Corte Suprema de Estonia

Corte Suprema de Estonia
Tipo	corte suprema
Forma xurídica	institución constitucional ou autoridade ao seu servizo
Persoas e organizacións
Cargo dirixente	Presidente do Tribunal Supremo
Data
Fundación	21 de outubro de 1919
Localización
58°22′46″N 26°42′56″L
País	Estonia
Sede	Tartu, Tartu e Talín
Xurisdición	Estonia
Fontes e ligazóns
Páxina WEB	riigikohus.ee
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

A Corte Suprema de Estonia (en estoniano: Riigikohus) é a máxima instancia xudicial do país. Funciona tanto como tribunal de casación como corte constitucional. A súa sede atópase na cidade de Tartu.

Historia

Durante o primeiro período de independencia (1919-1940)

Coa primeira Constitución de Estonia e a Lei do Tribunal Supremo, a Asemblea Constituínte de Estonia estabeleceu o Tribunal Supremo como corte de casación o 21 de outubro de 1919. Os primeiros xuíces do tribunal foron Kaarel Parts (presidente), Paul Beniko, Rein Koemets, Jaan Lõo, Hugo Reiman, Martin Taevere e Peeter Puusepp. A corte celebrou a súa primeira sesión no concello de Tartu o 14 de xaneiro de 1920. Durante o proceso de centralización do poder en 1935, o Tribunal Supremo foi trasladado a Talín, onde funcionou nun edificio especialmente remodelado na rúa Wismari. Na súa última sesión, o 31 de decembro de 1940, o tribunal aceptou unha orde do goberno da RSS de Estonia para disolverse a partir do 1 de xaneiro de 1941.

Ocupación soviética (1940-1991)

O Tribunal Supremo da RSS de Estonia era unha institución afiliada a nivel republicano ao Tribunal Supremo da Unión Soviética. Todas as decisións xudiciais tomábanse de acordo coa Constitución soviética e a Constitución da RSS de Estonia. A composición do tribunal era determinada polo Sóviet Supremo da república cada cinco anos. Estaba formado por unha Sala Civil, unha Sala Penal, o Presídium e un tribunal militar. Segundo un decreto do Sóviet Supremo do 8 de maio de 1990, o tribunal foi separado legalmente da institución nacional. A medida entrou en vigor días despois, o 16 de maio.

Tralo restabelecemento da independencia (dende 1992)

Cando se adoptou por referendo a cuarta Constitución de Estonia, creouse a base legal para o restabelecemento do Tribunal Supremo. Rait Maruste foi designado como o primeiro presidente do tribunal. O tribunal restabelecido celebrou a súa primeira audiencia no Concello de Tartu o 27 de maio de 1993.

Palacio de Xustiza

En 1919, o Goberno de Estonia asignou unha casa señorial na rúa Aia de Tartu para o Tribunal Supremo. Porén, o traslado ao edificio designado atrasouse, xa que este foi utilizado para as negociacións de paz entre Estonia e a RSFS de Rusia; o 2 de febreiro de 1920, o edificio acolleu a firma do Tratado de Tartu. O Tribunal Supremo funcionou no edificio da rúa Aia durante o período de 1920 a 1935. Actualmente, o edificio alberga un instituto de educación secundaria: o ximnasio Jaan Poska.

Dende 1935 até a súa disolución en 1940, o tribunal tivo sesións en Talín, nun edificio situado na actual rúa Wismari. En 1993, o Tribunal Supremo trasladouse á súa sede actual, o antigo edificio de barracóns-enfermaría no enderezo Lossi 17.

Cámaras

Tribunal Supremo

Só o pleno ten a autoridade para propor nomeamentos e destitucións de xuíces inferiores, resolver queixas disciplinarias contra xuíces e autorizar declaracións de incapacidade de membros do Riigikogu, do presidente de Estonia, do chanceler de xustiza ou do auditor xeral.

Calquera sala inferior do tribunal pode remitir un caso ao pleno, e todas as decisións tomadas por este son vinculantes para as demais salas. En 2012, por exemplo, o tribunal reuniuse en pleno para decidir sobre a legalidade do Mecanismo Europeo de Estabilidade. O caso foi remitido pola Sala de Revisión Constitucional debido á súa natureza pública e polémica.