Emanuel Feuermann

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaEmanuel Feuermann

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento22 de novembro de 1902 Editar o valor em Wikidata
Kolomyia (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte25 de maio de 1942 Editar o valor em Wikidata (39 anos)
Nova York, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaCemitério Kensico (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeAustria Editar o valor em Wikidata
RelixiónXudaísmo Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónvioloncellista , profesor de música Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1914 Editar o valor em Wikidata -
EmpregadorHochschule für Musik und Tanz Köln (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Xénero artísticoMúsica clásica Editar o valor em Wikidata
InstrumentoVioloncello Editar o valor em Wikidata
Selo discográficoParlophone Editar o valor em Wikidata
Obra
Arquivos en
Premios

Musicbrainz: 9dae71a5-ff73-4450-b623-b5aa7d0982d9 Discogs: 896977 IMSLP: Category:Feuermann,_Emanuel Allmusic: mn0001371379 Find a Grave: 332 Editar o valor em Wikidata

Emanuel Feuermann, nado en Kolomyia o 22 de novembro de 1902 e finado en Nova York o 25 de maio de 1942, foi un violonchelista austríaco.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Nacido nunha familia xudía. O seu pai tocaba o violín e o violoncello e foi o seu primeiro mestre. Seu irmán Sigmund tamén tiña talento musical, polo que seu pai decidiu trasladar a toda a familia a Viena en 1907. Aos nove anos, recibiu clases de Friedrich Buxbaum, chelo principal da Orquestra Filharmónica de Viena (Wiener Philharmoniker), e estudou con Anton Walter na Universität für Musik und darstellende Kunst Wien en Viena. En febreiro de 1914, con once anos, dou o seu primeiro concerto, tocando o Concerto en Re maior de Joseph Haydn coa Wiener Philharmoniker, dirixida por Felix Weingartner.

En 1917, Feuermann foi a Leipzig onde estudou con Julius Klengel. En 1919 o chelista Friedrich Wilhelm Ludwig Grützmacher (1866-1919), o sobriño Friedrich Wilhelm Grützmacher morreu, e Klengel recomendou a Feuermann para o posto de Grützmacher no Conservatorio de Gürzenich en Colonia.

En 1929, Feuermann convértese no profesor da Universität der Künste Berlin en Berlín.

Colaborou con músicos como os violinistas Carl Flesch, Szymon Goldberg e Joseph Wolfsthal e Paul Hindemith, quen tocou a viola nun trío con Feuermann e Wolfsthal, o tamén violinista Jascha Heifetz e o pianista Artur Rubinstein.

O tres de abril de 1933, o ascenso do nazismo obrigouno a deixar o Conservatorio de Berlín polo feito de ser xudeu, polo que se trasladou a Londres xunto con Goldberg e Hindemith. Bronislaw Huberman axudou a Feuermann e á súa familia a escapar a Israel. Dende Israel se trasladarían aos Estados Unidos en 1937.

Ensinou no Curtis Institute of Music ata a súa morte.

Nos Estados Unidos, fixo moitas gravacións de música de cámara xunto co virtuoso do violín Jascha Heifetz, o gran pianista Arthur Rubinstein, entroutros. A súa relación con Paul Hindemith estropeouse cando Hindemith elixiu a Gregor Piatigorsky para a estrea do seu Concerto para Violoncello.

Morreu en 1942 por unha infección resultante dunha operación de almorrás.

Foi neno prodixio, e estaba considerado un virtuoso do seu tempo pola súa musicalidade e técnica. Decote era comparado co violinista Jascha Heifetz, con quen tocou con frecuencia música de cámara. Lémbranse tamén as súas interpretacións xunto ao director Eugene Ormandy.