Christy Brown

Christy Brown

Placa conmemorativa na casa de C. Brown.
Biografía
Nacemento	5 de xuño de 1932 Dublín, Irlanda
Morte	7 de setembro de 1981 (49 anos) East Pennard, Reino Unido
Causa da morte	atragoamento
Lugar de sepultura	Cemiterio de Glasnevin
Actividade
Ocupación	escritor, guionista, poeta, pintor, autobiógrafo
Descrito pola fonte	Medvik >>>:Brown, Christy, 1932-1981,

Christy Brown, nado en Dublín o 5 de xuño de 1932 e finado o 7 de setembro de 1981, foi un escritor e pintor irlandés cuxa parálise cerebral lle permitiulle escribir e pintar só cos dedos dun pé. A súa obra máis recoñecida é a súa autobiografía, titulada My left foot (1954). Máis tarde converteuse nunha película homónima gañadora do Oscar en 1989, protagonizada por Daniel Day-Lewis como Brown.

Traxectoria

Brown naceu nunha familia de clase traballadora no Hospital Rotunda. Os seus pais foron Bridget Fagan e Patrick Brown, e tivo vinte e un irmáns, dos cales nove morreron na infancia. Naceu con parálise cerebral severa, polo que tiña case completamente espásticos os membros. Aínda que lle dixeron de internalo nun hospital, os pais de Brown estaban decididos a crialo na casa. Durante a adolescencia de Brown, un traballador social comezou a visitalo con regularidade, traendo libros e materiais de pintura de Christy, xa que mostrara un gran interese polas artes e a literatura.

Christy aprendeu a escribir e debuxar coa súa perna esquerda, o único membro sobre o que tiña control efectivo. Brown tornouse rapidamente un artista, e aínda que case non recibiu educación formal durante a súa mocidade, asistiu de forma intermitente á St Brendan's School-Clinic en Sandymount. En St Brendan entrou en contacto co escritor Robert Collis. Collis descubriu que Brown tamén era un novelista natural e, máis tarde, axudouno a publicar My Left Foot.

Cando My Left Foot se converteu nunha sensación literaria, unha das moitas persoas que escribiu cartas a Brown foi unha muller estadounidense casada Beth Moore. Brown e Moore convertéronse en correspondentes habituais e, en 1960, Brown estivo de vacacións en América do Norte e quedou con Moore na súa casa en Connecticut. Cando se reencontraron en 1965 comezaron unha aventura. Brown viaxou a Connecticut unha vez máis para rematar a súa obra, que levaba anos desenvolvendo. Finalmente fíxoo en 1967 coa axuda de Moore, quen introduciu e administrou un réxime de traballo estrito, principalmente negándolle o alcol (do que Brown dependía) até completar un día de traballo. O libro, titulado Down All the Days, publicouse en 1970 e tiña unha dedicatoria a Moore: "For Beth, who with such gentle ferocity, finally whipped me into finishing this book..." Durante este tempo, a fama de Brown continuou estendéndose internacionalmente e converteuse nunha celebridade. Ao seu regreso a Irlanda, puido utilizar os ingresos das vendas dos seus libros para deseñar e mudarse a unha casa especialmente construída fóra de Dublín coa familia da súa irmá. Aínda que Brown e Moore tiñan planeado casar e vivir xuntos na nova casa, e aínda que Moore informara ao seu marido destes plans, foi por esta época cando Brown comezou unha relación coa inglesa Mary Carr, a quen coñeceu nunha festa en Londres. Brown rematou entón o seu romance con Moore e casou con Carr na oficina de rexistro de Dublín en 1972. Trasladáronse a Rathcoole, condado de Dublín, a Ballyheigue, no condado de Kerry e despois a Somerset.

Seguiu pintando, escribindo novelas, poesía e obras de teatro. A súa novela de 1974, A Shadow on Summer, baseouse na súa relación con Moore, a quen aínda consideraba unha amiga.

A saúde de Brown deteriorouse despois de casar con Carr. Converteuse principalmente nun recluso nos seus últimos anos, o que se pensa que é un resultado directo da influencia de Carr e quizais da natureza abusiva. Brown morreu aos 49 anos tras atragoarse durante a cea. Atopouse que o seu corpo presentaba contusións importantes, o que levou a moitos a crer que Carr abusara del fisicamente. Outras sospeitas xurdiron despois de que a biografía de Georgina Hambleton, The Life That Inspired My Left Foot, revelase unha versión supostamente máis precisa e pouco saudable da súa relación. O libro retrata a Carr como unha alcohólica abusiva e habitualmente infiel. No libro de Hambleton, ela cita ao irmán de Brown, Sean, dicindo: "Christy queríaa, pero non foi correspondido porque non era ese tipo de persoa. Se o amase como dixo, non tería 'affairs' tanto con homes como con mulleres, sinto que se aproveitou del en máis dun sentido".

Legado cultural

A obra mestra de Brown, Down All the Days foi un proxecto ambicioso extraído en grande parte dunha expansión de My Left Foot; tamén se converteu nun éxito de vendas internacional, traducido a 14 idiomas. O crítico do The Irish Times Bernard Share afirmou que a obra era "a novela irlandesa máis importante desde Ulises". Do mesmo xeito que James Joyce, Brown empregou a técnica do monólogo interior e buscou documentar a cultura de Dublín mediante o uso do humor, os dialectos precisos e a descrición intricada dos personaxes. Down All the Days foi seguida por unha serie doutras novelas, incluíndo A Shadow on Summer (1972), Wild Grow the Lilies (1976) e A Promising Career (publicada postumamente en 1982). Tamén publicou tres poemarios: Come Softly to My Wake, Background Music e Of Snails and Skylarks. Todos os poemas están incluídos en The Collected Poems of Christy Brown.

Daniel Day-Lewis interpretou a Christy Brown no filme My left foot.

Filme

Unha adaptación cinematográfica de My Left Foot dirixida por Jim Sheridan foi producida en 1989 a partir dun guión de Shane Connaughton. Daniel Day-Lewis interpretou a Brown e Brenda Fricker como a súa nai; ambos gañaron premios da Academia polas súas actuacións. A película tamén recibiu nomeamentos ao Oscar á mellor película, mellor director e mellor guión adaptado.

Cancións

• A banda de rock anglo-irlandesa The Pogues rendeu homenaxe a Christy Brown cunha canción titulada "Down All the Days". É o sétimo tema da súa gravación de 1989 Peace and Love.

• Do mesmo xeito, U2 lanzou unha canción titulada "Down All the Days" coa edición do 20 aniversario de Achtung Baby.
• The Men They Couldn't Hang tamén escribiron unha canción "Down All the Days" que aparece no álbum Silver Town tamén lanzado en 1989.

Véxase tamén

Bibliografía

• Jordan, Anthony (1998). Christy Brown's Women: A Biography Drawing on His Letters. ISBN 978-0-9524447-3-2. 

Outros artigos

• O meu pé esquerdo