Conversa:Organismo aerobio

Os contidos da páxina non están dispoñibles noutras linguas.
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Conversa:Organismo aeróbico»)

Untitled[editar a fonte]

Esta definición é unha perogrullada, un organismo aerobio é o que utiliza o osíxeno coma aceptor final de electróns, moitas bacterias utilizan osíxeno para outros fins e non son aerobias. A o exemplo da glucosa é pesimo, só é bo no mundo eucariota, --Kryser 13:05, 17 decembro 2006 (UTC)

Rendemento enerxético[editar a fonte]

Non é nin moito menos adecuado falar do rendemento dun monosacárido, por unha parte porque penso que non ven ao tema, pero por outra máis importante, porque non é certo o dato que se daba, a día de hoxe non se coñece o número de ATP's formados pola ATPsintase por cada protón e á inversa (comentario de Kryser sen asinar, --Acerto 17:25, 17 decembro 2006 (UTC))

Eu non entendo nada do que fala este artigo pero se está mal como parece podes rescribilo, parece que entendes do tema e a Galipedia sairá gañando.--Acerto 17:22, 17 decembro 2006 (UTC)

Xa o fixen! Como é un tema no que estou profundizando: "metabolismo procariota" ampliareino durante este nadal--Kryser 00:08, 18 decembro 2006 (UTC)

Nome páxina[editar a fonte]

Pregunta non seria máis correcto organismo aerobio?, pois eu o termo aeróbico non o atopo no DRAG.--Alfonso mande 1 de outubro de 2016 ás 13:17 (UTC)[responder]

Coido que si.[1][2][3] Banjo tell me 1 de outubro de 2016 ás 13:31 (UTC)[responder]

Referencias

  1. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para aerobio.
  2. Real Academia de Medicina e Cirurxía de Galicia (2002). "aerobio" (PDF). Diccionario galego de termos médicos. Consellería de Educación e Ordenación Universitaria, Dirección Xeral de Política Lingüística. p. 18. ISBN 84-453-3371-2. 
  3. Rodríguez Río, Xusto A.; Servizo de Normalización Lingüística, eds. (2008). "xerme aerobio" (PDF). Vocabulario de medicina: (galego-español-inglés-portugués). Universidade de Santiago de Compostela. p. 542. ISBN 978-84-9887-028-2.