Compás (navegación)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Compás moderno.

O compás, agulla de marear ou búsola[1] é un instrumento de navegación para atopar direccións na Terra. O compás está composto por unha agulla magnética na horizontal, suspensa polo centro de gravidade, que se aliña de maneira precisa co campo magnético da Terra.

Un compás fornece a unha dirección de referencia coñecida, a dirección do centro magnético da Terra, aproximadamente o eixo norte-sur, sendo de grande axuda na navegación. Un compás pode usarse cun reloxo e un sextante para fornecer unha capacidade de navegación precisa. Ese dispositivo mellorou bastante o comercio marítimo tornando as viaxes máis seguras e máis eficientes.

Historia do compás de navegación[editar | editar a fonte]

Atribúese a descuberta da orientación natural dos imáns aos chineses, por volta do ano 2000 a. C., e por consecuencia, a invención do compás.

En Europa, introducido polos árabes, comezouse a usar a fins do século XIII, sendo Flavio Gioia que introduciu tamén o deseño da rosa dos ventos no compás. Data polo menos do século XV o coñecemento da declinación, quer dicir, da diferenza entre o norte magnético, indicado pola agulla, e o norte verdadeiro. A declinación era verificada polo confronto coa observación da Estrela Polar, no hemisferio norte, ou da Estrela Pé do Cruceiro, no hemisferio sur, e a dirección apuntada polo compás.

O compás é sen dúbida o instrumento máis coñecido dos descubrimentos, pois foi probabelmente o máis importante. Indicando sempre o norte, é unha axuda preciosa para calquera navegante. Os compases actuais varían un pouco entre si, mais teñen os mesmos compoñentes básicos.

Compoñentes dun compás[editar | editar a fonte]

Un compás pode ser calquera dispositivo magnético que usa unha agulla para indicar a dirección do norte magnético da magnetosfera do planeta. Calquera instrumento cunha barra magnetizada ou agulla xirando libremente sobre un pivote e apuntando para o norte e o sur pode considerarse un compás.

Principais compoñentes dos compases:

  • Base: é transparente e de plástico, normalmente marcada cunha regra de escala e cunha (ou máis) regras laterais.
  • Cápsula: contén unha agulla magnética, é preenchida por un líquido que en xeral é un óleo pouco viscoso, que ten como finalidade dar estabilidade á agulla. A agulla ten tamén o polo Norte sempre colorido de vermello.
  • Disco de lectura: Ten unha escala en graos que fica en volta da cápsula, que serve para xirarse manualmente de modo a obter o rumbo en graos.
  • Portón: Faixa negra e vermella pintada nunha lámina ou na cápsula. Serve para aliñar a agulla, móvese xunto coa cápsula e as liñas do norte e ten o lado norte pintado de vermello. Nalgúns compases o portón pode ser movido independentemente.
  • Liñas do norte: Son sen serie, e serven para aliñar o compás cos meridianos inseridos no mapa. Móvense xuntamente co disco de lectura, e son finas, pretas e paralelas ficando xeralmente no fondo da cápsula ou nunha lámina transparente.

Actualmente son máis utilizados os compases electrónicos, así e todo as súas agullas están igualmente suxeitas a desvíos, grazas á acción que o ferro exerce sobre a agulla.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. [1] Dicionario de Dicionarios, Corpus lexicográfico da lingua galega

Véxase tamén[editar | editar a fonte]