Ennistymon

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaEnnistymon
Imaxe

Localización
Mapa
 52°56′N 9°17′O / 52.94, -9.29Coordenadas: 52°56′N 9°17′O / 52.94, -9.29
EstadoIrlanda
ProvinciasMunster
CondadosCondado de Clare Editar o valor em Wikidata
Identificador descritivo
Fuso horario

Ennistymon (en irlandés: Inis Díomáin[1]), tamén escrito Ennistimon,[1] é unha vila do condado de Clare que se atopa preto da costa oeste de Irlanda. En 2016 tiña unha poboación de 1 045 habitantes. Trátase dun popular destino turístico sendo famosas as fervenzas do río Inagh, que atravesa a localidade. Unha ponte que salva o río conduce á veciña Lahinch pola estrada secundaria N67, mentres que a N85 conecta con Ennis. A área foi oficialmente parte do Gaeltacht do oeste do condado de Clare até 1956.

Etimoloxía[editar | editar a fonte]

Historicamente o nome da vila escribíase Inishdymon.[1] Crese que derivou de Inis Díomáin, que significa "a illa de Díomáin".[1] Porén, Míchéal Ó Raghallaigh argumenta que o nome provén de Inis Tí Méan, que significa "illa da casa do medio".[2]

Economía[editar | editar a fonte]

Debido á súa condición de "vila de mercado" (market town), en Ennistymon pódense encontrar supermercados, salón de peiteado, carnizarías, tendas de informática, copisterías, tinturarías, lavandarías, cafetarías e un hotel, así como numerosos bed and breakfast. Tamén hai moitos pubs nos que se interpreta música tradicional irlandesa.

Transporte[editar | editar a fonte]

Autobús[editar | editar a fonte]

Existen dúas liñas de Bus Éireann que dan servizo á vila: a 333 e a 350. A liña 350 conecta Ennistymon con Ennis, Lahinch, os cantís de Moher, Doolin (onde é posíbel tomar un transbordador para ir ás Oileáin Árann), Lisdoonvarna e Galway. A liña 333 permite ir a Kilfenora, Corofin, Miltown Malbay e Doonbeg.

Tren[editar | editar a fonte]

O West Clare Railway adoitaba atravesar a vila, conectándoa con Ennis e as vilas costeiras do oeste do condado. A estación de tren de Ennistymon abriu o 2 de xullo de 1887 e pechou o 1 de febreiro de 1961.[3]

Educación[editar | editar a fonte]

Ennistymon posúe dúas escolas de educación primaria: Scoil Mhainchin/Ennistymon National School e Mol an Oige (escola Steiner).[4] Mol an Oige Steiner National School converteuse recentemente na primeira escola de pedagoxía Steiner en Irlanda en obter o recoñecemento permanente como escola nacional polo departamento de educación do país.[5] Scoil Mhainchin é o resultado da unión da CBS Primary School e The Convent of Mercy National School.

Tamén hai tres centros de educación secundaria na vila: Ennistymon CBS, a Vocational School e Scoil Mhuire.[6][7][8] Existen plans para amalgamar estes tres institutos.[9]

Lugares de interese[editar | editar a fonte]

Monumento en homenaxe ás vítimas da Gran Fame irlandesa.
  • As fervenzas de Ennistymon son unha atracción turística popular.
  • O Falls Hotel (antigamente coñecido como Ennistymon House).
  • O monumento en homenaxe ás vítimas da Gran Fame irlandesa. Foi erixido o 20 de agosto de 1995 cando cumpría o 150 aniversario da traxedia. Atópase fóra de Ennistymon na estrada que conecta con Lahinch.

Vilas irmandadas[editar | editar a fonte]

Galería de imaxes[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Placenames Database of Ireland
  2. Míchéal Ó Raghallaigh:Scríobhaí ó Inis Díomáin, "The Other Clare", vol. 16 (Shannon, 1992),p. 18. 
  3. "Ennistymon station" (PDF). Railscot - Irish Railways. Consultado o 25 de outubro de 2016. 
  4. "Mol an Oige Steiner National School". Arquivado dende o orixinal o 26 de outubro de 2016. Consultado o 25 de outubro de 2016. 
  5. Ireland now has its first (official) Steiner National School
  6. Ennistymon CBS Home Page
  7. "Ennistymon Vocational School Home Page". Arquivado dende o orixinal o 22 de outubro de 2016. Consultado o 25 de outubro de 2016. 
  8. "Scoil Mhuire Ennistymon Home Page". Arquivado dende o orixinal o 30 de outubro de 2016. Consultado o 25 de outubro de 2016. 
  9. School Amalgamations, Seanad Éireann Debate (Vol. 217 No. 7), o mércores 3 de outubro de 2012

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]