Ellie Highwood

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaEllie Highwood
Biografía
Nacemento1961 Editar o valor em Wikidata (62/63 anos)
Datos persoais
País de nacionalidadeInglaterra Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Manchester Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónclimatóloga , meteoróloga , profesora universitaria , ecoloxista Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Reading (2015–)
Universidade de Reading (2011–) Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata

Páxina webelliehighwood.com Editar o valor em Wikidata
Twitter: elliehighwood Editar o valor em Wikidata


Ellie Highwood é unha climatóloga inglesa e profesora de física da atmosfera na Universidade de Reading. O seu foco de investigación son as partículas atmosféricas e o clima, en concreto o impacto dos aerosois no cambio climático, e as simulacións con modelos climáticos.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou física na Universidade de Manchester[1] e estudou para o título de doutora na Universidade de Reading.[Cómpre referencia]

Foi directora do departamento de Física da atmosfera da Universidade de Reading dende 2012 ata 2015.[2][1] Anteriormente fora membro do RMetS Council and Education Committee. O 1 de outubro de 2016 converteuse na 81.ª Presidenta da Real Sociedade Meteorolóxica (RMetS), cargo que desempeñou ata o ano 2018.[3][4]En 2015 asumiu tamén as funcións de Decana para a diversidade e a inclusión na Universidade de Reading,[5][6]compartidas co profesor Simon Chandler-Wilde.

O seu traballo foi discutido en publicacións notables, como The Independent e a BBC.[7][8] Ela mantivo que arrefriar o planeta artificialmente inxectando pequenas partículas reflectoras á atmosfera (como propuxo Paul Crutzen, por exemplo)[9] podería "causar secas e caos climático" nos países pobres,[10][11] aínda que tamén afirmou que sería "prudente" explorar alternativas ao recorte de emisións de carbono que poidan axudar nas próximas décadas".[12][13][14]

Escolma de publicacións[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 "ORCID". orcid.org. Consultado o 2022-04-30. 
  2. "Professor Eleanor Highwood". University of Reading. Arquivado dende o orixinal o 26 de novembro de 2013. Consultado o 23 de xaneiro de 2016. 
  3. "President and Council". Royal Meteorological Society. Consultado o 23 de xaneiro de 2016. 
  4. "New President: Professor Ellie Highwood". Royal Meteorological Society. 14 de outubro de 2016. Arquivado dende o orixinal o 18 de outubro de 2016. Consultado o 17 de outubro de 2016. 
  5. "Aerosols and Climate". RMetS (en inglés). Consultado o 2022-04-30. 
  6. "ORCID". orcid.org. Consultado o 2022-04-30. 
  7. "What's the fuss about climate change? Your questions answered". BBC News (en inglés). 2015-11-30. Consultado o 2022-04-30. 
  8. "Plan to avert global warming by cooling planet artificially 'could". The Independent (en inglés). 2014-01-08. Consultado o 2022-04-30. 
  9. "Gwynne Dyer: Geo-engineering is in trouble". The Georgia Straight (en inglés). 2014-01-16. Consultado o 2022-04-30. 
  10. "Plan to avert global warming by cooling planet artificially 'could". The Independent (en inglés). 2014-01-08. Consultado o 2022-04-30. (require rexistro (?)). 
  11. "China's air pollution leading to more erratic climate for US, say scientists". the Guardian (en inglés). 2014-04-15. Consultado o 2022-04-30. 
  12. Connor, Steve. "Plan to avert global warming by cooling planet artificially 'could cause climate chaos'". The Independent. Consultado o 23 de xaneiro de 2016. “Climate scientists agree that cutting carbon emissions is still necessary to curb the damaging effects of future climate change. However, since such cuts are far from certain to materialise, proponents of geo-engineering research argue that whatever the world decides on its carbon emissions, it would be prudent to explore alternatives that might help us in the decades ahead,” Professor Highwood said. 
  13. Dyer, Gwynne. "Gwynne Dyer: Geo-engineering is in trouble". The Georgia Straight. Consultado o 23 de xaneiro de 2016. 
  14. Kaiman, Jonathan. "China's air pollution leading to more erratic climate for US, say scientists". The Guardian. Consultado o 23 de xaneiro de 2016. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]