Clärenore Stinnes
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 21 de xaneiro de 1901 Mülheim an der Ruhr, Alemaña |
| Morte | 7 de setembro de 1990 (89 anos) Björnlunda (Suecia) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Alemaña |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Automobilismo |
| Ocupación | piloto de automobilismo , escritora , directora de cine |
| Lingua | Lingua alemá |
| Deporte | automobilismo |
| Familia | |
| Familia | Stinnes (en)  |
| Cónxuxe | Carl-Axel Söderström (en) (–1976) |
| Fillos | Cläre Söderström-Svensson (en) |
| Pai | Hugo Stinnes (en) |
 | |
Clärenore Stinnes, nada en Mülheim an der Ruhr o 21 de xaneiro de 1901 e finada en Björnlunda o 7 de setembro de 1990, foi un expedicionaria alemá e a primeira muller en dar a volta ao mundo en coche.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Seu pai era o magnate da industria e político alemán Hugo Stinnes. Con tan só 24 anos participou na súa primeira carreira automobilística, e en 1927 xa se atopaba entre as mellores pilotos europeas daquela época. O 25 de maio de 1927 emprendeu unha viaxe ó redor do mundo xunto con Carl-Axel Sóderström, a quen coñecera só dous días antes de saíren nun Adler/Standard 6 de serie xunto con dous mecánicos e unha camioneta de apoio con pezas de recambio e o resto do equipo. A aventura contou cunha subvención de 100.000 marcos achegados pola industria automobilística alemá (Adler, Bosch e Aral).
Atravesaron os Balcáns e logo de pasar por Beirut, Damasco, Bagdad e Teherán chegaron a Moscova, onde abandonou a expedición por enfermidade un dos mecánicos. Cando atravesaban Siberia o segundo mecánico tamén decidiu deixar a aventura, de modo que a partir de entón só quedaron Clara e Carl-Axel. Ao chegaren a Irkurst, nas beiras do lago Baikal, tiveron que facer unha parada en medio do cru inverno siberiano. Foron os primeiros en atravesar nun vehículo a motor o lago Baikal xeado.
Cruzaron Mongolia, o deserto do Gobi e chegaron a Pequín e de alí, en transbordador pasaron ao Xapón, onde escalaron o monte Fuji. Atravesaron o Pacífico con escala en Hawai ata América do Sur.
Atravesaron a cordilleira dos Andes, onde sufriron numerosas penurias e estiveron a piques de morrer de inanición. Chegaron entón a Valparaíso (Chile), onde embarcaron en dirección aos Estados Unidos, pasando por Panamá. Dende Os Ánxeles atravesaron os Estados Unidos, onde recibiron o recoñecemento xeral da poboación e das autoridades. En Detroit o propio Henry Ford amosoulles a súa fábrica e, logo de chegaren a Washington, foron recibidos na Casa Branca polo presidente Herbert Hoover. Viaxaron en barco ata Le Havre e de alí a Berlín, onde de novo foron recibidos con honores polos seus compatriotas o 24 de xuño de 1929, tras completar un periplo de 47.000 quilómetros en coche.
Á volta da viaxe, Carl-Axel Sóderström divorciouse da súa esposa sueca para casar coa súa compañeira de aventura. A parella instalouse en Suecia e tiveron 3 fillos naturais e varios adoptados. Carl-Axel morreu en 1976 e Clara en 1990.
Nos anos 80 un cineasta alemán elaborou unha película a partir das gravacións realizadas durante a viaxe, a cuxa presentación en Hamburgo acudiu a propia Clara Stinnes[1].
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Vor 80 Jahren um die Welt". Welt Online (en alemán). 3 March 2007. Consultado o 22 May 2015.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Artigo na revista Time do 26 de setembro de 1927: a filla de Stinnes.
- Artigo na revista Time do 11 de xuño de 1928: Fraulein and Swede.
- Entrada na IMDb sobre o documental do ano 2009 titulado "Fräulein Stinnes f¨hart um die Welt (a señorita Stinnes dá a volta ó mundo).
