Economía da Arxentina

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Economía de Arxentina
Moeda peso arxentino
Organizacións comerciais de que fai parte OMC, Mercosur, UNASUR
Datos estatísticos[1]
PIB 755,3 mil millóns (2012)
Posición do PIB 23ª no mundo[2]
Crecemento do PIB 1,9% (2012)
PIB per cápita 18 400 (2012)
PIB por sector agricultura 10,3%, industria 30,6%, comercio e servizos 59,1% (2012)
Inflación 25% (2012)
Poboación abaixo da limiar de pobreza dato non dispoñíbel
Total da forza de traballo 17.070.000 (2012)
Forza de traballo por sector agricultura 5%, industria 23%, comercio e servizos 72% (2009)
Desemprego 7,2% (2012)
Industrias procesamento de alimentos, vehículos a motor, bens de consumo durables, téxtiles, produtos químicos e petroquímicos, impresión, metalurxia, aceiro
Parcerías comerciais[1]
Exportacións 85,36 mil millóns (2012)
Produtos de exportación soia e derivados, petróleo e gás, vehículos, millo, trigo
Principais mercados Brasil 21.8%, República Popular da China 7.4%, Chile 5.6%, Estados Unidos 5.5% (2011)
Importacións 67,33 mil millóns (2012)
Principais produtos importados máquinas, vehículos a motor, petróleo e gas natural, produtos químicos orgánicos, plásticos
Finanzas públicas[1]
Débeda externa 141,1 mil millóns (2012)
Ingresos dato non dispoñible
Gastos dato non dispoñible
Vista do barrio de Puerto Madero, en Buenos Aires.

A economía da Arxentina benefíciase de enormes recursos naturais, unha poboación bastante alfabetizada, un sector orientado á exportación agrícola e unha base industrial diversificada. Con todo, os seus resultados económicos foron moi desiguais ao longo da historia. A principios do século XX era un dos países con mellores perspectivas do mundo, pero ao longo dos anos atravesou diversas adversidades e crises que influíron negativamente na economía do país. Na actualidade, a República Arxentina é considerada como unha das principais economías emerxentes e unha das economías de maior crecemento económico do mundo.[3] Á súa vez, pola súa dimensión económica, forma parte do G-20 (grupo dos 20 países industrializados e emerxentes).

A chatura pampeana é apta para o cultivo de cereais e oleaxinosas, así como tamén para a gandería. A Patagonia é rica en hidrocarburos (gas e petróleo), como así tamén a plataforma continental arxentina, base do mar arxentino, rico en especies como pescada, salmón etc.

Na precordilleira atópanse xacementos minerais de distinta variedade, como uranio, prata etc.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "The World Factbook.". Arquivado dende o orixinal o 12 de xuño de 2007. Consultado o 23 de xuño de 2013. 
  2. CIA. "Real GDP (purchasing power parity)". The World Factbook (en inglés). 
  3. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 13 de maio de 2013. Consultado o 23 de xuño de 2013. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]