León (constelación)

Leo
Nome latino	Leo
Abreviatura	Leo
Xenitivo	Leonis
Simboloxía	o león
Ascensión recta	11 h
Declinación	15°
Área	947 graos cadrados Rango 12º
Número de estrelas (magnitude < 3)	3
Estrela máis brillante	Regulus (α Leo) (magnitude ap. 1,4)
Choiva de meteoros	Leónidas;
Constelacións lindeiras	Ursa Major; Leo Minor; Cáncer; Hydra; Sextans; Crater; Virgo; Coma Berenices;
	Visible en latitudes entre +90° e −65° Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de Abril

Véxase tamén: Órbita baixa terrestre.

León^[1] (símbolo , Unicode ♌), é unha das constelacións do zodíaco. Atópase entre Cáncer e Virgo.

Características notables[editar | editar a fonte]

León contén moitas estrelas brillantes, destacando os sistemas estelares Régulo (α Leonis) -o corazón do león- e Algieba (γ Leonis), así coma Denébola (β Leonis), que posúe un disco circumestelar. Moitas outras estrelas máis febles tamén reciben nomes propios, entre elas δ Leonis (Duhr ou Zosma), θ Leonis (Chertan ou Chort), λ Leonis (Alterf) e ο Leonis (Subra). Wolf 359, a terceira estrela máis próxima ó sistema solar (7,7 anos luz), está en León. A estrela de carbono CW Leonis é a estrela máis brillante no ceo nocturno na banda-N infravermella de (lonxitude de onda de 10 μm).

Estrelas principais[editar | editar a fonte]

α Leonis (Regulus ou Régulo), estrela múltiple e a máis brillante na constelación con magnitude 1,35; o seu nome quere dicir 'pequeno rei' e está situada na parte de diante do león. A estrela principal é unha estrela quente branco-azulada 240 veces máis luminosa có Sol.
β Leonis (Denébola), no bordo oriental de León, é unha estrela branca e a segunda máis brillante con magnitude 2,14. Atópase relativamente próxima a nós, a só 36 anos luz. Dectectouse a presenza dun disco circumestelar ó seu redor.
γ Leonis (Algieba), unha fermosa estrela dobre con dúas compoñentes amarelo-alaranxadas, ambas estrelas xigantes, que poden ser vistas mediante o telescopio. De magnitude conxunta 2.21, é a terceira máis luminosa de León.
δ Leonis (Duhr ou Zosma), estrela branca a 58 anos luz, a cuarta máis brillante con magnitude 2,56.
ε Leonis (Ras Elased Australis), xigante amarela de magnitude 2,98.
ζ Leonis (Aldhafera ou Adhafera), con magnitude 3,44, unha estrela en rápida evolución dende a secuencia principal á fase de xigante.
η Leonis, superxigante branca moi luminosa a aproximadamente 2100 anos luz de distancia.
θ Leonis (Chertan ou Chort), estrela branca da secuencia principal de magnitude 3,33.
ι Leonis, binaria espectroscópica cunha compoñente principal que é unha subxigante branco-amarela.
μ Leonis (Rasalas ou Ras Elased Borealis), xigante laranxa de magnitude 4,1.
ο Leonis (Subra), de magnitude 3,52, en realidade unha estrela binaria con dúas compoñentes (unha xigante amarela e unha estrela branca da secuencia principal) que se atopan moi preto entre si.
ρ Leonis, superxigante azul 165.000 veces máis luminosa co Sol.
83 Leonis, unha estrela binaria, cun planeta extrasolar ó redor da compoñente secundaria.
R Leonis, ó oeste de Régulo, variable Mira cunha magnitude que oscila entre 4,4 e 11,3 durante un período de 10 meses e medio.
HD 89307, anana amarela semellante ó Sol cun planeta extrasolar a 4,15 UA.
AD Leonis (GJ 388), unha das estrelas fulgurantes máis activas e máis estudadas, situada a un pouco menos de 16 anos luz.
CW Leonis (IRC +10216), pode que sexa a estrela de carbono mellor estudada, emite a meirande parte da súa enerxía coma radiación infravermella.
Wolf 359 ou CN Leonis, ó sur da constelación, é unha anana vermella e estrela fulgurante, a terceira máis próxima a nós a 7,8 anos luz; é visible con pequenos telescopios.
Gliese 436, unha estrela cun planeta da masa de Neptuno pero cunha órbita moi próxima á súa estrela.
GJ 3685A, anana vermella e estrela fulgurante onde no 2004 púidose observar unha laparada un millón de veces maior cás erupcións solares.

Obxectos notables de espazo profundo[editar | editar a fonte]

León contén gran cantidade de galaxias (en realidade parte do Cúmulo de Galaxias de Virgo), visibles só con telescopios, onde destacan:

M65 e M66, dúas galaxias espirais a uns 35 millóns de anos luz: atópanse preto de Chertan (θ Leonis). Poden verse con prismáticos pero aprécianse mellor cun telescopio. Xunto con NGC 3628, forman o Triplete de Leo.
Galaxia espiral M96 e galaxia espiral barrada M95, esta última menos grande e brillante.
M105, NGC 3384 e NGC 3389, tres galaxias que aparecen coma un triángulo de luz difusa. M105, a máis brillante das tres, é unha galaxia elíptica.
NGC 2903, galaxia espiral barrada de magnitude 9,7 situada 1,5º ó sur de λ Leonis. Pódese aprecia-la súa forma cun pequeno telescopio.
NGC 3521, tamén unha galaxia espiral no bordo sur da constelación.
NGC 3370 ou galaxia Silverado, onde tivo lugar a supernova SN 1994ae, unha das máis próximas e mellor estudadas.
NGC 3226 e NGC 3227 (Arp 94), dúas galaxias interactuando que se poden ver cun telescopio duns 100 aumentos.
NGC 3808 e NGC 3808A (Arp 87), dúas galaxias tamén interactuando.
Leo I e Leo II, galaxias moi febles pertencentes ó Grupo Local. Leo I está situada 12 arcmin ó norte de Regulus.

Mitoloxía[editar | editar a fonte]

O nacemento de León remontase á antigüidade, aínda que é posterior ás constelacións de Aries, Taurus e Saxitario. León correspóndese co León de Nemea, fillo de Tifón e Equidna, animal invulnerable que arrasaba os campos devorando ás persoas e ó gando. A primeira tarefa de Heracles foi matalo. O león tiña coma morada unha cova con dúas entradas, pero Heracles tapou unha delas e entrou pola outra para sorprender á fera. Abrazou ó león esganándoo ata afogalo, e despois coas súas propias poutas espelicouno e tomou para si mesmo a súa pel e a súa cabeza coma casco. Zeus transformou ó león en constelación para honrar ó seu fillo.

En Mesopotamia simbolizaba o lume e a culminación do quentamento solar no hemisferio norte. No Exipto, representaba ó Sol e a Monarquía. Os israelitas asociárono con Xudá, que se recosta coma o león, razón pola que figura no estandarte do reino homónimo. A tradición xudeocristiana relaciónao co evanxelista San Marcos.