Constitución de Chile

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A Constitución Política do país de 1980.

A Constitución de Chile, coñecida formalmente castelán como a Constitución Política de la República de Chile de 1980, foi aprobada no plebiscito do 11 de setembro de 1980 e está vixente na actualidade. A constitución entrou en vigor nun réxime transitorio no 11 de marzo de 1981 e inicia plenamente o seu réxime formal o 11 de marzo de 1990. O texto orixinal tiña 120 artigos coas 29 disposicións transitorias. A constitución do país foi reformada 17 veces, sendo a última en 2014 e consta de 131 artigos e 26 disposicións de transición[1].

Contido[editar | editar a fonte]

A constitución articúlase xirando en torno dos seguintes capítulos:

  1. Bases da Institucionalidade
  2. Nacionalidade e Cidadanía
  3. Dereitos e Deberes Constitucionais
  4. Goberno
  5. Congreso da nación
  6. Poder Xudicial
  7. Ministerio Público
  8. Tribunal Constitucional
  9. Xustiza Electoral
  10. Contadoría Xeral da República
  11. Forzas Armadas de Orde e Seguridade Pública
  12. Consello de Seguridade Nacional
  13. Banco Central
  14. Goberno e Administración Interior do Estado
  15. Reforma da Constitución

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Ministerio Secretaría General de la Presidencia (3 de maio de 2014), Decreto 100: «Fija el texto refundido, coordinado y sistematizado de la Constitución Política de la República de Chile», consultado o 27 de marzo de 2015 (en castelán)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]