmente. Instrumentou pezas do seu irmán Pau, como o oratorio El Pessebre. Tivo de discípulos a Gonçal Comellas, Eduard Bocquet, e Lluís Claret.

Compuxo concertos para violín e violoncello. Tamén e autor dunha vintena de sardanas, que se considera seguen a tradición de garretiana. Como mostra da autoesixencia compositiva de Enric Casals, temos as seguintes palabras: "Eu preguntaría a certos Compositores de sardanas durante a ditadura si son capaces de escribir unha sonata, ou un concerto, ou un poema sinfónico. Si non son capaces de escribir unha obra desta importancia, non son compositores, e se non o son, con que dereito están afeando a nosa danza?".

O mes de xullo de 2011 a súa familia cedeu, mediante a Fundació Pau Casals, 183 documentos do músico e violinista ao Arquivo Nacional de Cataluña.^[1]

Obra[editar | editar a fonte]

Concerto para violín
Concerto para violoncello e orquestra
Suite en Re menor: Homenaxe a Pau Casals (1973), para violoncello

Sardanas[editar | editar a fonte]

A en Juli Garreta (1924), coa melodía de Els Segadors
Angoixa (s/d), coa melodía de Els Segadors
Barcelona (1976)
Catalunya avant (1910), con melodías populares (Rossinyol que vas a França)
Dramàtica, composta para orquestra
Era una vegada (1935)
Festa (1920)
La font del Penedès (1954)
Heroica (1919), adicada ao seu irmán Pau
Íntima (1920)
Lleida a la Verge de Granyena (1976), para coro e cobla
Lluny...! (1918), escrita en Montevideo
La mainada de Sant Salvador (1928), coas melodías do Senyor Ramon e de El General Bum-Bum
Montserrat en primavera (1968), sardana de encargo, con melodías de Montserrat
La nena galana (1908)
La platja de Sant Salvador, é outroe título para a sardana La mainada de Sant Salvador
Recordant Conrad Saló, é outro título para a sardana Íntima
Sardana de carrer (1927)
La sardana dels Tres Reis (1983), para coro e cobla
Setembre (1924)
Tarragona (1927)
Tres amors (1949)
Trista (1925)
El Vendrell (1948)