Curuxo americano
| Curuxo americano Rodaballo areeiro Scophthalmus aquosus | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Scophthalmus aquosus visto de fronte | |||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||
| Scophthalmus aquosus Mitchill, 1815 | |||||||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
O curuxo americano,[1] ou rodaballo areeiro, Scophthalmus aquosus, é unha especie de peixe da familia dos escoftálmidos de gran tamaño (até os 45,7 cm de lonxitude), que vive xeralmente a profundidades de 73 a 55 m no Atlántico noroccidental, desde o golfo de San Lourenzo no Canadá até a Florida nos Estados Unidos.[2]
A especie denomínase en inglés windowpane (cristal de ventá), brill (curuxo), spotted flounder (linguado pinto), sand dab (maruca de area) ou sand flounder (linguado de area), e en francés turbot de sable (rodaballo de area).
Descrición[editar | editar a fonte]
O flanco esquerdo (lado ocular) é dunha cor que vai da avermellada á parda agrisada, con varias puntos marróns e brancos plusieurs dispostos de forma que recordan pétalos de flor. As aletas dorsais, anais e caudais presentan o mesmo aspecto manchado, e o flanco dereito (lado cego) é xeralmente branco con algunhas machas escuras.
Segundo un estudo realizado na década de 1960 no Long Island Sound, os individuos de 7 anos acadan unha lonxitude de 30 cm. Rexistrouse un tamaño máximo de 45,7 cm en animais de máis de 7 anos.[2]
Co '"linguado de verán" (Paralichthys dentatus), e o único peixe plano do leste do Canadá que é sinistro (de lado ocular á esquerda) e que ten unha gran boca, distinguíndose ben porén polas súas manchas. O rodaballo areeiro recoñécese inmediatamente pola súa forma case circular, a crista con flocos ao principio da súa dorsal e a súa aleta pelviana esquerda, que á máis longa que alta.
Bioloxía[editar | editar a fonte]
Os curuxos areeiros frecuentan augas pouco profundas sobre fondos areosos; encóntranse cerca da das costas norteamericanas e nalgúns bancos, desde o golfo de San Lourenzo até Carolina do Sur, chegando ás veces até a Florida. Nesta especie non se notaron grandes desprazamentos.
Os adultos toleran un amplo rango de temperaturas, pero a distribución dos individuos indica que a reprodución require unha auga quente en verán.
O rodaballo areeiro aliméntase principalmente de gambas, camaróns e peixes pequenos (de menos de 10 cm).[2]
Economía[editar | editar a fonte]
É unha especie de relativa importancia comercial. Segundo cifras do Ministerio de agricultura, pesca e alimentación do Quebec, só se capturaron 52 toneladas de rodaballo de area en 2005.
É un peixe pouco consumido no Canadá, xa que as súas poboacións son limitados e a delgadeza do seu corpo fai difícil o seu fileteado. Polo que respecta aos Estados Unidos, consumíronse determinadas cantidades durante a segunda guerra mundial.[Cómpre referencia]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Lahuerta Mouriño, Fernando e Francisco X. Vázquez Álvarez (2000): Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Santiago: Xunta de Galicia. ISBN 84-453-2913-8, p. 84.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Scophthalmus aquosus en FishBase (en inglés).
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Eschmeyer, W. N. (ed.) (1998): Catalog of fishes. Special Publication, California Academy of Sciences, San Francisco. 3 vols. 2905 pp.
- Robins, C. R. e G. C. Ray (1986): A field guide to Atlantic coast fishes of North America. Houghton Mifflin Company, Boston, U.S.A. 354 pp.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Scophthalmus aquosus en SIIT (en inglés)
- Scophthalmus aquosus en NCBI (en inglés)
