Catedral de Barcelona

Catedral de Barcelona
Tipo	catedral católica e basílica menor
Parte de	Conxunto especial do sector da muralla romana
Estilo	arquitectura gótica e arquitectura historicista
Material usado	pedra de Montjuïc
Persoas e organizacións
Diocese	Arquidiocese católica latina de Barcelona
Arquitecto/a	Jaume Fabre, Bertran Riquer, Bernat Roca, Arnau Bargués, Jaume Solà, Bartomeu Gual, Andreu Escuder, Josep Oriol Mestres e August Font i Carreras
Dedicado a	Baia de Barcelona e Vera Cruz
Datas
Fundación	1298 (Gregoriano)
Acontecementos
1234 – 1420	construción
1339	consagración
12 de agosto de 1867	Decretum "De titulo Basilicae Minoris"
4 de xullo de 1887 – 12 de febreiro de 1890	construción: fachada, Arquitecto: Josep Oriol Mestres
marzo de 1896 – 12 de febreiro de 1898	construción: fachada, Arquitecto: August Font i Carreras
xullo de 1906 – agosto de 1912	construción: Tiburio, Arquitecto: August Font i Carreras
Dimensións
Altura	26 m, 53 m e 80 m
Anchura	40 m e 37 m
Lonxitude	90 m e 37 m
Localización
41°23′02″N 2°10′35″L
Estado	España
Comunidade autónoma	Cataluña
Provincia	provincia de Barcelona
Ámbito funcional territorial	Ámbito metropolitano de Barcelona
Comarca	Barcelonès
Concello	Barcelona
Distrito	Ciutat Vella de Barcelona
Barrio administrativo	El Gòtic
Enderezo	Pla Seu, 3, Comtes, 1, Pietat, 1, Bisbe, 10 i Santa Llúcia, 2
Altitude	12 m
Patrimonio cultural
Ben de Interese Cultural
Data	2 de novembro de 1929
Identificador	RI-51-0000338
Ben Cultural de Interese Nacional
Codi BCIN	22-MH
Codi BIC	RI-51-0000338
Id. IPAC	26
Id. Barcelona	3053
Composto por
Composto por  capela de Santa Lucía
Contacto
Páxina WEB	catedralbcn.org
[ Wikidata ] [ G:Commons ] [ C:Commons ]

A Catedral da Santa Cruz e Santa Baia (en catalán: Catedral de la Santa Creu i Santa Eulàlia) é a catedral gótica de Barcelona, sede do Arcebispado de Barcelona, en Cataluña, España.

A catedral actual construíuse durante os séculos XIII a XV sobre a antiga catedral románica, edificada á súa vez sobre unha igrexa da época visigoda á que precedeu unha basílica paleocristiá, cuxos restos poden verse no subsolo, no Museo de Historia da Cidade. A finalización da impoñente fachada no mesmo estilo, con todo, é moito máis moderna (século XIX). O edificio é Ben de Interese Cultural e, desde o 2 de novembro de 1929, Monumento Histórico-Artístico Nacional.

Está dedicada á Santa Cruz (Santa Creu) e a Santa Baia (Santa Eulàlia), patroa da cidade de Barcelona (actualmente é máis celebrada como tal a Virxe da Mercé que, estritamente, é patroa da diocese de Barcelona, pero non da cidade), unha nova doncela que, de acordo coa tradición católica, sufriu o martirio durante a época romana. Unha de tales historias conta que foi exposta espida no foro da cidade e que milagrosamente, a metade de primavera, caeu unha nevada que cubriu a súa nudez. As autoridades romanas metérona nun barril con vidros rotos, cravos e coitelos cravados nel e lanzaron costa abaixo o barril (de acordo coa tradición, trataríase da rúa Baixada de Santa Eulàlia). E así, ata trece martirios diferentes, un por cada ano de idade da santa. Finalmente, foi crucificada nunha cruz en forma de aspa, que é o emblema da catedral e a diocese, así como o atributo iconográfico da santa.

A catedral conta cun claustro gótico no que viven trece gansos brancos (cóntase que Eulalia tiña trece anos cando foi executada e que pastoreaba gansos no seu predio de Sarrià, preto da cidade).

Galería de imaxes

• 
  Interior da catedral
• 
  Cripta de Santa Eulalia
• 
  A porta do claustro

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Sitio web da catedral (en catalán)