Clara Barton

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaClara Barton

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(en) Clarissa Harlowe Barton Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento25 de decembro de 1821 Editar o valor em Wikidata
Oxford, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte12 de abril de 1912 Editar o valor em Wikidata (90 anos)
Glen Echo, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaOxford (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Presidente Cruz Vermelha Americana (pt) Traducir
21 de maio de 1881 – 1904 Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEstados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónenfermeira , humanitaria , autora , mestra , autora de diarios , filántropa , escritora Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rama militarExército da União (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
ConflitoGuerra franco-prusiana e Guerra civil estadounidense Editar o valor em Wikidata
Obra
Arquivos en
Familia
PaisStephen Barton (en) Traducir Editar o valor em Wikidata  e Sarah Stone (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Cronoloxía
17 de setembro de 1862Batalha de Antietam (pt) Traducir (Sharpsburg (pt) Traducir) Editar o valor em Wikidata
Premios
Sinatura
Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Barton-11 Find a Grave: 63 Editar o valor em Wikidata

Clarissa Harlowe Barton, nada en North Oxford (Massachusetts) o 25 de decembro de 1821 e finada en Glen Echo o 12 de abril de 1912, foi unha pioneira, profesora, enfermeira e humanitaria estadounidense. Foi descrita como un espírito indomábel e é especialmente lembrada por organizar a Cruz Vermella Estadounidense.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Mocidade, formación e enfermaría familiar[editar | editar a fonte]

Clara Barton naceu en North Oxford, Massachusetts. Os seus pais eran abolicionistas. O pai de Clara foi un agricultor e criador de cabalos, mentres que a súa nai Sarah era ama de casa. Os dous axudaron a fundar a primeira igrexa Universalista en Oxford.

De nena, Clara era tímida e retraída. Tiña dous irmáns Stephen e David e dúas irmás Dorothy (Dolly) e Sally, que tiñan polo menos dez anos máis que ela. A moza Clara foi educada na casa e era extremamente lista. Díxose que os seus irmáns se mantiñan ocupados contestando as súas múltiples preguntas e que cada un lle ensinaba habilidades complementarias; mentres que as súas irmás máis vellas actuaban como profesoras. Os seus irmáns ensináronlle a andar a cabalo e outras actividades que nesa época se consideraban propias dos varóns.

Cando Clara tiña once anos, o seu irmán David caeu dunha viga nun celeiro en construción. Clara permaneceu ao seu lado durante dous anos e aprendeu a administrarlle todos os seus medicamentos, mesmo "as grandes repugnantes sambesugas reptantes."

Como continuaba a desenvolver un interese na enfermaría, Clara puido sacar inspiración das historias familiares da súa tía avoa, Martha Ballard, que traballou no lugar de Hallowell, Maine, como comadroa durante tres décadas. Ballard axudou a dar a luz a case mil bebés entre 1777 e 1812 e en moitos casos administrou coidados médicos como calquera médico da súa época.[1]

Cando o pai de Clara agonizaba, deulle un consello que lembrou máis tarde: "Como patriota, aconselloume servir o meu país con todo o que tiña, mesmo coa miña vida se fose necesario; como filla dun masón aceptado, aconselloume buscar e dar consolo aos aflixidos, e como cristián encargoume honrar a Deus e amar a humanidade".

Guerra civil estadounidense[editar | editar a fonte]

Clara Barton arredor de 1866.

En abril de 1861, despois da primeira batalla de Bull Run, Barton creou unha axencia para obter e distribuír provisións aos soldados feridos. O xeneral William Hammond deulle un pase para viaxar nas ambulancias do exército para dar consolo aos soldados e curalos. Meteu presión á burocracia do exército estadounidense, primeiro sen éxito, para traer as súas propias provisións médicas ao campo de batalla. Finalmente, en xullo de 1862, obtivo permiso para viaxar trala liña de batalla, chegando aos máis sombríos campos de batalla e servindo durante os asedios de Petersburg e Richmond. En 1864 o xeneral da Unión Benjamin Butler nomeouna "dama mandante" dos hospitais á fronte do Exército de James.

En 1865, o presidente Abraham Lincoln encargoulle a procura de desaparecidos do exército da Unión. Mentres se dedicou a este labor, pescudou sobre o paradoiro de 30000 homes. Cando acabou guerra, foi enviada a Andersonville, Xeorxia, para instalar e marcar as tumbas dos soldados da Unión que se enterraron alí. Esta experiencia motivouna a comezar unha campaña nacional para identificar os soldados desaparecidos durante a guerra civil estadounidense. Publicou listaxes dos nomes nos diarios e carteábase coas familias dos soldados.

Barton daba conferencias sobre as súas experiencias na guerra. Coñeceu a Susan B. Anthony e comezou unha longa asociación co movemento sufraxista. Tamén coñeceu a Frederick Douglass e fíxose activista polos dereitos civís dos negros.

