Emmy Hennings

Emmy Hennings
Alcume	Charlotte Leander
Nacemento	17 de xaneiro de 1885 e 17 de febreiro de 1885
Lugar de nacemento	Flensburgo
Falecemento	10 de agosto de 1948
Lugar de falecemento	Sorengo
Nacionalidade	Alemaña
Ocupación	poeta, escritora, actriz, artista de cabaret, editora literaria, cantante e chansonnier
Cónxuxe	Hugo Ball
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Emma Maria Cordsen, nada en Flensburgo o 17 de xaneiro de 1885 e finada en Sorengo o 10 de agosto de 1948, foi unha intérprete e poeta alemá coñecida como Emmy Hennings. Foi tamén a esposa do célebre dadaísta Hugo Ball. A pesar dos seus logros propios, non é doado atopar información sobre Hennings que non estea relacionada directamente coa súa relación con Ball, aínda que si se publicaron varias biografías de Hennings en alemán.

Traxectoria

Hennings naceu en Flensburgo, Imperio alemán, describíndose posterioremente como "unha nena de mariño".

Despois de que remetase o seu primeiro matrimonio en 1906, Hennings converteuse nunha intérprete itinerante, viaxando por gran parte do continente europeo. Estaba a actuar no Cabaret Simplizissimus de Múnic, cando coñeceu a Ball en 1913.

Nese tempo, Hennings xa publicara poesía, con traballos que apareceran nas publicacións de esquerdas Pan e Die Aktion. En 1913 tamén publicou unha colección de poesía curta chamada Äthergedichte. Máis tarde, Hennings foi unha colaboradora da revista Revolution, fundada por Ball e Hans Leybold.

Hennings e Ball mudáronse a Zürich en 1915, onde participaron na fundación Cabaret Voltaire, que marcou o comezo do movemento dada. Hennings era unha intérprete regular no Cabaret Voltaire. As súas actuacións incluíron unha función en Das Leben des Menschen, en que apareceu con Ball. Esta foi a estrea alemá da obra de Leonid Andreev. Hennings tamén actuou nunha obra escrita por Ball chamada Krippenspiel. Despois de que o Cabaret Voltaire acabase, Hennings e Ball fixeron xiras, actuando maioritariamente en hoteis. Hennings cantaba, interpretaba con monicreques e bailaba a música composta por Ball, ademais de recitar tamén a súa poesía propia. En 1916 Ball e Hennings crearon Arabella, a súa propia compañía, en que Hennings actuaba co nome de Dagny. Hennings e Ball casaron o 21 de febreiro de 1920. A pesar de que non tiveron ningún neno xuntos, Hennings tivo unha filla, Annemarie, dunha relación anterior. Hennings, quen sobreviviu a Ball dúas décadas, viviu en Magliaso, Suíza, dende 1942 a 1948. Faleceu nunha clínica de Sorengo, Suíza.

Estrela dada

En The Magic Bishop: Hugo Ball, Dada Poet, o escritor Erdmute Wenzel White escribiu que Hennings “foi admirada polos expresionistas como a encarnación do artista de cabaré do seu tempo... A brillante estrela do Voltaire, segundo o Zuricher Post, o seu papel no dadaísmo non foi recoñecido de forma axeitada”. (p. 11).

Branco tamén cita un poema por Johannes Becher que emprega como evidencia de que Hennings serviu como musa para outros artistas desa época:

Foi en Múnic, no café Stefanie,
onde recitei para ti, Emmy, poemas
Que só ousei dicirche a ti.

Obra

• Die letzte Freude, 1913 (poemas)
• Gefängnis, 1919 (novela)
• Das Brandmal. Ein Tagebuch, 1920 (novela)
• Helle Nacht, 1922 (poemas)
• Das ewige Lied, 1923 (prosas)
• Der Gang zur Liebe. Ein Buch von Städen, Kirchen und Heiligen, 1926 (prosas)

Véxase tamén

Bibliografía

• Flight Out of Time: A Dada Diary, by Hugo Ball
• Emmy Ball-Hennings: Leben im Vielleicht by Bärbel Reetz. Frankfurt: Suhrkamp, 2001
• Emmy Ball-Hennings: Wege und Umwege zum Paradies: Biographie by René Gass. Zürich: Pendo, 1998
• The Magic Bishop: Hugo Ball, Dada Poet by Erdmute Wenzel White
• González Viñas, Fernando & Lázaro, José (2017): El Ángel Dadá. Venturas y Desventuras de Emmy Ball-Hennings, creadora del Cabaret Voltaire. Sevilla: El Paseo Editorial. ISBN 978-84-947404-2-8

Ligazóns externas

• The-artists-org short bio,links Arquivado 03 de marzo de 2016 en Wayback Machine.
• Dancer poem with translation
• Salisbury Theatre University short bioArquivado 01 de novembro de 2005 en Wayback Machine.
• Links to some poems
• Facsimile of Hennings' poem collection, Die letzte Freude (en alemán)