David Chipperfield

Sir
David Chipperfield
	; (2012)
Biografía
Nacemento	(en) David Alan Chipperfield ; 18 de decembro de 1953 (71 anos); Londres, Reino Unido
Educación	Architectural Association School of Architecture (pt) ; Universidade de Kingston ; Wellington School (en)
Actividade
Ocupación	arquitecto, profesor universitario, deseñador
Empregador	Universidade Yale ; Escola Politécnica Federal de Lausana
Membro de	Real Academia de Arte ; Accademia delle Arti del Disegno
Obra
	Obras destacables (2005) Verona 203A (en) ;
Premios
	(2023) Premio Pritzker; (2015) Sikkens Prize (en) ; (2013) Praemium Imperiale; (2011) Medalla de Ouro do RIBA; (2011) Premio de Arquitectura Contemporánea da Unión Europea - Premio Mies van der Rohe; (2010) Oso de Berlín; (2010) European Heritage Awards / Europa Nostra Awards (en) ; (2010) Wolf Prize in Architecture (en) ; (2007) Prémio Stirling (pt) ; (2006) Royal Designers for Industry (pt) ; (1999) Medalha Heinrich Tessenow (pt) ; Comandante da Orde do Imperio Británico; Gran Cruz da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña; Knight Bachelor ;
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Museo fluvial e do remo en Henley-on-Thames.

*Literaturmuseum der Moderne* (LiMo) en Marbach am Neckar.

David Chipperfield, nado en Londres o 18 de decembro de 1953 é un arquitecto británico residente en Corrubedo. En 2023 recibiu o premio Pritzker de arquitectura. En Galiza impulsou a Fundación RIA, centrada nos desafíos urbanísticos e de ordenación do territorio na ría de Arousa, a través da que colabora en diferentes proxectos coa Xunta e co COAG.^[1]

En 2024 ingresou na Real Academia Galega de Ciencias.^[2]

Traxectoria

Estudou arquitectura na Architectural Association School of Architecture de Londres, licenciándose en 1977. Entre os anos 1978 e 1984 traballou con arquitectos como Douglas Stephen, Richard Rogers ou Norman Foster, establecendo nese ano o seu propio estudio, David Chipperfield Architects, que ten as súas oficinas principais en Londres, Berlín e Milán e unha oficina de representación en Shanghai.

A súa arquitectura adoita englobarse dentro da corrente estilística coñecida como minimalismo, desenvolvendo o seu labor en edificación e urbanismo, ademais de no deseño de mobles e interiores. Gañou diversos premios, como o "RIBA" (Royal Institute for British Arquitects) en varias ocasións, destacando por museos, galerías de arte, bibliotecas, vivendas privadas, hoteis e oficinas.

En 1999, David Chipperfield foi galardoado coa Medalla de Ouro de Heinrich Tessenow, que foi seguida por unha exposición xunto con Andrés Jaque. O ano seguinte foi un dos arquitectos que representou ao Reino Unido na Bienal de Arquitectura de Venecia. En 2003 foi elixido membro honorario da Academia da Arte e o Deseño de Florencia, e no 2004 foi nomeado Comendador da Orde do Imperio Británico (CBE) polos seus servizos prestados á arquitectura.

Tamén foi profesor de deseño en diferentes escolas de arquitectura do Reino Unido e profesor invitado en universidades europeas e estadounidenses.

Obra

Europa

Casa en Corrubedo^[3]
Museo Fluvial e do Remo de Henley-on-Thames, unha das súas obras máis destacadas, onde empregou revestimentos de carballo, formigón e cristal (Premio RIBA)
Plan xeral de vivendas de Maselakekanal en Berlín
Museo de Literatura Moderna (2002-2006) en Marbach am Neckar (Premio Stirling 2007)
Edificio de oficinas Kaiserstrasse de Düsseldorf
Galería Hinter dem Giesshaus 1, en Berlín
Neues Museum, en Berlín (2009)
Ciutat de la Justícia de Barcelona
Vivendas en Vilanova i la Geltrú e L'Hospitalet de Llobregat
Remodelación do Paseo del Óvalo (2001-2003) en Teruel (Premio Europeo ao Espazo Urbano Público)
Vivendas sociais en Villaverde (2000-2005) en Madrid
Pavillón Copa de América (2005-2006) en Valencia
Terceiro andar do Hotel Puerta América (2003-2005) en Madrid
Centro de Exposiciones y Congresos de Aranjuez.
Cemiterio de San Michele en Venecia (1998)
Cidade das Culturas de Ansaldo en Milán (2000)
Pazo de Xustiza de Salerno
Vilas no Bom Sucesso Design Resort, Portugal.