Dinastía watásida

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
ⵉⵡⴻⵟⵟⴰⵙⴻⵏ / الوطاسيون
dinastía wattasid ou watásida
1420–1547

Bandeira

Capital Fez
Lingua berber e árabe tarifit, tamazight, tashelhit
Goberno Monarquía
Visir e Sultán
 • 1420 Abu Zakariya Yahya al-Wattasi
Historia
 • Establecido 1420
 • Vitoria dos sahaditas 1547 de 1547
Moeda Dirham
Máxima extensión do reino de Fez
Sultanato, Estados vasalos e territorios controlados polos reinos de Portugal e Castela

A dinastía watasida ou watásida (en bérber: ⵉⵡⴻⵟⵟⴰⵙⴻⵏ, Iweṭṭasen, en árabe: الوطاسيون, al-waṭṭāsīyūn) foi a dinastía bérber que gobernou o territorio do reino de Fez, no actual Marrocos durante os séculos XV e XVI.

Os merínidos perderon o poder na revolta de 1465 e foron substituídos polos watasidas en 1472. As dúas familias estaban emparentadas e os merínidos tiñan varios visires watasida.

Abu Abd Allah al-Sheikh Muhammad ibn Yahya al-Mahdi foi o primeiro sultán watasida. Só gobernou no norte do que hoxe é Marrocos, xa que o sur estaba dividido en varios principados. En 1554, na batalla de Tadla, os sahaditas de Tagmadert foron derrotados.[1]

Líderes watasidas[editar | editar a fonte]

Visires[editar | editar a fonte]

Sultáns[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Spuler, Bertold; Kissling, Hans Joachim (1994). History of the Muslim World (en inglés). M. Wiener. ISBN 978-1-55876-112-4. 
  2. Speake, Jennifer (2003). Literature of Travel and Exploration: G to P (en inglés). Taylor & Francis. ISBN 978-1-57958-424-5. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]