Elisabetta Pierazzo
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 4 de xullo de 1963  Noale, Italia (pt)  |
| Morte | 15 de maio de 2011 (47 anos) Tucson, Estados Unidos de América |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América Italia |
| Educación | Universidade do Arizona (pt) Universidade de Wisconsin-Madison |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Planetoloxía e astrobioloxía |
| Ocupación | astrónoma , científico planetario |
| Empregador | Planetary Science Institute (en) |
| Lingua | Lingua italiana e lingua inglesa |
Elisabetta ("Betty") Pierazzo, nada en Noale (Italia) o 4 de xullo de 1963 e finada o 15 de maio de 2011, foi unha experta en ciencias planetarias naturalizada estadounidense.[1] Especializouse en modelización de impactos de meteoritos e nos seus posibles efectos sobre a aparición de vida extraterrestre no sistema solar.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Pierazzo naceu Italia e trasladouse aos Estados Unidos en 1989, e ao ano seguinte asistiu en Tucson ás clases para graduarse no Departamento de Ciencias Planetarias da Universidade de Arizona, na que obtivo o doutoramento en 1997, sendo distinguida a súa tese co Premio Gerard P. Kuiper Memorial.[2]
Tras doutorarse, continuou na mesma universidade como investigadora asociada, e en 2002 incorporouse ao Planetary Science Institute, institución na que permaneceu polo resto da súa vida.
Compaxinou o seu labor docente na universidade cos seus traballos de investigación científica, entre os que destacan a modelización de impactos de meteoritos en todo o sistema solar e os seus efectos astrobiolóxicos e ambientais na Terra e en Marte. Tamén proporcionou información detallada sobre o impacto de Chicxulub, probable causante da extinción dos dinosauros, e investigou as características e o espesor da capa de xeo da lúa de Xúpiter Europa. No campo da exobioloxía, analizou a chegada de compostos orgánicos de orixe cometaria aos planetas e á lúa Europa, así como os sistemas hidrotermais subsuperficiais causados por impactos de aerólitos en Marte como posibles contornas favorables para a aparición de vida.[2]
Como entusiasta divulgadora da astronomía, interveu nun documental en tres partes do National Geographic dedicado ao cráter Barringer, o famoso impacto meteorítico localizado no deserto de Arizona.[3]
Na súa condición de experta en impactos meteoríticos e exobioloxía, colaborou asiduamente con distintos comités da NASA, exercendo tamén como editora asociada do Meteoritics and Planetary Sciences, intervindo na organización en 2007 do Congreso da Asociación Meteorítica celebrado en Tucson.[1]
Faleceu en Tucson en 2011, vítima dun cancro que se lle diagnosticou seis meses antes do fatal desenlace. Estaba casada con Keith Powell.
Eponimia[editar | editar a fonte]
- O cráter lunar Pierazzo leva este nome na súa memoria.
- O asteroide (15339) Pierazzo tamén conmemora o seu nome.[4]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 "Memorial for Elisabetta (Betty) Pierazzo". Planetary Science Institute (en inglés/italiano). 9 de setembro de 2011. Consultado o 23 de novembro de 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Sykes, Mark V. "Elisabetta Pierazzo (1963-2011)". American Astronomical Society (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 01 de decembro de 2017. Consultado o 23 de novembro de 2017.
- ↑ Stiles, Lori (12 de febreiro de 2009). "Tucson Space Scientists Part of New National Geographic Special". The University of Arizona (en inglés). Consultado o 24 de novembro de 2017.
- ↑ Web de jpl. "(15339) Pierazzo".
