Eduard Khil
| Eduard Khil | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 4 de setembro de 1934 |
| Lugar de nacemento | Smolensk |
| Falecemento | 4 de xuño de 2012 |
| Lugar de falecemento | San Petersburgo |
| Causa | Ictus |
| Soterrado | cemiterio Smolensky |
| Nacionalidade | Unión Soviética e Rusia |
| Relixión | Igrexa ortodoxa |
| Alma máter | sen etiquetar e Conservatório de São Petersburgo |
| Ocupación | cantante |
| Premios | Order "For Merit to the Fatherland" IV class, Merited Artist of the RSFSR, Bandeira Vermella do Traballo, People's Artist of the RSFSR, Lenin Komsomol Prize, Orde da Amizade dos Pobos, Steppe Wolf Prize e Prêmio Gramofone de Ouro |
| Na rede | |
| http://edhill.narod.ru | |
        | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Eduard Anatolyevich Khil, en ruso Эдуард Анатольевич Хиль, nado en Smolensk o 4 de setembro de 1934 e finado en San Petersburgo o 4 de xuño de 2012, foi un barítono ruso. Foi nomeado Artista do pobo da URSS en 1974.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Despois do seu retiro como cantante, Khil lentamente pasou ao anonimato. Con todo, en 2010 acadou son internacional ao devir famoso un vídeo musical seu de 1976, "Trololó", en YouTube, onde interpreta unha versión vocal da canción "Я очень рад, ведь я, наконец, возвращаюсь домой" ("Estou moi ledo, por fin regreso a casa").
Filmografía[editar | editar a fonte]
- Cheryomushki (Черёмушки) (1965).
- Eduard Khil, documental dirixido por Marina Goldovskaya (1974).
- Golubye goroda (Голубые города, "Cidades azuis"; concerto, música por Andrey Petrov) (1985).
- Yatinsotests (2004).
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Entrevista con Khil (en ruso)
- Sitio do vídeo Trololó (en inglés)
