Efrén o Sirio

Efrén o Sirio
Nacemento	c. 306
Lugar de nacemento	Nusaybin
Falecemento	9 de xuño de 373
Lugar de falecemento	Edesa
Causa	peste
Relixión	Igrexa católica e cristianismo
Ocupación	teólogo, Diácono, clérigo, poeta, escritor e sacerdote
Premios	Doutor da Igreja
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Efrén o Sirio nado no 306 en Nisibis (actual Turquía) e finado o 9 de xuño do 373 en Edesa, foi un poeta relixioso en idioma siríaco. É venerado polas diferentes Igrexas cristiáns de tradición apostólica.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Bautizado aos dezaoito anos, comezou sendo o xefe dunha comunidade cristiá na súa cidade natal, onde foi un conselleiro espiritual moi solicitado. Tras a invasión de Nisibis polos persas, instalouse en Edesa onde tamén foi considerado un mestre. Emprendeu unha viaxe para coñecer a Basilio o Grande.

Realizou moitos comentarios á Biblia e compuxo gran cantidade de himnos aínda vivos na liturxia da Igrexa Siríaca.

Durante a fame do ano 370, Efrén emprendeu accións de axuda aos esfameados e de atención aos doentes. Exhortou aos patricios a seren solidarios cos plebeos. Viviu coma un asceta nunha cova con dieta vexetariana e esfarrapado.

Significación[editar | editar a fonte]

É unha das referencias doutrinais e místicas das Igrexas cristiáns orientais, especialmente as que conservan a liturxia en arameo ou siríaco. Foi coñecido como Arpa do Espírito Santo. En Occidente, a Igrexa Católica tamén o venera como santo. En 1920, Bieito XV proclamouno doutor da Igrexa.