Primeiro contacto co Comité Internacional da Cruz Vermella[editar | editar a fonte]

Os anos de traballo duro durante a guerra civil estadounidense e os seus esforzos buscando soldados desaparecidos debilitaron a Barton. En 1869 os seus médicos recomendáronlle tomar un descanso e facer unha viaxe relaxante a Europa. En 1870, mentres estaba no estranxeiro, involucrouse no Comité Internacional da Cruz Vermella (CICR) e o seu traballo humanitario durante a guerra franco-prusiana.[2] O CICR, creado en 1864, fundouse para prover servizos humanos a todas as vítimas da guerra baixo unha bandeira de neutralidade.

Organización da Cruz Vermella estadounidense[editar | editar a fonte]

Cando Clara Barton regresou aos Estados Unidos, inaugurou un movemento para que o goberno estadounidense recoñecese o Comité Internacional da Cruz Vermella.[2] Cando comezou ese traballo en 1873, a maioría dos estadounidenses pensou que os Estados Unidos nunca volverían enfrontar unha calamidade tal como a guerra civil, mais durante a administración de presidente James Garfield, Barton finalmente tivo éxito, afirmando que a nova Cruz Vermella estadounidense podería responder a outras crises á parte da guerra.

Naturalmente, Barton foi a presidenta da sucursal estadounidense da asociación, fundada o 21 de maio de 1881. John D. Rockefeller doou os fondos para crear unha oficina nacional central en Washington, D.C. situada a un quinteiro da Casa Branca.

Museo de Clara Barton[editar | editar a fonte]

O Museo do Lugar de Nacemento de Clara Barton en North Oxford, Massachusetts funciona como parte do Centro Barton para a Educación sobre a Diabetes, un proxecto humanitariano creado na súa honra para educar e apoiar a nenos con diabetes e ás súas familias.[3][4]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Ulrich, Laurel Thatcher. A Midwife's Tale: the Life of Martha Ballard, Based on Her Diary, 1785-1812. 1990.
  2. 2,0 2,1 "La historia de mi infancia". 1907. Consultado o 9 de outubro de 2013. 
  3. "Welcome". Clara Barton Birthplace Museum. Consultado o 25 de maio de 2007. 
  4. "Barton Center website". Barton Center for Diabetes Education. Consultado o 25 de maio de 2007. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Ardalan, Christine. "Clara Barton's 1898 battles in Cuba: a reexamination of her nursing contributions." Florida Atlantic Comparative Studies Journal 12.1 (2010). online
  • Barton, William E. The Life of Clara Barton Founder of the American Red Cross. (1922) OCLC 164624867.
  • Burton, David Henry. Clara Barton: in the service of humanity (Greenwood, 1995); Major scholarly study online Arquivado 09 de abril de 2020 en Wayback Machine.
  • Crompton, Samuel Etinde. Clara Barton: Humanitarian. Nova York: Chelsea House, 2009. ISBN 978-1-60413-492-6. OCLC 290489234.
  • Deady, Kathleen W. Clara Barton. Mankato: Capstone Press, 2003. ISBN 0-7368-1604-6. OCLC 50022907.
  • Dulles Foster R. The American Red Cross: A History (1950)
  • Henle, Ellen Langenheim. "Clara Barton, Soldier or Pacifist?." Civil War History 24.2 (1978): 152–160. online
  • Hutchinson, John F. Champions of Charity: War and the Rise of the Red Cross. Boulder: Westview Press, Inc., 1996. ISBN 0-8133-2526-9 OCLC 33948775.
  • Jones, Marian Moser. The American Red Cross from Clara Barton to the New Deal. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2013. ISBN 978-1-4214-0738-8 OCLC 786245443
  • Joyce, James Avery. Red Cross International and the Strategy of Peace. Nova York: Oceana Publications, Inc., 1959. OCLC 263367.
  • Oates, Stephen B. A Woman of Valor: Clara Barton and the Civil War. Nova York: Free Press, 1994. ISBN 0-02-923405-0 OCLC 29259364
  • Pryor, Elizabeth Brown. Clara Barton: Professional Angel. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1987. ISBN 0-8122-8060-1 OCLC 15792319.
  • Ross, Ishbel. Angel of the Battlefield: The Life of Clara Barton. Nova York: Harper and Brothers Publishers, 1956. OCLC 420062.
  • Safranski, Debby Burnett. Angel of Andersonville, Prince of Tahiti: The Extraordinary Life of Dorence Atwater. Alling-Porterfield Publishing House, 2008. ISBN 0-9749767-1-7 OCLC 613558868
  • Holder, Victoria L (outubro de 2003). "From hand maiden to right hand-the birth of nursing in America". Association of Operations Room Nurses 78 (4): 618–32. doi:10.1016/S0001-2092(06)60669-8. 200782850.