Elektra (ópera)

Elektra; Electra
	Cartel dunha representación en 1920.
Forma	Ópera
Actos e escenas	1 acto
Idioma orixinal do libreto	Alemán
Libretista	Hugo von Hofmannsthal
Fontes literarias	Electra de Sófocles
Estrea	25 de xaneiro de 1909
Teatro da estrea	Semperoper
Lugar da estrea	Dresden
Duración	1 horas 40 minutos
Música
Compositor	Richard Strauss
Personaxes
	Electra (soprano dramática); Crisotemis (soprano lírico-spinto); Orestes (barítono); Clitemnestra (mezzosoprano); Existo (tenor lírico); A celadora (soprano); O preceptor de Orestes (baixo); A confidente de Clitemnestra (soprano); O paxe de Clitemnestra (soprano); Dous serventes (tenor e baixo); 5 doncelas (1 contralto, 2 mezzosopranos e 2 sopranos)

Elektra é unha ópera dun acto con música de Richard Strauss e libreto en alemán de Hugo von Hofmannsthal (adaptada dun drama de seu de 1903), froito dunha das primeiras colaboracións entre ambos os dous, colaboración moi frutífera que produciu máis de cinco óperas, consideradas por moitos críticos como as mellores do compositor, e que durou ata a morte de Hofmannsthal en 1929. A abondosa correspondencia entre os dous abre unha xanela para o proceso de creación artística de dúas personalidades que se completaban. Está baseada no mito grego de Electra de Sófocles. Tivo a súa estrea o 25 de xaneiro de 1909 no Königliches Opernhaus de Dresden.

Personaxes[editar | editar a fonte]

Personaxe	Tesitura	Estrea, 25 de xaneiro de 1909 (Director: Ernst von Schuch)
Elektra (Electra), filla de Agamenón	soprano	Annie Krull
Chrysothemis, súa irmá	soprano	Margarethe Siems
Klytaemnestra (Clitemnestra), súa nai, viúva de Agamenón	contralto ou mezzosoprano	Ernestine Schumann-Heink
O seu confidente	soprano	Gertrud Sachse
O seu paxe	soprano	Elisabeth Boehm von Endert
Un mozo servente	tenor	Fritz Soot
Un vello servente	baixo	Franz Nebuschka
Orest (Orestes), fillo de Agamenón	barítono	Karl Perron
Titor de Orestes	baixo	Julius Puttlitz
Aegisth (Existo), amante de Klytemnästra	tenor	Johannes Sembach
Unha celadora	soprano	Riza Eibenschütz
Primeira doncela	contralto	Franziska Bender-Schäfer
Segunda doncela	soprano	Magdalene Seebe
Terceira doncela	mezzosoprano	Irma Tervani
Cuarta doncela	soprano	Anna Zoder
Quinta doncela	soprano	Minnie Nast
Homes e mulleres da casa

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Martín Triana, José María (1992). El libro de la ópera (en castelán) (2ª ed.). Alianza Editorial, S.A. p. 418. ISBN 84-206-0284-1.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] Martín Triana, José María (1992). El libro de la ópera (en castelán) (2ª ed.). Alianza Editorial, S.A. p. 418. ISBN 84-206-0284-1.

[1]